Το καζάνι βράζει
Κάθε μέρα που περνάει, όλο και περισσότεροι συμπολίτες, κλίνουν στην άποψη του «Ρε Ματζόρε», του τύπου απ’ τη Θεσσαλονίκη, που δήλωσε πως όσα λέγονται και ακούγονται για τον κορωνοϊό, δεν τον αφορούν… εκείνος, ψάχνει μεροκαματάκι και αν χρειαστεί διασκεδάζει παρέες σε αποθήκες, διαμερίσματα και τα λοιπά…
Μάλιστα αυτό που είδαμε το Σαββατοκύριακο στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη αλλά και εδώ γύρω, με χιλιάδες ανθρώπους να έχουν ξεχυθεί στους δρόμους, στις παραλίες, στις πλατείες, όπου πίνουν καφέδες, παίζουν ρακέτες, συνομιλούν, είναι ένδειξη πως κάτι τρέχει…
Κι αν τους βλέπετε χαμογελαστούς, μην γελιέστε πατριώτες… το καζάνι βράζει!
Ναι, πατριώτη… το λέει και το ΔΝΤ: Προσοχή, το καζάνι βράζει και μπορεί να εκραγεί! Η κοινωνική οργή και η οικονομική πίεση από έναν καταστροφικό λοιμό μπορεί να εμφανιστεί σε όλο το μέγεθός της όταν τα υγειονομικά προβλήματα θα έχουν περάσει, προειδοποιούν οικονομολόγοι…
Πατριώτες, ολόκληροι κλάδοι της οικονομίας έκλεισαν για μήνες, άλλοι φυτοζωούν, εκατομμύρια εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο είναι σε πολύ δύσκολη θέση ή κινδυνεύουν να βρεθούν μόνιμα σε επισφαλή θέση. Και βέβαια, τα κενά μεταξύ των χωρών που μπορούν να αντεπεξέλθουν στην πανδημία και όσων δεν είναι σε αυτή τη θέση διευρύνονται.
Κάποιοι (όπως η γαλλική Monde), πιστεύουν ότι μόλις καταφέρουμε να θέσουμε υπό έλεγχο την πανδημία, η επιστροφή στην ανάπτυξη θα εξαλείψει τις ανισότητες που οξύνθηκαν λόγω πανδημίας…
Κι όμως… τρεις οικονομολόγοι του ΔΝΤ λένε πως το παρελθόν διδάσκει ότι αυτή η αισιοδοξία ίσως να είναι αβάσιμη… τα μαθήματα –λένε- που έχουν να μας δώσουν πανδημίες του παρελθόντος, από την πανούκλα του Ιουστινιανού, στη Μαύρη Πανώλη που εξάλειψε το ένα τρίτο του πληθυσμού της Ευρώπης τον 14ο αιώνα, έως την πανδημία της Ισπανικής Γρίπης του 1918, λένε άλλα…
Αν δεν υπάρξουν πρόνοιες, πατριώτες, για όλους αυτούς που ολισθαίνουν στην άβυσσο της φτώχιας, θα υπάρξουν εκρήξεις, που δεν θα ελέγχονται εύκολα…
«Εργοστάσιο οργής»
Όπως έγραψε ο Αλέξης Παπαχελάς «Στόχος όσων θέλουν να πάει αυτή η χώρα μπροστά πρέπει να είναι να κλείσει το «εργοστάσιο της οργής». Πώς θα γίνει αυτό; Αν μπορέσουμε να βάλουμε τη χώρα σε μια τροχιά δίκαιης ανάπτυξης που θα δώσει προοπτική, ειδικά στους νεότερους. Οι σημερινοί 30άρηδες βλέπουν το «χιλιάρικο» σαν ένα όνειρο, μάλλον άπιαστο».
.»Είναι εξαιρετικά δύσκολο –λέει ο Παπαχελάς- να δουν τον εαυτό τους να κάνει οικογένεια ή να βγάζει πολύ περισσότερα χρήματα στο μέλλον. Η ζωή παραμένει ακριβή και η στήριξη της οικογένειας έγινε δύσκολη πια. Ορισμένοι κλάδοι και ειδικότητες εξαφανίσθηκαν ή συρρικνώθηκαν. Η επιβίωση δεν είναι εύκολη υπόθεση».
.»Τίποτα δεν θα είναι χειρότερο –επισημαίνει ο Παπαχελάς- από μία διχασμένη κοινωνία που ένα κομμάτι της θα «απογειώνεται» και ένα θα νιώθει στάσιμο να κοιτάει… ο στόχος πρέπει να είναι να κλείσει ή τουλάχιστον να υπολειτουργεί το «εργοστάσιο της οργής», έστω και αν κάποιοι θέλουν να το κρατήσουν ανοικτό γιατί από εκεί αλιεύουν πάντοτε την πελατεία τους».
Κι ο Παπαχελάς, δεν είναι κάνας συνοδοιπόρος του Πολάκη…
Βαλβίδα…
Δεν προσχωρώ εύκολα, σε θεωρίες συνομωσίας, όπως αυτές που καταναλώθηκαν απ’ τους πολλούς, την περίοδο 2012-2014 και που έφεραν τις πολιτικές εξελίξεις που όλοι γνωρίζουμε…
Νομίζω όμως, πως όλο αυτό το πολιτικό τουρλουμπούκι που γίνεται με αφορμή τον Λιγνάδη αλλά και τον Κουφοντίνα, μου μοιάζει σαν μια «συνομωσία της βαλβίδας» ανάμεσα σε Μητσοτάκη και Τσίπρα… είναι μια εύκολη επανάληψη του «εμείς κι εσείς»…
Ο κόσμος πατριώτη, ούτε στα κρυφά, δεν θα συζητήσει πως ο Πρωθυπουργός έχει γύρω του «παιδέρες»… η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θα αποφύγει να πάρει θέση για τον Κουφοντίνα… θα πιάσει την «παραβόλα» και θα περιμένει να περάσει μια ακόμη εμφυλιοπολεμική κατάσταση που στήνουν Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ…
Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, αγνοούσε την ύπαρξη του Λιγνάδη… το ίδιο, μια τεράστια πλειοψηφία, όσο ήταν το παλιό ΠΑΣΟΚ μαζί με τη ΝΔ, δεν θεωρεί τον Κουφοντίνα κάτι ανάλογο με τον Βελουχιώτη… Οι συμπολίτες που έχουν να νοιαστούν για τη καθημερινότητα, δεν τους νοιάζει ούτε για τον ένα ούτε για τον άλλο… ούτε γουστάρουν να τσακώνονται, για κάτι που μοιάζει μακρινό…
Αντιθέτως, είναι κάποιοι, αρκετοί ίσως, που θεωρούν αυτές τις αντιπαραθέσεις ως «βαλβίδα διαφυγής» των δύο κομμάτων, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή δεν μπορούν να διαχειριστούν την πανδημία… οι μεν κυβερνούν βλέποντας και κάνοντας… οι δε, βλέπουν, αλλά δεν ξέρουν τι να κάνουν…
Αλλού, στην Ευρώπη, ο κόσμος αντιδρά και διαδηλώνει, για την πανδημία και τα μέτρα… εμείς διαδηλώνουμε, για την Μενδώνη και τον Κουφοντίνα…
Και μετά, μας φταίνε πότε η Μέρκελ και πότε οι Αμερικάνοι….
Προσωρινοί;
Διάβασα μια περίεργη είδηση, ότι δηλαδή, « Η ισχύς των Αποφάσεων δημιουργίας προσωρινών διαδρόμων κίνησης πεζών, προσωρινών διαδρόμων κίνησης ποδηλάτου και προσωρινής δημιουργίας περιοχών ήπιας κυκλοφορίας ή δρόμων ήπιας κυκλοφορίας με μείωση του ορίου ταχύτητας στα 30 χλμ/ώρα, σε τοπικές οδούς ή σε περιοχές κατοικίας παρατείνεται αυτοδικαίως από την 28.2.2021»….
Διαβάζω επίσης πως με Κοινή Υπουργική Απόφαση των κ.κ. Στ. Πέτσα, Ν. Χαρδαλιά, Ν. Ταγαρά και Ι. Κεφαλογιάννη, αποφασίστηκε « Η ισχύς της παρ.7 του αρ.65 του ν.4688/2020 παρατείνεται έως την 31.5.2021 για επιτακτικούς λόγους αντιμετώπισης σοβαρού κινδύνου δημόσιας υγείας που συνίστανται στη μείωση του κινδύνου διασποράς του κορωνοϊού COVID-19. ».
Ερώτημα: δηλαδή οι ποδηλατόδρομοι του Δήμου Αρταίων, που ανακοινώθηκαν ως μια μεγάλη προσφορά του Δημάρχου, στους ποδηλάτες της Άρτας, είναι πρώτον προσωρινοί και δεύτερον δεν έγιναν «οικεία βουλήσει», αλλά με νόμο της κυβέρνησης, λόγω covid;
Ε, δεν πάνε χαμένες, οι στρατιές επικοινωνιολόγων, που ξεχειλίζουν στα ταμεία του μεγάλου Δήμου Αρταίων… αλλά, τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια…
Ανάπτυξη…
Ο (κάθε) τόπος, δεν έχει χρεία μόνο την «κρατική» ανάπτυξη, δηλαδή την κατασκευή δρόμων, την ανακατασκευή πεζοδρόμων και τα λοιπά και τα λοιπά… έχει ανάγκη και από ιδιωτικές επενδύσεις, αλλιώς τελεύουν οι παράδες και οι καλοσιδερωμένοι δρόμοι γεμίζουν σκόνες και λακκούβες, λόγω έλλειψης εισφορών του ιδιωτικού τομέως…
Οπότε, μου λένε (…αν επιτρέπεται) πως ο Δήμος Αρταίων, έχει χρεία μηχανικών, να προχωρούν γρήγορα οι διαδικασίες στις άδειες και τα λοιπά, που καθυστερούν την αγορά από ζεστό χρήμα… αντ’ αυτού, ο σημερινός Δήμαρχος, προσλαμβάνει ένα σωρό αχρείαστες ειδικότητες και σπαταλά πόρους, που είναι απ’ τη τσέπη του φορολογούμενου πολίτη…
Άρα, καλώς σκέφτεται ο Μητσοτάκης, να μεταφερθούν οι αρμοδιότητες για τις πολεοδομίες στις Περιφέρειες… αν μη τι άλλο, οι Περιφέρειες, δεν έχουν ανάγκη να σκουπίζουν τους δρόμους… οπότε, θα προσλαμβάνουν μηχανικούς, αντί για καθαρίστριες…
Εκτός σειράς
Διαβάζω πως σε πολλούς «γαλάζιους» δήμους, καταπατήθηκαν οι όροι για τους εμβολιασμούς.
Δεν φαντάζομαι να έγιναν και τίποτα εμβολιασμοί «εκτός σειράς» στον Δήμο Αρταίων, ή σε κάποιον άλλο μικρό δήμο της Άρτας… όχι, έτσι; Μη μας κρεμάσουν στα μανταλάκια, οι πρωϊνατζούδες…
Συλλυπητήρια
Ήταν μια εποχή, που το να είσαι εργαζόμενος στη ΒΙ.Κ.Η. ΑΕ ήταν κάτι παραπάνω απ’ το διορισμό στο δημόσιο. Η παρουσία της στην Τοπική Οικονομία, ήταν εμφανής παντού, ενώ και η τοποθέτηση των προϊόντων της στα ράφια των σουπερ μάρκετ, γίνονταν με τους καλύτερους όρους.
Για πενήντα χρόνια η ΒΙΚΗ, ήταν μια απ’ τις γνωστές και εμβληματικές επιχειρήσεις της Άρτας και της Ηπείρου, έως ότου τα μνημόνια και η οικονομική κρίση την κατέβαλαν.
Προχθές, ο νούς και η ψυχή της ΒΙΚΗ, ο Δημήτρης Παπαγιάννης, ένας επιχειρηματίας, που έμεινε στο τόπο του, ήταν παρών, στα δρώμενα της τοπικής μας κοινωνίας έφυγε απ’ τη ζωή.
Τα συλλυπητήριά μας στους οικείους του.