Τα εν Δήμω… Αρταίων!

Τι ήταν να αναφερθώ σε παλιές εκλογικές αναμετρήσεις στον Δήμο Αρταίων… με κατέκλυσαν τα τηλεφωνήματα, τα ερωτήματα και οι «νουθεσίες», να καταγράψω κάποια από τα περασμένα γεγονότα…

Φευ, δεν «προκάνω» να γράψω την ιστορία, ίσως όταν καταθέσω χαρτιά για σύνταξη… όμως, όταν έχουν γράψει άλλοι, την ιστορία, δεν είναι κακό, να αντλείς στοιχεία… και την ιστορία των δημοτικών εκλογών στον Δήμο Αρταίων, την έχει καταγράψει θαυμάσια ο παλαίμαχος εκδότης και δημοσιογράφος ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ, γνωστόςαζ ως ΛΕΣΤΑΣ…

Σε ένα βιβλίο, λοιπόν, που εξέδωσε ο ΛΕΣΤΑΣ, περιέχεται η ιστορία των δημοτικών εκλογών στο Δήμο Αρταίων, από το 1975 μέχρι και το 2002, που ο ΛΕΣΤΑΣ τα έζησε «από τα μέσα» που λέμε… πολύτιμο βιβλίο για ιστορικούς, αφού περιέχονται συνδυασμοί, ονόματα, σταυροί, εκλεγμένοι σύμβουλοι, αλλά και κάποια χαρακτηριστικά γεγονότα, που θα μπορούσε να πεί κανείς πως «άλλαξαν τον ρούν» στο Δήμο Αρταίων…

Ανέτρεξα στη βιβλιοθήκη να βρώ το βιβλίο, το οποίο μάλλον δεν κυκλοφορεί ευρέως, για να τσεκάρω πότε εκλέχτηκε ο Ιωάννης Παπαλέξης… πράγματι ο Ιωάννης, εκλέχτηκε το 1994, με το ψηφοδέλτιο του Γιώργου Μάνου… όμως διαβάζοντας τα ονόματα, ανακάλυψα κι ένα ακόμη όνομα, που εκλέχτηκε το 1994 με τον Γιώργο Μάνο…

Λοιπόν, από τις εκλογές του 1994, τρείς συμπολίτες που εκλέχτηκαν τότε δημοτικοί σύμβουλοι, είναι και σήμερα ενεργοί: ο ένας είναι ο Ιωάννης Παπαλέξης και ο άλλος ο Σωτήρης Χρηστούλης…

Χαλκέντερος…
Ο Σωτήρης Χρηστούλης, που εκλέχτηκε με τον συνδυασμό του Χρήστου Τσιρογιάννη στις πρόσφατες εκλογές, ενώ εκλέχτηκε μετά το 1994, το 1998 με υποψήφιο Δήμαρχο τον Γιάννη Θεοδώρου, το 2002 και το 2006 με τον Πάνο Οικονομίδη, ενώ επί Δημαρχίας Οικονομίδη, διετέλεσε Αντιδήμαρχος δύο, ή τρείς διετίες…

Χαλκέντερος ο φίλος μου ο Σωτήρης και αν δεν μεσολαβούσαν τα γεγονότα με την υφαρπαγή της υποψηφιότητας του Δημάρχου Αρταίων το 2010, από τον Ιωάννη, μέσω ίντριγκας, παρασκηνίου ου μην αλλά και «πακέτων», ο Σωτήρης θα εκλέγονταν Δημοτικός Σύμβουλος και το 2010 και το 2014, με όποιον υποψήφιο Δήμαρχο… το απέδειξε τον Μάη του 2019, όταν έκανε την έκπληξη, κατήλθε με τον Χρ. Τσιρογιάννη και –φυσικά- εκλέχτηκε…

Με διάρκεια… 
Διαβάζοντας όμως όλα τα ονόματα των πρωταγωνιστών της αναμέτρησης του 1994 στο Δήμο Αρταίων, που ήταν η τελευταία φορά, που το τοπικό ΠΑΣΟΚ, συνεργάστηκε με τον τοπικό ΣΥΡΙΖΑ (τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ), είδα ακόμη ένα πρόσωπο που σήμερα έχει ρόλο στην κεντρική πολιτική σκηνή: με το ψηφοδέλτιο του Γιώργου Μάνου, κατήλθε υποψήφια σύμβουλος και η Όλγα Γεροβασίλη!!!

Η Όλγα Γεροβασίλη, που το 1994 δεν εκλέχθηκε, αλλά εκλέχθηκε δημοτική σύμβουλος το 1998 με την ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ και επικεφαλής τον Β. Γιολδάση, το 2006 κατήλθε υποψήφια Δήμαρχος Αρταίων στηριζόμενη απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με διευρυμένο ψηφοδέλτιο, κατήλθε ξανά υποψήφια Δήμαρχος το 2010, εκλέχτηκε βουλευτής το 2012, έγινε υπουργός στη κυβέρνηση Τσίπρα το 2015 και σήμερα είναι βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης…

Ρίχνοντας μια ματιά, νομίζω πως Γεροβασίλη, Παπαλέξης και Χρηστούλης, είναι οι μόνοι ενεργοί στην τοπική πολιτική σκηνή, απ’ το 1994…

Νίκος Παπακώστας
Ενδεχομένως, με τη μορφή που έχουν πάρει οι εκλογικές αναμετρήσεις τα τελευταία χρόνια στη περιοχή μας, όπου και η «κουτσή Μαρία», μπορεί να «αγοράσει» έγχρωμη φωτογραφία σε ιλουστρασιόν περιοδικά, όπου δίπλα θα υπάρχει λιβανιστήρι για υπαρκτά και –κυρίως- για ανύπαρκτα προσόντα, η συμβολή του Σωτήρη Χρηστούλη, στην εκλογική νίκη του Χρήστου Τσιρογιάννη, να μην έχει εκτιμηθεί στις σωστές διαστάσεις, για τους ανήξερους…

Σε άλλες εποχές όμως, για να εκλεγείς Δημοτικός Σύμβουλος, όφειλες να είσαι ενεργός πολιτικά, όχι κατ’ ανάγκην με κομματική δραστηριότητα, συγχρόνως να έχεις μια κοινωνική παρουσία, να είσαι αναγνωρίσιμος, χωρίς η φωτογραφία σου να είναι «χαλκομανία», να είσαι ενταγμένος σε μια πολιτική ομάδα, ή σε κάποια επαγγελματική τάξη, που να σε εκτιμά και να σε στηρίζει στην εκλογική διαδικασία… αλλιώς, χανόσουν στο πλήθος…

Κι ακόμη, με τέτοια χαρακτηριστικά, αν επιχειρούσες να μετακινηθείς σε άλλο πολιτικό χώρο από αυτόν που ήσουν ενταγμένος, έπρεπε να είχες τη δύναμη να αντέξεις τις επικρίσεις και την πολεμική των καφενέδων, αλλά και να «τραβήξεις» ψήφους και να δώσεις «αέρα» εκλογής στον επικεφαλής του ψηφοδελτίου…

Μια τέτοια πολιτική παρουσία, υπήρξε στις δημοτικές εκλογές του 1990. Ο γνωστός γιατρός Νίκος Παπακώστας, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, ήταν γνωστός στην τοπική κοινωνία της Άρτας, για την επαγγελματική του δραστηριότητα, αλλά και για την πολιτική του ένταξη, στην ευρύτερη Αριστερά… κι έγινε ακόμη πιο γνωστός, όταν τάραξε τα νερά της μικρής μας πόλης, στην ήδη ταραγμένη πολιτική περίοδο του 1989-1990, με τις επιλογές που έκανε…

Το 1990, κατέρχονταν για 4η φορά υποψήφιος Δήμαρχος ο Κώστας Βάγιας, η πολιτική κατάσταση ήταν ήδη πολωμένη από τις εκλογές και τη συγκυβέρνηση Δεξιάς-Αριστεράς, του 1989… στην Άρτα γίνονταν διεργασίες από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, να τοποθετηθεί επικεφαλής συνδυασμού υποψήφιος από την Αριστερά, για να μην κερδίσει τον Δήμο η δεξιά… αυτό δεν κατέστη δυνατό, αλλά κατέληξαν σε υποψηφιότητα ανάγκης, με τον παλαίμαχο τότε Αλέκο Λιαροκάπη…

Στην απέναντι όχθη, σε εκείνη της παράταξης του Κώστα Βάγια, προσπαθούσαν να βρουν το «κουμπί» για να σπάσουν το μπλοκ «ΠΑΣΟΚ & Δημοκρατικές Δυνάμεις»…

Δίνω το λόγο στον ΛΕΣΤΑΣ, που στο βιβλίο του «Τα Εν Δήμω Αρταίων», στη σελ. 23 γράφει για τις διεργασίες στην παράταξη του Κώστα Βάγια και σημειώνει τα εξής: «Το γεγονός ότι οι προηγούμενες εκλογές (σ.σ. 1978, 1982, 1986) χάνονταν για πολύ λίγες ψήφους, δεν άφηνε περιθώρια για λάθη και παραλείψεις… έπρεπε να γίνει άνοιγμα στο χώρο της Αριστεράς και μάλιστα σε άτομα που είχαν δυσφορήσει από τη συνεργασία του χώρου τους με το ΠΑΣΟΚ ή είχαν αποστασιοποιηθεί. Έπρεπε να εξασφαλιστεί η συμμετοχή ατόμου στο ψηφοδέλτιο που θα μπορούσε να αποσπάσει από το χώρο του έστω και 50 ψηφοδέλτια».

.»Και βρέθηκε το πρόσωπο του γιατρού Νίκου Παπακώστα, του οποίου η συμμετοχή, όπως εκ των υστέρων αποδείχτηκε, ήταν καθοριστική για τη νίκη του ΚΩΣΤΑ ΒΑΓΙΑ, συγκεντρώνοντας το εκπληκτικό νούμερο των 325 ψήφων, ενώ ο Αλέκος Λιαροκάπης έχασε για μόλις 62 ψηφοδέλτια»!

Η συνέχεια, πατριώτες, είναι γνωστή… ο Κώστας Βάγιας, μετά από 3 αποτυχημένες προσπάθειες, να εκλεγεί Δήμαρχος, είχε 3 νικηφόρες εκλογικές αναμετρήσεις και διετέλεσε 12 χρόνια Δήμαρχος Αρταίων, με σημαντικά έργα που έδωσαν το σημερινό πρόσωπο της Άρτας και το οποίο μένει σχεδόν το ίδιο από την δεύτερη θητεία Οικονομίδη…

Για την ιστορία να σημειώσουμε πως ενώ ο Νίκος Παπακώστας έδωσε την πολυπόθητη νίκη και τη Δημαρχία στον Κώστα Βάγια, το μακρινό 1990, εκείνος δεν είχε την τύχη να συμμετέχει στο Δημοτικό Συμβούλιο… ήλθε ισοψηφία με τον (γνωστό ποδοσφαιριστή της μεγάλης Αναγέννησης) Κώστα Μπασούκα, με 325 ψήφους έκαστος και στην κλήρωση που έγινε, κέρδισε ο Κώστας Μπασούκας!

Ο Νίκος Παπακώστας κατήλθε ξανά στις εκλογές του 1994, αλλά τα δεδομένα είχαν αλλάξει και έμεινε μακριά από τις εκλόγιμες θέσεις, χωρίς να επιδιώξει ξανά την ανάμιξη στα κοινά…

Ο Νίκος Παπακώστας έφυγε από τη ζωή προ δεκαπενθημέρου… ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.

Ευταξία
Αλλά, αφού πιάστηκα με τα του Δήμου Αρταίων, να επισημάνω ένα άλλο θέμα…
Γράφει ο φίλος μου ο Πάνος Καραγιώργος στο φεϊζμπουκ: «…Κύριοι της Δημοτικής Αρχής του Δήμου Αρταίων, ενόψει της νέας σας θητείας : Αυτό με τους πεζόδρομους στο κέντρο της πόλης, έχει καταντήσει κακόγουστο αστείο, για να μην πω κανονικό ανέκδοτο… Αυτοκίνητα, μηχανάκια, ποδήλατα και κάθε είδους τροχοφόρο κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα και όλες τις ώρες..Παντού παρκαρισμένα αυτοκίνητα νυχθημερόν.. Και το βράδυ οι πεζόδρομοι μετατρέπονται σε αυλές καταστημάτων… Εγώ προσωπικά, δεν είμαι οπαδός της απόλυτης τάξης και ευταξίας, αλλά το κακό έχει παραγίνει..».

Για να αγανακτεί ο Παναγιώτης, που όπως παραδέχεται, δεν είναι και οπαδός της «απόλυτης τάξης», μάλλον η κατάσταση στο κέντρο είναι στο απροχώρητο… με την ευκαιρία όμως αυτή, να επισημάνω, αν θέλουμε τον Δήμαρχο «παιδονόμο», ή αν πρέπει και εμείς οι πολίτες και κυρίως οι μαγαζάτορες του κέντρου, να έχουμε ενεργή συμμετοχή στην «ευταξία» που αρμόζει στην πόλη και τους δημότες…

Διότι, υπάρχει το ερώτημα, «τι κάνει ο Δήμαρχος;», υπάρχει όμως και η απορία, «τι κάνεις εσύ;»… αν οι μαγαζάτορες, δέχονται να ξεφορτώνουν τα εμπορεύματα, στους πεζόδρομους και τα λοιπά, όποτε να ‘ναι, καταστρατηγώντας το ωράριο που έχει θεσπίσει το Δημοτικό Συμβούλιο, τι θα κάνει ο Δήμαρχος; Τον «γκιουλέκα»;

Αν οι μαγαζάτορες, παραβιάζουν τις «γραμμές» στις πλατείες, εσύ γιατί κάθεσαι, και πίνεις καφέ και ποτό, «έξω απ’ τις γραμμές»; Αν οι πολίτες και οι μαγαζάτορες, που ενοχλούνται, δεν διαμαρτύρονται οι ίδιοι στους μηχανόβιους, μπορεί ο Δήμαρχος να έχει 24ωρη περιφρούρηση στο κέντρο;

Μια πόλη, για να είναι ευχάριστα προσβάσιμη στους δημότες και ελκυστική στους επισκέπτες, δεν είναι ευθύνη ΜΟΝΟ του (εκάστοτε) Δημάρχου, αλλά και εκείνων που κάνουν δουλειές, που έχουν μαγαζιά, που περπατούν στους δρόμους, που πουλάνε, ή ψωνίζουν…

Τι έκανε ο Δήμαρχος, για το κέντρο; Έβαλε κολονάκια σχεδόν παντού, στους κεντρικούς δρόμους, για να αποτρέπει το παρκάρισμα πάνω στα πεζοδρόμια… δημιούργησε θέσεις για τα μηχανάκια, δίπλα στην αγορά… έδιωξε τα «τσαντίρια» απ’ τις πλατείες… τώρα, ανακατασκευάζει τα πεζοδρόμια, πάλι κοντά στο κέντρο… εμείς, κάνουμε κάτι για να διαφυλάξουμε αυτή τη μίνιμουμ «ευταξία»;

Κάνουμε κάτι; Αν κάνουμε, καλώς γκρινιάζουμε… μήπως, δεν κάνουμε, όμως;

Ν.Α.Σ.