Συνέντευξη της Χρύσας Σπυροπούλου στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη

Η Χρύσα Σπυροπούλου γεννήθηκε στις Σέρρες. Σπούδασε Κλασική και Αγγλική Φιλολογία και εργάζεται στη Μέση Εκπαίδευση.Ασχολείται με την κριτική βιβλίου και συνεργάζεται με την εφημερίδα Καθημερινή, καθώς και με λογοτεχνικά περιοδικά (Τα Ποιητικά, ο αναγνώστης), ενώ κάνει και μεταφράσεις.Συντονίζει την Λέσχη Κλασσικής Λογοτεχνίας στον Πολυχώρο Μεταίχμιο. Έχει εκδώσει δοκίμια, συλλογές διηγημάτων και αστυνομικά μυθιστορήματα τόσο για ενήλικους όσο και για εφήβους. Το τελευταίο μυθιστόρημα με τίτλο Ταραγμένα Νερά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο (2018). Η συνέντευξη δόθηκε στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος με την αφορμή της έκδοσης του βιβλίου της με τον τίτλο: Έγκλημα στονΓαλατά και άλλες μαύρες ιστορίες, εκδόσειςΛέμβος;

Πώς ξεκίνησε η ιδέα της συγγραφής του βιβλίου Έγκλημα στον Γαλατά και άλλες μαύρες ιστορίες, εκδόσεις Λέμβος;

Στο βιβλίο Έγκλημα στον Γαλατά και άλλες μαύρες ιστορίες συγκεντρώθηκαν διηγήματα και νουβέλες μου, που είχαν ήδη δημοσιευτεί σε εφημερίδες, παλαιότερα αλλά και πρόσφατα.

Ο τίτλος Έγκλημα στον Γαλατά και άλλες μαύρες ιστορίεςείναι συμβολικός ή δηλώνει κάτι κυριολεκτικά;

Στο αστυνομικό είδος υπερισχύει το πραγματικό, όχι οι νύξεις ή οι μεταφορές, εκτός βέβαια αν πρόκειται για παιχνίδι για να παραπλανηθεί ο αναγνώστης καθώς προχωράει η πλοκή και οδηγούνται τα πράγματα στη λύση τους.

Τα διηγήματα και τις νουβέλες θα τις χαρακτηρίζατε αστυνομικές ιστορίες;

Ορισμένα διηγήματα, ναι, είναι αστυνομικές ιστορίες, καθώς σ’ αυτές εμπλέκονται αστυνομικοί ή ερασιτέχνες ερευνητές στην αναζήτηση του δράστη. Στις σύντομες, όμως, ιστορίες αν και υπάρχει το έγκλημα, λόγω της έκτασής τους, αυτό που ενδιαφέρει δεν είναι το πώς και το ποιος διέπραξε τον φόνο, αλλά τα πρόσωπα τα οποία εμπλέκονται καθώς και οι λόγοι που τους οδήγησαν να διαπράξουν το έγκλημα. Τα περισσότερα στοιχεία, όσα εννοούνται δηλαδή, τα υποθέτει ο αναγνώστης. Εδώ, δεν αναζητούνται τα πρόσωπα, οι υπεύθυνοι, μιαςκαι δεν είναι κυρίαρχο το δίπολο «έγκλημα και τιμωρία». Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, λόγω της μικρής έκτασης των ιστοριών. Όλα στο τέλος, τις περισσότερες φορές, μένουν ανοιχτά.

Στην νουβέλα Έγκλημα στο Γαλατάο αστυνομικός διευθυντής Σινασί προσπαθεί να διερευνήσει ένα έγκλημα. Ποια είναι τα πρώτα βήματα που κάνει ο αστυνομικός για να διερευνήσει μια υπόθεση;

Το πιο σημαντικό είναι η αυτοψία, με τη συνδρομή και της ιατροδικαστικής συμβολής, αλλά και η αναζήτηση στοιχείων από το παρελθόν του θύματος. Ερευνώνται οι οικείοι, το φιλικό και επαγγελματικό περιβάλλον του θύματος και οι σχέσεις μεταξύ τους. Γιατί μέσω της ιστορίας και του παρελθόντος του θύματος, των σχέσεών του, η έρευνα θα αποκαλύψει ποιος ή ποιοι είχαν συμφέρον να φύγει από τη μέση.

Η ιδιαιτερότητα αυτής της νουβέλας έγκειται ότι διαδραματίζεται στην Κωνσταντινούπολη. Η ατμόσφαιρα , η ανακάλυψη του δολοφόνου και η εξέταση των μαρτύρων γιατί θυμίζουν νουάρ μυθιστόρημα;

Είναι μια σύνθετη συζήτηση για το τι είναινουάρ και νομίζω ότι δεν μας επιτρέπει η έκταση του χώρου να καταπιαστούμε με αυτό. Πάντως, έχει σημασία για μένα να περιγράφονται οι τόποι και τα τοπία εντός των οποίων διαδραματίζονται τα γεγονότα. Κάθε έγκλημα είναι ιδιαίτερο, όπως ξεχωριστό είναι και το περιβάλλον μέσα στο οποίο συντελείται. Οι περιγραφές των χώρων τονίζουν το γεγονός καθώς και τα πρόσωπα, δημιουργούν τη χαρακτηριστική ατμόσφαιρα του κάθε έργου.

Η νουβέλα μας γοητεύει επειδή ο αναγνώστης ταξιδεύει μέσα στις ομορφιές της πόλης. Ποιο είναι το μυστικό που ακόμη και σήμερα η Πόλη μας γοητεύει;

Ελπίζω να μην γοητεύει η νουβέλα μόνο με τις περιγραφές της Κωνσταντινούπολης, διότι δεν ήταν πρόθεσή μου να γράψω … τουριστικό οδηγό. Αλλά να τονίσω διαδρομές μιας μοναδικής κοσμοπολίτικης πόλης, στους δρόμους και στα σημεία της οποίας διαδραματίζονται τα γεγονότα.

Κάθε ιστορία του βιβλίου σας, συμβαίνει με φόντο διαφορετικά τοπία, ακόμη οι ήρωες εμπλέκονται σε ακραίες περιπέτειες που είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης απληστίας. Από τις λανθασμένες αποφάσεις , κινήσεις, εμμονές δεν ξεκινά η εκδίκηση , η απιστία και η ζήλεια;

Ο ψυχισμός του ατόμου είναι κάτι σύνθετο και απρόβλεπτο. Θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά επ’ αυτού, αλλά δεν είμαι ειδικός. Απλώς παρατηρώ και συνθέτω φανταστικές ιστορίες οι οποίες απορρέουν από τις επιλογές των χαρακτήρων που κάθε φορά με ενδιαφέρουν.

Μου άρεσαν οι περιγραφές που κάνετε για την Αθήνα. Κατά πόσο μας επηρεάζουν τα βιώματα και οι εμπειρίες στην συγγραφή;

Σημασία έχει να είναι κανείς παρατηρητικός και να συνδυάζει το ρεαλιστικό με το φανταστικό. Γιατί στο αστυνομικό είδος σημαντικό ρόλο παίζει η ρεαλιστική περιγραφή των δεδομένων. Με ενδιαφέρουν ακόμα και οι ειδήσεις στα ψιλά των εφημερίδων, ή να προσέχω μια συζήτηση που μπορεί να με οδηγήσει στη δημιουργία μιας σύντομης ή και εκτενούς ιστορίας. Εξάλλου, κάπως έτσι προέκυψε η νουβέλα Ζαριά θανάτου στην Αμάρυνθο. Ακούω προσεκτικά και παρατηρώ τους ανθρώπους που συναντώ.

Γιατί ο κόσμος λατρεύει τα αστυνομικά μυθιστορήματα;

Απλή ερώτηση που όμως απαιτεί σύνθετη απάντηση. Στο παρελθόν, σε ημερίδα, που έγινε για το αστυνομικό είδος, επιχείρησα να απαντήσω το ερώτημα μέσα από ένα κείμενο 4000 λέξεων. Και πάλι δεν γνωρίζω αν ξεκαθάρισα το θέμα. Θα έλεγα, όμως, ότι μας αρέσουν οι αστυνομικές ιστορίες γιατί αγαπάμε την ασάφεια, το μυστήριο, όπως και επειδή μας γοητεύει να παρακολουθούμε το κυνήγι της γάτας και του ποντικού εκ του ασφαλούς.
Ποιοι αστυνομικοί συγγραφείς σας επηρέασαν στο έργο σας;
Αγαπώ πολλούς συγγραφείς του είδους. Θα περιοριστώ σε δύο όμως: Την Π. Ντ. Τζέημς και την Ρουθ Ρέντελ.