Στον παροξυσμό του παραλογισμού
Γράφει: η Χριστίνα Μπίζα
Παρατείνεται η διάρκεια του πολέμου της Ρωσίας με την Ουκρανία μετατρέποντας όλα αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα. Η ενεργειακή κρίση που είχε κάνει την εμφάνισή της πριν από αυτή την πολεμική έκρηξη έρχεται τώρα για να μας δείξει το σκληρότερο της πρόσωπο.
Σε συνδυασμό με την διαταραχή και της αλυσίδας τροφοδοσίας του πληθυσμού αφού οι εμπλεκόμενες χώρες διαθέτουν τους μεγαλύτερους σιτοβολώνες του κόσμου τα συμπεράσματα είναι τραγικά για το μέλλον..
Το γεγονός της μη αυταρκείας ως προς τα είδη διατροφής της χώρας μας με δεδομένο και τον επηρεασμό από τις αυξήσεις σε όλα τα επίπεδα εμφανίζουν δυσοίωνες τις προβλέψεις για την επόμενη μέρα.
Η Κυβέρνηση προσπαθεί να χρηματοδοτήσει, όσο μπορεί.. τα νοικοκυριά ώστε να καταφέρουν να σταθούν όρθια μπροστά σε όλη αυτή την θεομηνία…
Όλοι είναι σκεπτικοί αντικρίζοντας χιλιάδες πρόσφυγες να φεύγουν από τα σπίτια τους μέσα στο χειμώνα και σίγουρα έρχονται μπροστά τους εικόνες που οι δικοί μας οι παππούδες και οι γιαγιάδες μετέφεραν σαν ιστορίες ζωής…
Ο κύκλος των εξελίξεων επαναλαμβάνεται κάθε φορά με το ίδιο σκληρό και αιματοβαμμένο πρόσωπο… Η Κύπρος, η Μικρά Ασία, και όλες οι αλύτρωτες πατρίδες μας στοιχειώνουν..Το δάκρυ είναι το ίδιο για όλους τους ανθρώπους που ξεριζώνονται βίαια από τον τόπο τους…
Το ζούμε αυτό και σήμερα με τις τραγικές εικόνες που βλέπουμε από την Μαριούπολη…
Το νόμισμα της ιστορίας βέβαια έχει πολλές όψεις και ο καθένας το διαβάζει καλύτερα από την δική του πλευρά….
Τα μέτρα που επιβλήθηκαν προς τη Ρωσία μοιραία επηρεάζουν όλους μας αφού υπάρχει σχέση εξάρτησης και ως προς τα καύσιμα αλλά ως προς τα σιτηρά και όχι μόνο.. Μοιάζει όλο αυτό σαν να κατευθύνουμε βλήματα πάνω σε ένα άθραυστο καθρέφτη και αυτά να γυρίζουν πίσω σε εμάς… αφού και η Ρωσία απαγόρευσε τις εξαγωγές σιτηρών..
Διαπιστώνουμε όλοι ότι ζούμε σε ένα παροξυσμό με διατυπώσεις ακραίες και χειρισμούς απερίγραπτους μιας επιλεκτικής αλληλεγγύης προς την Ουκρανία μία χώρα που ούτε μέλος του ΝΑΤΟ είναι, ούτε μέλος της Ε.Ε.
Από την άλλη εμείς που και μέλη είμαστε δεν φαίνεται όλο αυτό να βελτιώνει τις συνθήκες. Βλέπουμε οι γείτονές οι Τούρκοι να μας σερβίρουν χαλβά από στραγάλι και ζητούν συνεκμετάλλευση του Αιγαίου…
Η Ούρσουλα Φον Ντελ Λαιεν έκανε λόγο για 4ο πακέτο μέτρων κατά της Ρωσίας ενώ ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε Ζοζέπ Μπορέλ πρότεινε να δοθούν ακόμη 500 εκατ. Ευρώ πέρα από τα 500 που έχουν ήδη εγκριθεί για όπλα στην Ουκρανία…
Ο Πρόεδρος της Αμερικής κ. Μπάιντεν χαρακτήρισε το Ρώσο Πρόεδρο «εγκληματία πολέμου» και στέλνει drown και αντιαεροπορικά στην Ουκρανία.
Η πλευρά των Ρώσων παρουσιάζει την δική της εκδοχή υπενθυμίζοντας τον Πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και ως προς τα αίτια του πολέμου αναφέρει μεταξύ άλλων το τάγμα Αζοφ και όλα αυτά που γνωρίζει κάθε φορά ο «νοικοκύρης» και που οι παραέξω ενδεχομένως να μην θέλουν να ξέρουν…
Οι σφαίρες δεν έχουν χρώματα .. Το αίμα είναι πάντα κόκκινο απ όπου και να προέρχεται. Τα παιδιά δακρύζουν, κρυώνουν και πεινούν το ίδιο…
Είναι γεγονός ότι οι αυξήσεις των καυσίμων συμπαρασύρουν τα πάντα σε έναν άλλο πόλεμο που δεν έχει μετανάστες που όμως τα χρήματα πάρα τις ενισχύσεις δεν αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες την ίδια στιγμή που κονδύλια σε ύψη «μαμούθ» κατευθύνονται για την ενίσχυση του πολέμου..
Με μία εύθραυστη ισορροπία ο κόσμος ανησυχεί για το μέλλον βλέποντας ότι έρχονται πολύ δύσκολες καταστάσεις με μία Ευρωπαϊκή Ένωση να συνθλίβεται ανάμεσα από την Αμερική και την Ρωσία αναζητώντας την χαμένη της ταυτότητα…
Ζούμε όλοι έναν παραλογισμό βλέποντας συσσώρευση οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία αλλά και έξω από αυτή από την μία, με δύο πλευρές που έχουν στηλώσει τα πόδια και που οι όποιες διαπραγματεύσεις γίνονται μόνο για να γίνουν…
Από την άλλη η ζωή μακριά από το μέτωπο που πολέμου μοιάζει ασφυκτική με τον κόσμο να είναι πολύ προβληματισμένος χωρίς να μπορεί να καλύψει τα προς το ζην…
Ένα παράπονο και μία απαίτηση είναι οι ηγέτες όλων των κρατών είναι να σκύψουν πάνω στους λαούς με ενδιαφέρον να υποστηρίξουν τα δικαιώματά τους μακριά από εγωισμούς και συμφέροντα με την σοβαρότητα που αρμόζει στις καταστάσεις..
Με τα γεγονότα θολά κάτω από τον καπνό της προπαγάνδας και των δύο πλευρών αντικρύζουμε καθημερινά στις τηλεοράσεις και στο ίντερνετ εικόνες ερειπίων, βόμβες να πέφτουν, ανθρώπους να κλαίνε και διαπιστώνουμε την φρίκη του πολέμου με χαμένη κάπου εκεί ματωμένη την αλήθεια…
Ακούμε και για 4η δόση για τον κορονοϊό και αλληλοκοιταζόμαστε….
Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα το Εθνικό συμφέρον είναι πάνω απ όλα γιατί οι καταστάσεις θα δυσκολέψουν ακόμη περισσότερο.. Έρχεται άνοιξη ευτυχώς και καλό είναι να μην υπάρξει ακαλλιέργητη γη στη χώρα μας.. Όπως όλα δείχνουν εάν δεν αυξήσουμε την παραγωγή μας σε είδη διατροφής για το λαό θα φτάσουμε να πούμε το ψωμί ψωμάκι…
Θυμόμαστε σαν παιδιά που κάθε σπίτι είχε τζάκι, κήπο, κότες στην αυλή ξυλόφουρνο, κατσίκες και άλογο για τις μετακινήσεις και θεωρήσαμε όλα αυτά περιττά…
Κάπου εκεί θα πάει η κατάσταση με τα καύσιμα στα ύψη και τα τρόφιμα να είναι απλησίαστα. Αναζητήσαμε το πρόσωπο του πολιτισμού.. Ένας πολιτισμός όμως εντελώς επιφανειακός, διάτρητος χωρίς αλληλεγγύη και χωρίς περιεχόμενο…
Η αξία η πραγματική είναι στην απλότητα στην λάμψη στα μάτια και στο χαμόγελο που ευτυχώς ζουν μέσα μας και μακάρι και στα παιδιά μας..
Ζούμε απερίγραπτες καταστάσεις που στην σύγχρονη κοινωνία δεν περιμέναμε να δούμε..Δυστυχώς τα χειρότερα είναι ακόμα μπροστά μας γι’ αυτό απαιτούνται γενναίες αποφάσεις με σωφροσύνη και ως προς την πολεμική εμπλοκή της χώρας μας με μη παροχή όπλων αφού η Ειρήνη και για την περιοχή μας νοσεί…