Ηλεκτρονικό το κοκορέτσι
Γράφει ο Θ. Δρίβας
Μέρες που ζούμε, μέρες που έρχονται. Α ρε κουφάλα κορονοϊέ, μας έκοψες και το κοκορέτσι και μάλιστα με πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Μη χολοσκάτε εσείς της αγέλης και ειδικά της γερασμένης, αφού κατά πώς φαίνεται θα τη σκαπουλάρουμε από τον μπαμπέση τον ιό που να του πάρει ο διάολος τον πατέρα. Θα τη βρούμε την άκρη, αλλά όλα τώρα ηλεκτρονικά. Μα θα μου πεις και τη διατροφή ηλεκτρονικά πια; Καλέ, δεν ακούς; Δεν βλέπεις; Δεν ενημερώνεσαι; Κοτζάμ BillGates μας την είπε για τσιπάκι ενσωματωμένο στον καθένα μας και ‘συ, άνθρωπέ μου, δεν πήρες χαμπάρι; Δεν έχει Facebook; Δεν μπαίνεις στο twitter, στο instagram; Εδώ έμαθε η θείτσα και ο μπάρμπας το e-banking. Ξέχνα αυτά που ήξερες. Θα φας ηλεκτρονικό κοκορέτσι κι ας έρχεται Ανάσταση και Πάσχα. Άσε μη φας και ηλεκτρονική μαγειρίτσα.
Στο διά ταύτα…Αφήνοντας την ανεξέλεγκτα καλπάζουσα φαντασία μου, ας καταθέσω γραπτώς τι προβλέπεται μακροπρόθεσμα στο μέλλον. Δηλαδή όχι και τόσο μακριά, γύρω στο 2030. Ήταν, λέει, μέρες σαν αυτές, περιμέναμε βράδυ την Ανάσταση και το Πάσχα, όχι όπως παλιά με τον πατροπαράδοτο τρόπο. Είχαν γίνει κατακλυσμιαίες αλλαγές λόγω των διάφορων κορονοϊών που ξεκίνησαν το μακάβριο 2020 και είχαν μπει για τα καλά στη ζωή και την ατμόσφαιρά μας. Όλως παραδόξως, την υγειονομική κρίση την περάσαμε ξώφαλτσα. Για πρώτη φορά η Ελλαδίτσα μας είχε γίνει παγκοσμίως παράδειγμα μίμησης στη διαχείριση αυτών των φαινομένων. Η τεχνολογία σε όλο το μεγαλείο της.
Μετά από καιρό ατομικής απομόνωσης, μαζεμένοι όλοι, συγγενείς, φίλοι, μικροί, μεγάλοι, σε κλειστή αίθουσα αποσυμπίεσης. Είχαν γίνει υποδομές σε όλη την Ελλάδα, σαν αυτό που λέγανε «κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο». Όλα κλειστού τύπου. Δεν φορούσαμε τις ατομικές μάσκες οξυγόνου και είχαμε απεριόριστη ελευθερία κινήσεων. Βεβαίως είχε στηθεί το electroniccatering. Είχαν φροντίσει οι ειδικοί και υπήρχε πλέον επάρκεια διατροφικών αγαθών, αλλά σε ηλεκτρονική μορφή. Λόγω των ημερών, δεν μπορούσε να λείπει το κοκορέτσι, φυσικά ηλεκτρονικό. Απλά ήταν σε χάπι μικροτσίπ και σου μετέφερε την εικονική γεύση, όψη και οσμή, οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Όλως παραδόξως, οι electronicchef, μετά από χρόνια πειραμάτων και κλινικών γευστικών δοκιμών, είχαν πετύχει και την ηλεκτρονική μαγειρίτσα, η οποία τους έκοβε στο αυγολέμονο. Επιπλέον τα είχαν καταφέρει οι μαγειροεπιστήμονες. Τα ποτά άφθονα, φυσικά όλη η γκάμα ήταν σε σιροποτσίπ. Σε λίγο θα παίρναμε και το Άγιο Φως κατ’ ευθείαν από τους Άγιους Τόπους, με ένα κλικ στον ενσωματωμένο ατομικό μας υπολογιστή και άναψε… «Υπερβολές, κόψε κάτι», θα πουν κάποιοι.«Μα τι λέτε, συναγωνιστές του αόρατου εχθρού; Αυτά που περνάμε σήμερα δεν είναι από σενάρια επιστημονικής φαντασίας;».
Κι όμως, κρατήστε το. Δεν θα είναι μακριά που ο άνθρωπος θα γίνει ηλεκτρονοτσιπάκιας. Η καρδιά μας ηλεκτρονική αντλία, το μυαλό όπως ο εγκέφαλος των αυτοκινήτων να δίνει και να παίρνει εκατομμύρια εντολές ανά δευτερόλεπτο, ο πνεύμονας σε λειτουργία τούρμπο, στομάχι, νεφροί σε ηλεκτρονικό προγραμματισμό. Το κορυφαίο στη σεξουαλική λειτουργία -ξέχνα το βιάγκρα κτλ.- με ενσωματωμένο κομπρέσορα ηλεκτρονικής και υδραυλικής ανόρθωσης με ρυθμίσεις κατά το δοκούν.
Τα νοσοκομεία θυμίζουν σέρβις. Τα φαρμακεία ηλεκτρονικά φαρμακευτικά αγαθά. Προσοχή στα ιμιτασιόν ανταλλακτικά. Και τέλος, ξεχάστε το «δόξα τω Θεώ να έχουμε την υγειά μας». Θα μου πεις χρονικός ορίζοντας; Βεβαίως θα προσδιορίζεται σύμφωνα με την παλαιότητα του ανθρώπινου μοντέλου. Θα ισχύει όπως παλιά της απόσυρσης. Παρατραβηγμένο το σενάριο…Για φανταστείτε όμως να βγει αληθινό;