Όλγα Γεροβασίλη για το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Η αποστολή θα ολοκληρωθεί με την εκλογική ήττα της κυβέρνησης Μητσοτάκη

«Το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν ανέδειξε νικητές και ηττημένους. Ανέδειξε το κεκτημένο της έκφρασης, της διαφωνίας αλλά και της σύγκλισης σε ένα δημοκρατικό κόμμα. Οι αποφάσεις λαμβάνονται πλειοψηφικά αλλά αυτό δεν καταργεί την αξία και την υπόσταση της μειοψηφίας. Ο στόχος παραμένει κοινός» σημειώσε σε συνέντευξή της η Όλγα Γεροβασίλη, βουλευτής Άρτας και Γραμματέα της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, στο Action24 και στο Δημήτρη Τάκη.
Μεταξύ άλλων η Όλγα Γεροβασίλη είπε:

Για τη θέση της πορέδρου στο Συνέδριο
Ο ρόλος ενός/μίας προέδρου σε μία διοργάνωση 5,500 συνέδρων προσπαθεί να τηρήσει διαδικασίες, χρόνους αλλά και το αρμόζον επίπεδο αντιπαράθεσης. Εντάσεις υπήρξαν, διαφωνίες υπήρξαν και υπάρχουν σε ένα δημοκρατικό κόμμα και σε ένα δημοκρατικό συνέδριο. Διάλογος και ζυμώσεις γίνονται μέχρι τελευταίας στιγμής. Και αυτό είναι πλούτος. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζεται ισότιμα. Όλες οι απόψεις είναι σεβαστές. Και αυτό το χαρακτηριστικό της διαφωνίας και του διαλόγου βάζει τα κόμματα σε διαρκή κίνηση. Δεν είναι τίποτα άκαμπτο και αμετακίνητο. Αυτό το οποίο δεν γίνεται ανεκτό είναι η απρέπεια και η ασέβεια. Η διαφωνία οφείλει να εκφράζεται με πολιτικό τρόπο. Εξού και υπήρξε η οφειλόμενη παρέμβασή μου ώστε να προστατευτούν όσοι εκτέθηκαν σε απρεπή σχόλια, όπως συνέβη στον Ε. Τσακαλώτο. Εξού και υπήρξε αποπομπή συνέδρου για απρεπή συμπεριφορά προς τον Θ Δρίτσα. Η διάκριση είναι ξεκάθαρη: Άλλο διαφωνώ και άλλο το πώς χειρίζομαι την επικράτηση ή την ήττα της άποψής μου.

Για τις διαφωνίες
Είναι μεν πειρασμός πλην όμως μάταιο να αναζητώνται νικητές-νικημένοι στο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Στη Δημοκρατία οι πλειοψηφίες είναι αυτές που έτσι κι αλλιώς καθορίζουν τα πράγματα περισσότερο, χωρίς να σημαίνει ότι την άποψη της μειοψηφίας την πετάει κάποιος εύκολα. Προσωπικά, μπορεί με κάποιους/ες συντρόφους να μην βρισκόμαστε συνεχώς και αδιαλείπτως «στην ίδια πλευρά», όμως παράλληλα μπορεί να συμφωνώ σε πέντε σημεία και να διαφωνώ σε ένα. Είναι κάτι απολύτως φυσιολογικό. Και στο κοινοβουλευτικό πεδίο ανάλογα, και από τη θέση της Γραμματέως της Κ.Ο. διαπιστώνω καθημερινά ότι μέσα από συγκλίσεις αποκλίσεις, διαφωνίες καταλήγουμε στη σύνθεση απόψεων.

Για τον Αλέξη Τσίπρα
Ζούμε σε μία περίοδο σύνθετη, πιεστική και έντονη. Όλοι/ες μας μοιραζόμαστε την ίδια αγωνία για την έκβαση της ιστορίας και του πολιτικού μέλλοντος της χώρας. Πιθανώς όμως ο καθένας από εμάς αγωνιά με διαφορετικό τρόπο. Και αυτό επίσης είναι φυσιολογικό. Σε κάθε περίπτωση ο φόβος στον οποίο αναφέρεστε για την δημιουργία προσωποκεντρικού αρχηγικού κόμματος, που υπονοεί την απονεύρωση των πολιτικών οργάνων, ή αποκλεισμούς προσώπων από τα όργανα δεν θα επιβεβαιωθεί. Όπως ανάλογα δεν έχουν υπάρξει ως τώρα δείγματα αποκλεισμού -όλοι συμμετέχουν ισότιμα στα όργανα- και ούτε φυσικά έχει υπάρξει αδράνεια σύγκλισης των πολιτικών οργάνων. Άλλωστε οι πρώτοι/ες που το γνωρίζετε αυτό (δηλ. πολλές συνεδριάσεις πολιτικού συμβουλίου πολιτικού κέντρου) είστε εσείς οι δημοσιογράφοι που σας έχουμε έως και εξαντλήσει με τη συχνότητα συνεδριάσεων και τα κείμενα που ακολουθούν.
Εξ αντικειμένου όμως υπάρχουν στιγμές που ο εκάστοτε επικεφαλής ενός οργάνου καλείται να λάβει μόνος του κρίσιμες αποφάσεις. Πόσο μάλλον ένας πρωθυπουργός σε μία κυβέρνηση και ανάλογα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. και αυτό συμβαίνει. Αυτό όμως το γεγονός δεν μετατρέπει αυτομάτως τη λειτουργία ενός κόμματος σε προσωποκεντρικό. Κάτι τέτοιο είναι άλμα λογικής.
Τέλος, ουδείς/ουδεμία έχει αμφισβητήσει την ηγετική θέση του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος στις επόμενες εκλογές θα είναι και ο Πρωθυπουργός της χώρας.