Συνέντευξη με τον Στράτο Καλλώνη, υποψήφιο Δήμαρχο Αρταίων

ΣΦΗΝΑ στο μοντέλο Άρτα –βιτρίνα

O λαός της Άρτας να κάνει την διαφορά ψηφίζοντας «Λαϊκή Συσπείρωση»

Έχει χορτάσει ο κόσμος από μεγάλα λόγια και μεγαλεπήβολους στόχους

«Στην Πάτρα τα δημοτικά τέλη μέσω της ΔΕΗ, είναι 40% φτηνότερα από την Άρτα, αυξάνοντας τον συντελεστή της μεγάλης επιχειρηματικής δραστηριότητας σε τράπεζες, σε βιομηχανίες, σε αλυσίδες S/M κ.λ.π στα 6€/τ.μ., όπως έκανε ο Πελετίδης. Για να γίνει και στην Άρτα αυτό χρειάζεται μαχητική απάντηση, να κάνει ο λαός της Άρτας την διαφορά ψηφίζοντας τη «Λαϊκή Συσπείρωση»…. Το πραγματικό δίλημμα ήταν και είναι: Δήμαρχος-υπηρέτης των κυβερνήσεων του κεφαλαίου ή δήμαρχος που δουλεύει μαζί με τους εργαζομένους, τον λαό της πόλης, από θέσεις διεκδίκησης – αντιπολίτευσης στους ισχυρούς του χρήματος;» δηλώνει μιλώντας στην ΗΧΩ ο Στράτος Καλλώνης υποψήφιος Δήμαρχος Αρταίων, επικεφαλή της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

«Προσπαθούν να μας βάλουν σε ένα «λούκι», που να τα δεχόμαστε όλα σαν «φυσικά φαινόμενα». Την ακρίβεια, την φτώχεια, την εξαθλίωση. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να μαθαίνεις, ότι κόπηκε το ρεύμα στο σχολείο και μάλιστα την ώρα του μαθήματος. Να μαθαίνεις, ότι σε απλήρωτους εργαζόμενους, κόβεται το ρεύμα και μένουν τα παιδιά τους, χωρίς να έχουν ψυγείο στο κατακαλόκαιρο…» επισημαίνει ο υποψήφιος Δήμαρχος Αρταίων με την «Λαϊκή Συσπείρωση».

«Στην Άρτα υπάρχουν πολλές ζώνες ανέχειας και φτώχειας» σημειώνει ο Στράτος Καλλώνης… «Ιδιαίτερα στα χωριά του κάμπου στην ουσία δεν υπάρχει ζωή. Κουβεντιάζαμε, τώρα στις βουλευτικές εκλογές, που πήγαιναν οι σύντροφοι μας περιοδεία, μαζεύονταν καμιά εικοσαριά στο κλιμάκιο και στα καφενεία με το ζόρι βρίσκανε 3 ανθρώπους. Είναι η εικόνα που δείχνει ένα σύστημα στο οποίο οι πολύ λίγοι ζουν στη χλιδή και στον πλούτο, σκορπάνε σε μια μέρα το ετήσιο εισόδημα μιας οικογένειας, και από την άλλη ο λαός να σπρώχνεται στην ακραία φτώχεια»!

Η συνέντευξη με τον Στράτο Καλλώνη υποψήφιο Δήμαρχο Αρταίων, επικεφαλή της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην ΗΧΩ της Άρτας:

ΕΡΩΤ: Όλοι ονειρεύονται να γίνουν δήμαρχοι για να αλλάξουν την Άρτα. Εσείς;
ΑΠΑΝΤ.: Έχει χορτάσει ο κόσμος από μεγάλα λόγια και μεγαλεπήβολους στόχους. Έχει κουραστεί. Οι συζητήσεις περί οραμάτων, περί σχεδίων, για το ότι η Άρτα θα αλλάξει είναι λόγια του αέρα. Η Άρτα είναι σαν εκείνα τα πορτρέτα του Γκόγια, που απεικονίζουν όλα τα ελαττώματα, την ευτέλεια και τη μικρότητα του εικονιζόμενου προσώπου που συνήθως είναι «ευγενής». Το κύριο ζήτημα όμως δεν είναι να αποκτήσει η Άρτα μια «βιτρίνα» αλλά ένα ανθρώπινο περιεχόμενο. Το μόνο σίγουρο που αλλάζει, είναι η ακόμα περισσότερο χειροτέρευση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων, η δυστυχία που γίνεται εξόφθαλμη. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι από θέσεις αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση και την πολιτική της EE να μπεις σφήνα στην προσπάθεια ο δήμος να δουλεύει για το μοντέλο «Άρτα-βιτρίνα», με πολλά πλακάκια έξω και άδειο ψυγείο στο σπίτι. Σήμερα δεν μπορεί παρά μόνο να έχεις πρώτο μέλημα τις λαϊκές ανάγκες. Την ανάγκη για παράδειγμα να ανοίγεις παιδικούς σταθμούς και όχι να τους κλείνεις, όπως γίνεται και στην Άρτα. Να στηρίζεις τις υπηρεσίες του δήμου απέναντι σε μια πολιτική συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης. Να μειώνεις δραστικά τη δημοτική φορολογία και φυσικά απαιτώντας από την ντόπια πλουτοκρατία, να πληρώσει αυτά που δεν πληρώνει. Για παράδειγμα στην Πάτρα τα δημοτικά τέλη μέσω της ΔΕΗ, είναι 40% φτηνότερα από την Άρτα, αυξάνοντας τον συντελεστή της μεγάλης επιχειρηματικής δραστηριότητας σε τράπεζες, σε βιομηχανίες, σε αλυσίδες S/M κ.λ.π στα 6€/τ.μ., όπως έκανε ο Πελετίδης. Για να γίνει και στην Άρτα αυτό χρειάζεται μαχητική απάντηση, να κάνει ο λαός της Άρτας την διαφορά ψηφίζοντας τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

ΕΡΩΤ: Γιατί κάποιος να επιλέξει το δικό σας ψηφοδέλτιο;
ΑΠΑΝΤ.: Εμείς δεν υιοθετούμε την άποψη που λέει ότι ο δήμαρχος είναι ένα πρόσωπο ακηδεμόνευτο, απολιτίκ και αυτοδιοικητικό. Υπάρχει μια κυρίαρχη πολιτική που ασκείται με την ευρεία συμφωνία των υπόλοιπων κομμάτων.
Για παράδειγμα, η δημοτική φορολογία, η ανταποδοτική λειτουργία των υπηρεσιών του δήμου, η συνεργασία με εργολάβους, η συρρίκνωση και η αλλοίωση των εργασιακών σχέσεων στους Δήμους. Δεν είναι τυχαίο, ότι το ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων ξεκίνησε από τους Δήμους που χρησιμοποιήθηκαν σαν πολιορκητικός κριός στην ισοπέδωση που ακολούθησε. Και, φυσικά, η δήθεν φροντίδα για την στήριξη της πολυδιαφημισμένης ανάπτυξης που εν τέλει είναι ανάπτυξη για τους λίγους.
Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε μια ευρύτατη λαϊκή συμμαχία μέσα στην κοινωνία, να συμπορευτούν μαζί μας λαϊκές δυνάμεις που γυρίζουν την πλάτη στη μιζέρια. Πάμε κόντρα στην ευρεία σύμπραξη των άλλων και κάνουμε τη διαφορά, την οποία ο δημότης εισπράττει σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας.
Το πραγματικό δίλημμα ήταν και είναι: Δήμαρχος-υπηρέτης των κυβερνήσεων του κεφαλαίου ή δήμαρχος που δουλεύει μαζί με τους εργαζομένους, τον λαό της πόλης, από θέσεις διεκδίκησης – αντιπολίτευσης στους ισχυρούς του χρήματος;

ΕΡΩΤ: Μια σκληρή εικόνα που έχετε δει στην Άρτα ποια είναι;
ΑΠΑΝΤ.: Σκληρή… Κοιτάξτε. Προσπαθούν να μας βάλουν σε ένα «λούκι», που να τα δεχόμαστε όλα σαν «φυσικά φαινόμενα». Την ακρίβεια, την φτώχεια, την εξαθλίωση. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να μαθαίνεις, ότι κόπηκε το ρεύμα στο σχολείο και μάλιστα την ώρα του μαθήματος. Να μαθαίνεις, ότι σε απλήρωτους εργαζόμενους, κόβεται το ρεύμα και μένουν τα παιδιά τους, χωρίς να έχουν ψυγείο στο κατακαλόκαιρο, να μαθαίνεις ότι μέχρι και η ΔΕΥΑΑ έκοψε νερό σε κόσμο, την ώρα (στην Ηχώ το διαβάσαμε) που τα δημοτικά τέλη που παρακρατήθηκαν από τις εταιρείες ενέργειας μόνο για το 2021 είχαν φτάσει τα 300.000 ευρώ, και χρειάστηκαν μήνες για να σταλούν εξώδικα. Στην Άρτα υπάρχουν πολλές ζώνες ανέχειας και φτώχειας. Ιδιαίτερα στα χωριά του κάμπου στην ουσία δεν υπάρχει ζωή. Κουβεντιάζαμε, τώρα στις βουλευτικές εκλογές, που πήγαιναν οι σύντροφοι μας περιοδεία, μαζεύονταν καμιά εικοσαριά στο κλιμάκιο και στα καφενεία με το ζόρι βρίσκανε 3 ανθρώπους. Είναι η εικόνα που δείχνει ένα σύστημα στο οποίο οι πολύ λίγοι ζουν στη χλιδή και στον πλούτο, σκορπάνε σε μια μέρα το ετήσιο εισόδημα μιας οικογένειας, και από την άλλη ο λαός να σπρώχνεται στην ακραία φτώχεια. Ο χειμώνας ξανάρχεται και θα γίνουν πλειοψηφία οι πολυκατοικίες που δεν βάζουν πετρέλαιο και ανακαλύπτουν ότι μπορεί να φανταστείς για να ζεσταθούν.

ΕΡΩΤ: Αυτές οι εικόνες κατά τη γνώμη σας καθορίζουν και το περιεχόμενο της αντιπαράθεσης;
ΑΠΑΝΤ.: Η προγραμματική σύγκλιση που υπάρχει στην κεντρική πολιτική σκηνή, στους Δήμους και τις Περιφέρειες γίνεται κυριολεκτικά ταύτιση. Δεν υπάρχουν διακρίσεις στην εφαρμογή της κυρίαρχης πολιτικής από δημοτικές ή περιφερειακές αρχές που ανήκουν στη ΝΔ, στον ΣΥΡΙΖΑ, στο ΠΑΣΟΚ ή σε δήθεν ανεξάρτητους υποψηφίους που όμως ακουμπούν σε αυτά τα κόμματα.
Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να δημοσιοποιήσει τη στήριξη του υποψηφίου της ΝΔ, Ανδ. Παχατουρίδη, στον τρίτο μεγαλύτερο δήμο της Αττικής, στο Περιστέρι. Η σύμπλευση στην Καισαριανή (μαζί ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ) με τον σημερινό δήμαρχο, για να αντιμετωπιστεί η δυνατότητα η Καισαριανή να ξαναγίνει κόκκινη. Η σύμπλευση που έχουμε καταγγείλει στην Πάτρα, όπου εδώ και 9 χρόνια τον δήμο διοικούν οι κομμουνιστές με τον Κώστα Πελετίδη, που η δράση, το έργο και η παρουσία τους κάνουν δυνατή τη συνέχεια, τη νέα επανεκλογή. Γι’ αυτό μαζεύτηκαν οι τρεις τους πριν τις εκλογές, γι’ αυτό προσπαθούν να υπονομεύσουν τη δημοτική αρχή.

Αυτή η τάση θα γενικευτεί και τώρα, μετεκλογικά, συνδυάζεται με τις διεργασίες που θα γίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον χώρο της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ. Θα δούμε σχήματα υποτίθεται αυτοδιοικητικά, στο όνομα ότι επιλέγουμε τους ικανούς, τα οποία όμως είναι ταυτισμένα με την κυρίαρχη πολιτική που υλοποιείται στους Δήμους, θα εκφράζουν ευρύτερες συγκλίσεις, αλλά και σκοπιμότητες όπως για παράδειγμα: «Να συνταχθούμε με έναν δήμαρχο που φαίνεται ότι θα κερδίσει, ώστε να συμμετέχουμε στη νομή της δημοτικής εξουσίας». Γιατί είναι πολλές οι αρμοδιότητες, πολυπλόκαμες οι δομές, μεγάλες οι δυνατότητες για εξαρτήσεις, για χειραγωγήσεις, μέσα από τη διοίκηση των Δήμων.
Εκ των πραγμάτων, στη σημαντική πολιτική μάχη των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών που είναι μπροστά μας, έχουμε τη δυνατότητα να εκφραστεί μια ενισχυμένη συσπείρωση εργατικών, νεανικών, λαϊκών δυνάμεων στα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης».
Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης και κοινής δράσης. Απέναντι στην απογοήτευση, στη μοιρολατρία και τον συμβιβασμό που καλλιεργούν οι άλλες δυνάμεις, εμείς καλούμε για δυναμική συνάντηση στον δρόμο της σύγκρουσης με την πολιτική του συστήματος, τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τις δεσμεύσεις στο ΝΑΤΟ.

ΕΡΩΤ: Αυτή η «σύγκλιση» είναι θέμα προσώπων;
ΑΠΑΝΤ.: Όχι ακριβώς. Δημιουργήθηκε από συνεχόμενες θεσμικές μεταρρυθμίσεις των κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, οι οποίες στηρίχθηκαν και υλοποιήθηκαν από θέσεις διοίκησης, από τους δημάρχους τους και σε επίπεδο κάθε Δήμου και Περιφέρειας, αλλά και σε επίπεδο των κεντρικών οργάνων, της ΚΕΔΕ και της ΕΝΠΕ.
Είναι η πολιτική ότι η χρηματοδότηση των Δήμων θα γίνεται με ίδια έσοδα, δηλαδή με επιπλέον φορολεηλασία του δημότη και με ταυτόχρονη συρρίκνωση των ΚΑΠ, οι οποίοι αποδίδονται με βάση τους φόρους που ήδη πληρώνει ο κόσμος ως ποσοστό στους Δήμους. Η κρατική χρηματοδότηση λοιπόν συνεχώς μειώνεται – συρρικνώνεται και τα κενά καλύπτονται από την ένταση των ιδίων εσόδων, των ιδίων πόρων, δηλαδή τη βαριά φορολόγηση των δημοτών.
Η ιδιωτικοποίηση λειτουργιών, υπηρεσιών, τομέων που είναι στην ευθύνη των Δήμων, μέσα από τη συρρίκνωση του προσωπικού, μέσα από την άλωση των εργασιακών σχέσεων, μέσα από εργαζόμενους ορισμένου χρόνου, με συμβασιούχους, οι οποίοι ουσιαστικά εναλλάσσονται κατά διαστήματα, καλύπτοντας προσωρινά ανάγκες και αφήνοντας ουσιαστικά πεδίο επιχειρηματικής δράσης σε ιδιωτικές εταιρείες. Τώρα πια γίνεται πιο κατανοητό ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανέβει πάνω από το κεφάλαιο. Ή θα συγκρουστείς με το κεφάλαιο και θα τελειώσεις με το σύστημα της εκμετάλλευσης, αλλιώς δεν μπορείς να διαμορφώσεις μια εξουσία που θα απαντήσει στα σύγχρονα οξυμένα λαϊκά προβλήματα και θα δώσει προοπτικές στο λαό, στη νεολαία.

ΕΡΩΤ: Δεν χτυπάει σαν «ρομαντισμός» αυτό;
ΑΠΑΝΤ.: Δεν είναι ρομαντισμός το να έχεις πεποιθήσεις, το να θέλεις να είσαι μ’ αυτούς που αγαπάνε τη ζωή και προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Δεν είναι ρομαντισμός το να μην καταδέχεσαι να ενταχθείς στην κυρίαρχη αντίληψη. Το να πιστεύεις ότι μπορεί να αλλάξει ο κόσμος νομίζω ότι είναι ρεαλιστικό. Έχει αλλάξει πολλές φορές ως τώρα και νομίζω ότι δεν είναι ευφυές το να πιστεύει κανείς ότι από δω και πέρα θα παραμείνει αναλλοίωτος – και μάλιστα αυτός ο νέο – βάρβαρος κόσμος που προσπαθούν να κατασκευάσουν.