«Κύκνειον ᾆσμα»

Ἄρθρο τοῦ Παναγιώτου Δ. Σάτου

Στὸ προηγούμενο ἄρθρο παρουσιάσθηκαν τρία πειράματα, βάσει τῶν ὁποίων ἀπεδείχθησαν: (α) τὸ ἐπίπεδο ὑπακοῆς τῶν ἀνθρώπων στὴν ἐξουσία, (β) ἡ υἱοθέτησις συγκεκριμένων συμπεριφορῶν ὡς ἀπόῤῥοια τῆς ἀναλήψεως ῥόλων καὶ (γ) ὁ ἐπηρεασμὸς τοῦ προσώπου ἐκ τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου. Ἐπίσης, διετυπώθη λόγος περὶ τοῦ ποιός μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθῇ ὡς ἐπιστήμων καὶ ποιός ὡς εἰδικός.
Δεδομένου ὅτι ἡ Νόσος Κορωνοϊοῦ τοῦ 2019 (Coronavirus Disease 2019 ἢ COVID-19), ἡ ὁποία προέκυψε απὸ τὸ Σοβαρὸ Ὀξὺ Ἀναπνευστικὸ Σύνδρομο Κορωνοϊοῦ 2 (Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 ἢ SARS-CoV-2), ἄλλαξε καὶ συνεχίζει νὰ ἀλλάζῃ τὴν καθημερινότητά μας, ὀφείλουμε νὰ μελετήσουμε καὶ νὰ ἀξιολογήσουμε ἐπιστημονικῶς τὰ δεδομένα καὶ τὰ ἀποτελέσματα αὐτῶν, χωρὶς φόβο, ἀλλὰ βεβαίως καὶ χωρὶς πάθος. Ὅσο τὸ δυνατὸν ἀμερόληπτα, ὅπως ἀρμόζῃ στὴν ἐπιστήμη.

Ἕνας εἰδικὸς θὰ μποροῦσε νὰ προβῇ σὲ μία εἰς βάθος, ἄλλου τύπου, ἀξιολόγησι, ἐκφέροντας ἄποψι καὶ ἐπὶ τῆς ἀκριβείας τῶν ἐπισήμων δεδομένων. Γιὰ παράδειγμα, νὰ ἐξηγήσῃ ἐὰν εἶναι ὀρθὴ ἡ δήλωσις ἑνὸς ἐκ τῶν εἰδικῶν τῆς πολιτείας ὅτι: «Καὶ μάλιστα ἐμεῖς κάναμε καὶ ἕνα ἀκόμα, μιὰ ἀκόμα ὑπερβολή. Ὁποιοσδήποτε πέθαινε ἀπὸ ἢ μὲ COVID, καταγραφόταν σὰν νὰ πέθαινε ἀπὸ COVID. Ἄρα, θυμᾶμαι, γιὰ παράδειγμα, μιὰ ἐγκεφαλικὴ αἱμοῤῥαγία. Τὸ νὰ ’χῃς COVID δὲ σημαίνει ἀπαραίτητα ὅτι πεθαίνεις ἀπ’ τὸ COVID. Ἐμεῖς τὸ καταγράφαμε σὰν νὰ πεθαίνεις ἀπὸ COVID. Τὸ βάζαμε, δηλαδή, μέσα στὴν κοινὴ δεξαμενὴ κι εἴμαστε, νομίζω εἴμαστε σωστοὶ ποὺ τὸ κάναμε αὐτό.»  [πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=WqmU9RbTbSM] ἢ ἐὰν ἡ καθολικὴ χρῆσις τῆς μάσκας εἶναι ἀπαραίτητη, δεδομένου ὅτι ἕνας ἄλλος εἰδικὸς τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας εἶχε δηλώσει ὅτι: «Οἱ μάσκες δὲν προστατεύουν τοὺς ὑγιεῖς.» [πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=rkWOqlwVz-s].

Βάσει τῶν ἀνωτέρω, ἕνας εἰδικὸς θὰ μποροῦσε καὶ νὰ ξεκαθαρίσῃ ἐὰν τελικῶς προστεύει τὸ μέσο (ὅποιο κι ἂν εἶναι αὐτὸ) ἢ ἡ ὀρθὴ χρῆσις αὐτοῦ. Γιὰ παράδειγμα, λέμε ὅτι τὰ χάπια παρακεταμόλης ἔχουν ἀντιπυρετικὲς ἰδιότητες. Ἐπομένως, τὸ μέσο καταπολεμάει τὸν πυρετὸ ἢ ἡ ὀρθὴ χρῆσις του; Ἂν λάβω ταυτοχρόνως 20 χάπια παρακεταμόλης, θὰ γίνω καλύτερα ἢ χειρότερα; Μήπως καὶ ἡ λαθεμένη χρῆσις τῆς μάσκας προκαλεῖ περισσότερα κακὰ ἀπ’ ὅ,τι καλὰ, ὅπως στὴν περίπτωσιν τῆς λαθεμένης χρήσεως τῶν χαπιῶν παρακεταμόλης; Διότι, ἂν ἰσχύῃ τὸ τελευταῖο, εὐλόγως γεννᾶται τὸ ἐρώτημα ἂν τελικῶς τὰ μικρὰ παιδιὰ μποροῦν νὰ χρησιμοποιοῦν ὀρθῶς τὴ μάσκα (ἢ ὅλοι ἐμεῖς ποὺ ἔχουμε τὴ μάσκα στὸ ντουλαπάκι ἢ κρεμασμένη στὸν καθρέφτη τοῦ αὐτοκινήτου ἢ ἀκόμη στῆν τσέπη μας, γιὰ μῆνες κι ὄχι γιὰ 3 ὧρες), δεδομένου ὅτι ἀκόμη καὶ ἐκπρόσωποι τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας, οἱ ὁποῖοι ἐπιβάλλουν τὴν καθολικὴ χρῆσι της, τὴν χρησιμοποιοῦν μὲ λάθος τρόπο. [ἐνδεικτικῶς στὸ 0:57, στὸ 6:55 καὶ στὸ 11:53 τοῦ βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=do6niYoMW3U].

Ὡς μὴ εἰδικοί θὰ θεωρήσουμε τὰ ἐπίσημα δεδομένα ἀκριβὴ (ἀπόλυτα), ἀλλὰ ὡς ἐπιστήμονες θὰ τὰ ἀξιολογήσουμε. Παρ’ ὅτι θὰ μελετηθοῦν ὡς ἀριθμητικὰ δεδομένα οἱ ἐκδημίες ἀνθρώπων, αὐτονόητο τυγχάνει τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι νούμερο, ἀλλὰ πρόσωπο. Μία ἀνεπανάληπτη ὕπαρξις, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, μὲ προοπτικὴ νὰ ὁμοιάσῃ σὲ Αὐτόν. Ἡ ἀπώλεια ἑνὸς ἀνθρώπου εἶναι θλιβερότατο γεγονός• «Θρηνῶ καὶ ὀδύρομαι, ὅταν ἐννοήσω τὸν θάνατον» (ἐκ τῆς Νεκρωσίμου Ἀκολουθίας). Ὅλοι μας ἔχουμε βιώσει τὴν ἀπώλεια ἀγαπημένων προσώπων. Μικρὴ σημασία ἔχει ἐὰν «ἔφυγαν» ἀπὸ καρκίνο, ἀπὸ πνευμονία, ἀπὸ κορωνοϊό, ἀπὸ γρίπη ἢ ἀπὸ ὅ,τι ἄλλο.
Ὅπως πληροφορούμαστε ἀπὸ τὸν ἱστότοπο τοῦ Παγκοσμίου Ὀργανισμοῦ Ὑγείας (World Health Organization ἢ WHO) (https://www.who.int/csr/don/12-january-2020-novel-coronavirus-china/en/), τὸ πρῶτο κρούσμα τοῦ νέου κορωνοϊοῦ καταγράφηκε στὶς 8 Δεκεμβρίου τοῦ 2019. Ὁπότε, θὰ παρουσιάσουμε τὰ δεδομένα μέχρι τὶς 8 Δεκεμβρίου 2020. Τὰ δεδομένα τῶν 12 μηνῶν θεωροῦνται ἐπαρκή, ὥστε νὰ μποροῦμε νὰ ἐξαγάγουμε σαφὴ συμπεράσματα. Δὲν θὰ ἦταν ἀσφαλὴ τὰ συμπεράσματά μας, ἂν γιὰ παράδειγμα μελετούσαμε δεδομένα 3 μηνῶν.

Τὰ ἀριθμητικὰ δεδομένα προέρχονται ἀπὸ ἐπίσημους φορεῖς. Γιὰ τὸν νέο κορωνοϊό ἀντλήθηκαν ἀπὸ ἱστοσελίδα τοῦ Johns Hopkins University & Medicine (https://coronavirus.jhu.edu/map.html). Τὰ ὑπόλοιπα, ἀπὸ τὸν ἱστότοπο https://www.worldometers.info, ὁ ὁποῖος μνημονεύει ὡς πηγή, γιὰ τὰ δεδομένα ὑγεῖας ποὺ παρουσιάζει, τὸν Παγκόσμιο Ὀργανισμό Ὑγείας (https://www.who.int). Ἔχουμε, λοιπόν, τὰ ἑξῆς:

Πληθυσμὸς
Πληθυσμὸς στὶς 08-12-2020 7.830.654.797
Θάνατοι ἔτους (τὸ 0,7% τοῦ πληθυσμοῦ) 55.164.018
Σύνολο ἀνθρώπων ποὺ ἔζησαν στὸ ἔτος 7.885.818.815
Γεννήσεις ἔτους 131.397.975
Αὔξησις πληθυσμοῦ ἔτους 76.233.957
Γεννήσεις ἀνὰ ἡμέρα 359.011
Θάνατοι ἀνὰ ἡμέρα 150.721
Αὔξησις πληθυσμοῦ ἀνὰ ἡμέρα 208.290

Θάνατοι
(σημαντικότερες κατηγορίες
καὶ ὁμαδοποιήσεις κατηγοριῶν)
Θάνατοι γιὰ ἄλλο λόγο, ἐκτὸς τοῦ νέου κορωνοϊοῦ (τὸ 97,2% τῶν θανάτων) 53.619.485
Ἀμβλώσεις (~26 φορὲς περισσότερες ἀπὸ τοὺς θανάτους λόγῳ τοῦ νέου κορωνοϊοῦ) 39.929.115
Θάνατοι ἀπὸ μεταδοτικὲς ἀσθένειες 12.175.196
Θάνατοι παιδιῶν κάτω τῶν 5 ἐτών 7.128.820
Θάνατοι ἀπὸ καρκίνο (τὸ 0,1% τοῦ πληθυσμοῦ) 7.702.675
Θάνατοι ἀπὸ κάπνισμα (τὸ 0,06% τοῦ πληθυσμοῦ) 4.688.456
Θάνατοι ἀπὸ ἀλκοὸλ (τὸ 0,03% τοῦ πληθυσμοῦ) 2.345.707
Θάνατοι ἀπὸ HIV/AIDS (τὸ 0,02% τοῦ πληθυσμοῦ) 1.576.623
Θάνατοι ἀπὸ τροχαῖα ἀτυχήματα (τὸ 0,02% τοῦ πληθυσμοῦ) 1.266.031
Αὐτοκτονίες (τὸ 0,01% τοῦ πληθυσμοῦ) 1.005.726
Θάνατοι ἀπὸ ἐποχικὴ γρίπη (τὸ 0,01% τοῦ πληθυσμοῦ) 459.306
Θάνατοι ἀπό ἑλονοσία 369.841
Θάνατοι μητέρων κατὰ τὴ γέννηση 289.886

Νέος κορωνοϊὸς (SARS-CoV-2)
Νόσησαν σὲ 1 ἔτος (τὸ 0,86% τοῦ πληθυσμοῦ) 67.591.203
Ἀνάῤῥωσαν σὲ 1 ἔτος (τὸ 64,38% ὅσων νόσησαν) 43.515.459
Νοσοῦν στὶς 08-12-2020 (τὸ 33,33% ὅσων νόσησαν) 22.531.211
Θάνατοι σὲ 1 ἔτος (τὸ 2,29% ὅσων νόσησαν, τὸ 2,8% τῶν θανάτων καὶ τὸ 0,02% τοῦ πληθυσμοῦ) 1.544.533

Ἐπειδὴ τὰ μεγάλα νούμερα μᾶς ζαλίζουν, ἂς ἀναγάγουμε τὰ νούμερα ἀπὸ τὴν παγκόσμια κλίμακα, στὸ μέγεθος μιᾶς μικρῆς πόλεως. Ἔστω, δηλαδή, ὅτι στὸν πλανήτη μας ἐφέτος δὲν ἔζησαν 7.885.818.815 ἄνθρωποι, ἀλλά, κατ’ ἀναλογία, μόλις 25.000. Τότε θὰ προέκυπταν τὰ ἑξῆς δεδομένα:

Πληθυσμὸς 25.000 κάτοικοι
Νόσησαν ἀπὸ τὸ νέο κορωνοϊὸ σὲ 1 ἔτος 215
Ἀνάῤῥωσαν ἀπὸ τὸ νέο κορωνοϊὸ σὲ 1 ἔτος 138
Νοσοῦν ἀπὸ τὸ νέο κορωνοϊὸ στὸ τέλος τοῦ ἔτους 72
Θάνατοι ἀπὸ τὸ νέο κορωνοϊὸ σὲ 1 ἔτος 5
Θάνατοι ἀπὸ ἄλλους λόγους, ἐκτὸς τοῦ νέου κορωνοϊοῦ, σὲ 1 ἔτος 170
Θάνατοι ἀπὸ καρκίνο σὲ 1 ἔτος 25
Θάνατοι ἀπὸ κάπνισμα σὲ 1 ἔτος 15
Θάνατοι ἀπὸ ἀλκοὸλ σὲ 1 ἔτος 8
Θάνατοι ἀπὸ HIV/AIDS σὲ 1 ἔτος 5
Θάνατοι ἀπὸ τροχαῖα ἀτυχήματα σὲ 1 ἔτος 5
Αὐτοκτονίες σὲ 1 ἔτος 3
Θάνατοι ἀπὸ ἐποχικὴ γρίπη σὲ 1 ἔτος 3
Γεννήσεις σὲ 1 ἔτος 417
Πληθυσμὸς στὸ τέλος τοῦ ἔτους 25.242

Παρουσιάζοντας τὰ ἀνωτέρω ἐπίσημα δεδομένα καὶ σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἀναγωγή τους σὲ μικρότερη κλίμακα, ἔχουμε πλέον ξεκάθαρη εἰκόνα περὶ τοῦ τί ἐπιπτώσεις εἶχε ὁ νέος κορωνοϊὸς μέσα στὸ 1ο ἔτος. Πολλὲς φορὲς στὰ μαθηματικά γιὰ νὰ ἐπικυρώσουμε μία μαθηματικὴ πρότασι, ἀπαιτεῖται ἀρχικῶς νὰ γίνῃ μία αὐθαίρετη ὑπόθεσις καὶ κατόπιν μέσῳ κάποιας ἀπὸ τὶς μεθόδους μαθηματικῆς ἀποδείξεως (π.χ. εἰς ἄτοπον ἀπαγωγή, ἐπαγωγή) νὰ ἀποδείξουμε ὅτι (δὲν) ἰσχύει. Ὁμοίως, θὰ κάνουμε τὸ ἴδιο γιὰ τὰ μέτρα ποὺ πάρθηκαν γιὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τοῦ νέου κορωνοϊοῦ, ὥστε νὰ ἐπιβεβαιώσουμε τὸ ἐὰν ἦταν (ἢ δὲν ἦταν) ὑπερβολικά.

Ἔστω, λοιπόν, ὅτι τὰ μέτρα δὲν εἶναι ὑπερβολικά. Εὐκόλως καὶ ἀβίαστα προκύπτει τὸ κάτωθι συμπέρασμα: Ἀφοῦ ἀπομονώσαμε τοὺς 25.242 κατοίκους γιὰ τοὺς 4 ἀπὸ τοὺς 12 μῆνες, ἐπειδὴ ὑπήρξαν 5 θάνατοι ἀπὸ τὸν νέο κορωνοϊό, πολλῷ δὲ μᾶλλον θὰ ἔπρεπε νὰ εἴχαμε λάβει ἐπιπλέον μέτρα καὶ γιὰ τοὺς ὑπολοίπους 170 θανάτους (34 φορὲς περισσότεροι σὲ σχέσι μὲ τοὺς θανάτους ἀπὸ τὸ νέο κορωνοϊό). Γιὰ τὸν καρκίνο (25 θάνατοι, 5 φορὲς περισσότεροι σὲ σχέσι μὲ τοὺς θανάτους ἀπὸ τὸ νέο κορωνοϊό), γιὰ τὸ κάπνισμα (15 θάνατοι, 3 φορὲς περισσότεροι σὲ σχέσι μὲ τοὺς θανάτους ἀπὸ τὸ νέο κορωνοϊό), γιὰ τὸ ἀλκοόλ (8 θάνατοι), τὸν HIV (5 θάνατοι), τὰ τροχαῖα ἀτυχήματα (5 θάνατοι) ἢ ἀκόμη και γιὰ τὶς αὐτοκτονίες (3 θάνατοι) καὶ τὴν ἐποχική γρίπη (3 θάνατοι). Γιὰ παράδειγμα, γιὰ νὰ ἤμασταν ἀσφαλεῖς, θὰ ἔπρεπε ἀκόμη: νὰ μὴν καπνίζουμε γιὰ 4 μῆνες, νὰ μὴν πίνουμε ἀλκοὸλ γιὰ 4 μῆνες, νὰ μὴν ἐρχόμαστε σὲ ἐρωτικὴ ἐπαφὴ γιὰ 4 μῆνες, νὰ μὴν ὁδηγοῦμε γιὰ 4 μῆνες (ἢ καλύτερα ἕως ὅτου βρεθεῖ τὸ «ἐμβόλιο» τῶν τροχαίων ἀτυχημάτων, δηλαδὴ ὀχήματα ποὺ θὰ ὁδηγοῦνται μόνα τους) ἢ ἀκόμη νὰ κλεισθοῦμε, ἀτομικῶς, σὲ κελιὰ φυλακῶν χωρὶς ἀντικείμενα, ὥστε νὰ εκμηδενισθῇ ἡ πιθανότης αὐτοκτονίας.

Ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω, ὅμως, ὁδηγηθήκαμε σὲ ἄτοπο. Κι ἂν ἀκόμη εἴχαμε, σὲ περιόδους χωρὶς ἰούς, αὔξησι τῶν ἐργατικῶν ἀτυχημάτων, θὰ ἦταν λογικὸ νὰ σταματήσουμε νὰ ἐργαζόμαστε; Ἡ λογικὴ «πονάει χέρι, κόβει χέρι» εἶναι συνετή; Δὲν θὰ φτάναμε στὸ σημεῖο νὰ ζητάγαμε νὰ μᾶς ἐπιτραπῆ ἡ ἐργασία, ὥστε νὰ ἐπιλέξουμε τὴν πιθανότητα νὰ πεθάνουμε ἀπὸ κάποιον ἰὸ ἢ ἀπὸ κάποιο ἀτύχημα, ἀντὶ ἀπὸ τὴν βέβαιη πείνα;
Ἂν καὶ πιθανότατα λόγῳ τῆς ἀπομονώσεως δὲν αὐξήθηκαν οἱ θάνατοι λόγῳ τοῦ νέου κορωνοϊοῦ, ὡστόσο πρέπει νὰ ἀποδεχθοῦμε ὡς ἀξίωμα (χωρὶς νὰ ἀπαιτεῖται ἡ ἀπόδειξίς του) τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ ἀπομόνωσις δὲν αὔξησε καὶ τοὺς θανάτους ἄλλων κατηγοριῶν (ὅπως ἀπὸ τροχαῖα ἀτυχήματα, ἀπὸ ἐργατικὰ ἀτυχήματα, ἀπὸ ἄλλες μεταδοτικὲς ἀσθένειες κ.λπ.).
Ἡ ζωὴ συνεχίζεται. Πάντοτε συνεχιζόταν καὶ πάντοτε πρέπει νὰ συνεχίζεται, δὲ σταματᾶ. Ἄν, γιὰ παράδειγμα, ὁ νέος κορωνοϊὸς παραμείνει σὲ ἔξαρσι γιὰ 10 ἔτη, δὲν θὰ γίνουν ἐκλογές; Θὰ παραμείνει ἡ ἴδια πολιτικὴ ἐξουσία ἕως ὅτου θὰ ἐπέτρεπαν οἱ εἰδικοὶ νὰ γίνουν ἐκλογές; Κι ἂν δεχόταν ἡ πατρίδα μας εἰσβολή δὲν θὰ τὴν ὑπερασπιζόμασταν, γιὰ νὰ μὴν ὑπάρξῃ συγχρωτισμὸς στὰ τρένα καὶ τὰ πλοία κατὰ τὴν ἐπιστράτευσιν;

Ἀλήθεια, ποιός θὰ ἀπαντήσει στὸ παιδὶ ἐκεῖνο ποὺ δὲν τοῦ ἐπιτρέπουν νὰ κρατᾶ τὸ χέρι τοῦ γονέως του στὸ δωμάτιο τοῦ νοσοκομείου πρὶν ἀναχωρήσει ὁ τελευταῖος γιὰ τὴν αἰώνια ζωὴ ἢ στὸν γονέα ἐκεῖνον ποὺ δὲν τοῦ ἐπιτρέπουν νὰ δώσῃ τὸν τελευταῖον ἀσπασμὸν στὸ παιδί του ποὺ βρίσκεται στὸ φέρετρο; Δικαιολογοῦνται, ἄραγε, ὅλα αὐτὰ ἐπειδὴ μιὰ νὲα ἰογενὴς νόσος εὐθύνεται γιὰ τὴν ἀπώλεια 1 ἀνθρώπου κάθε 2½ μῆνες, γιὰ κάθε κοινωνία 25.000 κατοίκων; Εἶναι πράγματι πρωτόγνωρη κατάστασις ἢ τὴ βιώνουμε ἐδῶ καὶ πάρα πολλὰ χρόνια; Κι ἂν ἡ ἀπάντησις στὸ δεύτερο ἐρώτημα εἶναι «ναί», τότε πῶς κατάφερε νὰ ἐπιβιώσῃ ἡ ἀνθρωπότης, δεδομένου ὅτι δὲν παίρναμε μέτρα τοῦ τύπου «ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ!»; Καὶ στὰ ὡς ἄνω ἐρωτήματα, τὰ ὁποῖα προκύπτουν ἀπὸ τὴν μελέτη τῶν δεδομένων, θὰ μποροῦσαν νὰ ἀπαντηθοῦν μόνον ἀπὸ εἰδικοὺς καὶ ὄχι μέσῳ τῆς παρούσης.

Ὡσαύτως, πρέπει νὰ λαμβάνεται ὑπ’ ὄψιν τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀποτελεῖται μόνον ἀπὸ τὸ σῶμα, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ νοῦ καὶ ψυχὴ. Κι ἐδῶ μόνον οἱ εἰδικοὶ μποροῦν νὰ ἀπαντήσουν ἂν καὶ πῶς ἐπηρεάζεται ὁ νοῦς ὑπὸ καταστάσεις ἐγκλεισμοῦ, φόβου καὶ πιέσεως. Κι ἀφοῦ δίνουμε τόση προσοχὴ στὸ φθαρτὸ σῶμα (καὶ καλῶς τὴ δίνουμε), πόση προσοχὴ χρειάζεται ἄραγε ἡ ἄφθαρτη καὶ ἀνώτερη τοῦ σώματος (Ματθ. ι΄ 28) ψυχή; Ὁμοίως, καὶ ἐδῶ οἱ εἰδικοὶ γιὰ τὴν ψυχή, ἡ Ἐκκλησία δηλαδὴ καὶ μόνον Αὐτή, θὰ πρέπει νὰ ἐρωτηθῇ γιὰ τὸ τί ὀφείλουμε νὰ κάνουμε γιὰ τὴν ψυχή μας, στὴν περίοδο τοῦ νέου κορωνοϊοῦ (καὶ ὄχι μόνο).

Ὡστόσο, ὁ ἀντίλογος ἐπιτάσσει νὰ ἀναφέρουμε ὅτι δὲν πιστεύουν ὅλοι στὸ Χριστό. Ἀπολύτως σεβαστό. Ἴσως, ὅμως, νὰ ὀφείλῃ ἡ πολιτικὴ ἐξουσία νὰ σέβεται καὶ ὅσους πιστεύουν στὸ Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, ἐκτὸς τῶν πολιτῶν ποὺ δὲν πιστεύουν. Ἄλλωστε καὶ τὸ προοίμιο στὸ θεμελιώδη νόμο τοῦ κράτους, στὸ Σύνταγμα, εἶναι: «Εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας καὶ Ὁμοουσίου καὶ Αδιαιρέτου Τριάδος» καὶ ἐπίσης «Ἐπικρατοῦσα θρησκεία στὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡ θρησκεία τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Xριστοῦ» (Ἄρθρο 3, παρ. 1 τοῦ Συντάγματος). Κι ἂν κάποιος ἐνήλικας, ὁ ὁποῖος ὡς ἐνήλικας εἶναι ὑπεύθυνος γιὰ τὸν ἑαυτό του, ἐπιλέγει νὰ προσευχηθῇ ἐντὸς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ, ἴσως ἡ πολιτεία νὰ καταπατᾶ τὴν ἐλευθερία του μὲ τὸ νὰ τοῦ τὸ ἀπαγορεύῃ. Μιὰ ἐλευθερία ποὺ ὁ Θεὸς τὴν ἔδωσε στὸν ἄνθρωπο, δημιουργώντας τον κατ’ εἰκόνα Του. Ὅπως ἔχει τὸ δικαίωμα ὁ πολίτης νὰ πηγαίνῃ στὴν ὑπεραγορὰ (super market) γιὰ νὰ θρέψῃ τὸ σῶμα του, πολὺ περισσότερο θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχε τὸ δικαίωμα νὰ πηγαίνῃ στὸν Ἱερὸ Ναὸ γιὰ νὰ θρέψῃ τὴν ψυχή του.

Ἡ πολιτικὴ ἐξουσία ὀφείλει νὰ σέβεται ὅλους τοὺς πολίτες, διότι: «εἶναι ἴσοι ἐνώπιον τοῦ νόμου» (Ἄρθρο 4, παρ. 1 τοῦ Συντάγματος). Δὲν ὑπάρχει διαχωρισμὸς ἀνάμεσα στοὺς πολίτες, ἐπὶ παραδείγματι σὲ ψεκασμένοι καὶ μή. Ἄλλωστε ἡ πολιτικὴ ἐξουσία διαμηνύει πάντοτε στὸν ἑλληνικὸ λαὸ προεκλογικῶς ὅτι θὰ ἀποτελέσει, σὲ περίπτωσιν ἐκλογῆς, κυβέρνησι γιὰ ὅλους τοῦς Ἕλληνες. Ἴσως νὰ μὴν πρέπει νὰ καταδέχονται ἐκπρόσωποι τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας νὰ χαρακτηρίζουν κάποιους πολίτες ὡς ψεκασμένους ἢ ὅ,τι ἄλλο. [πηγές: https://www.youtube.com/watch?v=3rcSRa9qQEw & https://www.youtube.com/watch?v=7Qv35m8aJXk]. Διότι, ἂν τὸ ἀποδεχθοῦμε, πιθανὸν νὰ προκύψουν καὶ πολιτικὲς εὐθύνες. Πῶς ψεκάστηκαν; Ποιός τοὺς ψέκασε; Τί μέτρα ἔλαβε ἡ πολιτεία γιὰ νὰ τοὺς ἀποψεκάση;

Ὡς πολίτες ἑνὸς δημοκρατικοῦ κράτους, ἔχουμε τὴν ἐλευθερία νὰ εκφράζουμε τὶς συμφωνίες καὶ τὶς διαφωνίες μας, ἀλλὰ ἀσφαλῶς ἔχουμε καὶ τὴν ὑποχρέωσι νὰ τηροῦμε τὶς ἀποφάσεις τῆς πολιτείας, ἂν βεβαίως κι αὐτὲς μὲ τὴ σειρά τους δὲν ἀντιβαίνουν τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ (γιὰ ὅσους τουλάχιστον θέλουν νὰ Τὸν πιστεύουν, βάσει καὶ τοῦ ἄρθρου 13 τοῦ Συντάγματος). Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἡμέρα ποὺ ἔρχεται κάθε 1461 ἡμέρες εἶναι, γιὰ τὸν κάθε πολίτη, ἡ σημαντικοτέρα ἀπ’ ὅλες. Ἡ ἡμέρα τῶν ἐκλογῶν, ὅπου οἱ πολίτες ἐπιλέγουν ποιός θὰ ἀποφασίζει γι’ αὐτοὺς γιὰ τὶς ἐπόμενες 1461 ἡμέρες. Ἴσως τελικῶς νὰ μὴν εἶναι πιὸ στενάχωρη, πιὸ προβληματική, ἡ ἀπαγόρευσις τῆς κυκλοφορίας σὲ σύγκρισι μὲ τὸ γεγονὸς ὅτι στὶς ἐκλογές τὸ 42,22% τῶν πολιτῶν ἐπιλέγει νὰ μὴν συμμετέχῃ. Τὸ ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς ἐπιλογῆς εἶναι νὰ παύῃ νὰ ἐκλέγῃ ἡ πλειοψηφία καὶ νὰ δίδεται (ἀπὸ τὸ 42,22%) στὸ 22,55% τῶν πολιτῶν ἡ δικαιοδοσία νὰ ἐπιλέγῃ καὶ γιὰ τὸ ὑπόλοιπο 77,45% [πηγή: https://ekloges.ypes.gr/current/v/home/parties/]
Εὔχομαι καλὴ ἀνάῤῥωσι σὲ ὅλους τοὺς ἀσθενεῖς (κορωνοϊοῦ καὶ μὴ) καὶ προσεύχομαι ὁ Θεὸς νὰ ἀναπαύσῃ τοὺς κεκοιμημένους καὶ νὰ δίδῃ κουράγιο στοὺς οἰκείους τους. Καλὴ Χρονιὰ σὲ ὅλους μας!

Ὁ Παναγιώτης Σάτος εἶναι ὑποψήφιος Διδάκτωρ Τεχνητῆς Νοημοσύνης στὸ Πανεπιστήμιο Ἰωαννίνων