Για τη Μακεδονία, για την υπεράσπιση του Ελληνισμού

Του Θ. Μαλκίδη

Η συμπλήρωση σήμερα δύο ετών από την υπογραφή της λεγόμενης «Συμφωνίας» για τη Μακεδονία στις Πρέσπες, αποτελεί υπενθύμιση και υπόμνηση της πράξης εναντίον των συμφερόντων του Ελληνισμού , που επιβραβεύτηκε με τη σιωπή και τη συναίνεση.
Είναι αναμφισβήτητα, η πράξη μία τομή στην νεώτερη ελληνική ιστορία. Μία απόδειξη όμως πως παρόλη τη σχετική φιλολογία, δεν υπάρχει ο μονόδρομος περί αποδοχής της “Συμφωνίας”, όπως τονίζεται από διάφορες πλευρές…

Όπως δεν υπήρχε ο μονόδρομος της σύνθετης ονομασίας, των “χαμένων ευκαιριών”, όπως επισήμαινε η Ελλαδική ρητορική της παράδοσης του ονόματος της Μακεδονίας, αλλά υπάρχουν αλλά μόνο λύσεις που υπαγορεύονται από τα εθνικά συμφέροντα, τα οποία με την αποκαλούμενη “Συμφωνία”, από την υπογραφή της οποίας συμπληρώνονται σήμερα δύο χρόνια, είναι βέβαιο ότι παραδίδονται στους σφετεριστές, στους καπηλευτές, στους παραχαράκτες. Είναι βέβαιο ότι η “Συμφωνία” προωθεί με την ελλαδική αποδοχή την απώλεια της αποκλειστικής όπως έχουμε το δικαίωμα χρήσης και της διαχείρισης του Ελληνικού ηθικού, ιστορικού, γεωγραφικού, πολιτικού, διπλωματικού, οικονομικού και γεωπολιτικού όρου Μακεδονία.
Η σιωπή, η συναίνεση, η αδιαφορία, η υπογραφή της “Συμφωνίας” αποτελεί ζήτημα ύψιστης σημασίας για το μέλλον, για τη συνέχεια του Ελληνισμού, για την υπεράσπιση του Ελληνισμού.

Κάθε υποχώρηση αποτελεί προάγγελο και για άλλους επίδοξους σφετεριστές και εισβολείς που πίσω από την υποταγή και την ταπείνωση που κρύβει η “Συμφωνία” , ετοιμάζονται για τον Έβρο, το Αιγαίο και την Κύπρο, απειλώντας όλον τον Ελληνισμό, την επιβίωσή μας και το μέλλον μας, με την ελλαδική παθητική στάση να ενισχύει την πολιτική αυτή.

Το περιγράφει εξαιρετικά ο σπουδαίος ποιητής μας Τάσος Λειβαδίτης: “Η χώρα μου βυθίζεται στο ψέμα και βρίσκουν καταφύγιο οι αλήτες σε χώμα που μυρίζει σαν πληγή” .
Το αίτημα του Ελληνικού λαού για τη Μακεδονία, στην Ελλάδα, στην Κύπρο και την Διασπορά είναι η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων με όρους σεβασμού στην ιστορία και την αλήθεια, την εθνική αξιοπρέπεια, τη συνέχεια και το μέλλον μας ως έθνους.
«Είς άνθρωπος ζήλω πεπυρωμένος άπαντα τον δήμο δύναται διορθώσαι» γράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, «ένας άνθρωπος δηλαδή που πυρπολείται από ζήλο μπορεί να διορθώσει και να εμπνεύσει όλο τον δήμο, όλον τον λαό».

Είναι βέβαιο ότι είναι πολλοί περισσότεροι του ενός αυτοί που έχουν ζήλο και μπορούν να αλλάξουν το δήμο, το λαό, ειδικά τώρα που η Μακεδονία τείνει να ξεχαστεί…..
Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες συνεχίζουν τους αγώνες του λαού μας για να αλλάξουν το λαό μας, το όνομα της Μακεδονίας θα χαθεί μόνο εάν το αποδεχτεί ο Ελληνισμός!