Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ ΚΥΡΟΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ (ΤΡΑΜΠΑΣ)

Ο ΕΞ ΑΡΤΗΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ (1929-2022)

(Ευλαβικό αφιέρωμα στο τεράστιο ιεραποστολικό του έργο)
Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου-εκπαιδευτικού(χημικού)

ΜΕΡΟΣ -Α-
Εισαγωγικά
Στις 10 Ιουνίου 2022 σε ηλικία 93 ετών αναχώρησε για το Ουράνιο Θυσιαστήριο ο Μητροπολίτης Πισιδίας κυρός Σωτήριος (Τράμπας) ο σοφός Ιεράρχης με το γνήσιο οικουμενικό και εκκλησιαστικό φρόνημα. «Ανεπαύθη εκ των κόπων αυτού ο πρύτανης των εν ζωή Ιεραποστόλων, ο χαλκέντερος εργάτης του Αμπελώνος του Κυρίου, ο οποίος αναλώθηκε στο έργο του ευαγγελισμού των ανθρώπων «εκ νεότητος αυτού» και μέχρι της τελευταίας αναπνοής του στην Ελλάδα, στην Κορέα και στην Μ. Ασία». Ο μακαριστός ήταν ο πρώτος ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ της μητρόπολης Κορέας και καταγόταν από την Άρτα.
Υπάρχουν κάποιοι που δεν κουράζονται να χτίζουν με τον ίδιο ζήλο που κάποιοι άλλοι γκρεμίζουν. Ο μακαριστός Μητροπολίτης Πισιδίας κ. Σωτήριος ανήκει σε αυτούς που έχτιζαν ακούραστοι.

Από πρωτοσύγκελος με έξοχα διοικητικά προσόντα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών επί Αρχιεπισκοπίας του Ιερωνύμου Α΄, με δική του αίτηση προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο ανέλαβε την ευθύνη του ιεραποστολικού κλιμακίου της Κορέας. Εκεί έθεσε τις βάσεις για ένα ελπιδοφόρο μέλλον της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Άπω Ανατολή και ιδιαίτερα στην Κορέα. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον ανύψωσε στο επισκοπικό αξίωμα και αργότερα τον κατέστησε επίσκοπο όχι μόνον της Κορέας αλλά και της Ιαπωνίας. Η προαγωγή του σε Μητροπολίτη Πισιδίας, μετά την παραίτησή του από τη Μητρόπολη Κορέας, δεν τον άφησε ανενεργό. Δέχθηκε το “δώρο” του τίτλου της Μητροπόλεως Πισιδίας προσφέροντας το δικό του “αντίδωρο”. Έσκυψε στην ιστορία των επισκοπών που ανήκουν στη δικαιοδοσία του και προσπάθησε να δώσει στους πιστούς μια ανταύγεια της δόξας των περασμένων εθνικών και θρησκευτικών μεγαλείων της μικρασιατικής γης και ζωντανεύει στη μνήμη μας τις χαμένες πατρίδες και τις αλησμόνητες δόξες της Ορθοδοξίας για αιώνες.
Ο γράφων είχε την τιμή και την ευλογία να γνωρίζει τον μακαριστό Μητροπολίτη με τον οποίο αρκετές φορές συζήτησε θέματα που αφορούσαν την Ορθόδοξη Ιεραποστολή στην Άπω Ανατολή και την Ινδονησία καθώς και για το φαινόμενο του κρυπτοχριστιανισμού σήμερα στην Μικρά Ασία. Υποκλινόμαστε στο τεράστιο ιεραποστολικό έργο του μακαριστού Μητροπολίτη Πισιδίας κυρού Σωτήριου και ως ελάχιστο φόρο τιμής προσφέρουμε το σύντομο αυτό αφιέρωμα. Σημειώνουμε ότι ο μοναδικός επίσημος Αρτινός φορέας που βράβευσε τον μακαριστό Ιεράρχη για το έργο του ήταν η Ακαδημαϊκή Εταιρεία Άρτας στις 13 Αυγούστου 2018 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου «Νικολάου Σκουφά», στο Δημοτικό Μέγαρο Κομποτίου Άρτας.

Είναι όμως λυπηρό το γεγονός ότι κανένας τοπικός φορέας (πολιτιστικός ή θεσμικός) δεν ασχολήθηκε αφιερωματικά με την προβολή του τεράστιου έργου του μακαριστού ιεραποστόλου-Μητροπολίτη κυρού Σωτηρίου. Ίσως επειδή μπροστά του αισθανόταν ανύπαρκτοι.

Σύντομα βιογραφικά στοιχεία
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Πισιδίας κυρός Σωτήριος γεννήθηκε στην Άρτα το 1929, όπου έλαβε την εγκύκλιο και μέση εκπαίδευση. Φοίτησε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1951. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1956. Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως Μηθύμνης.
Το 1960 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και έλαβε και το οφίκκιο του Αρχιμανδρίτη. Κατά τα έτη 1965- 1968 υπηρέτησε ως στρατιωτικός ιεροκήρυκας. Στην συνέχεια διορίστηκε Πρωτοσύγκελλος της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών, μέχρι τον Δεκέμβριο 1973. Τα επόμενα δύο χρόνια υπηρέτησε ως προϊστάμενος στον Ι. Ναό Αγίας Σκέπης Παπάγου.
Τον Νοέμβριο του 1975 μετέβη οικειοθελώς στην Ν. Κορέα, όπου διορίσθηκε (με απόσπαση) προϊστάμενος του Ι. Ναού Αγίου Νικολάου Σεούλ, και Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Άπω Ανατολής.
Εργάστηκε για την αναδιοργάνωση της εκεί Ορθόδοξης Ιεραποστολής και της Ορθόδοξης Κοινότητας και μερίμνησε για την επέκταση της Ορθόδοξης Ιεραποστολής και σε άλλες περιοχές της Ν. Κορέας.
Το 1982 διορίστηκε Διευθυντής του Θεολογικού Σεμιναρίου «Άγιος Νικόλαος» Σεούλ και το 1986 Πρόεδρος του υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου συσταθέντος ιεραποστολικού Οργανισμού «Orthodox Eastern Mission», ο οποίος δραστηριοποιήθηκε εκτός της Κορέας και σε άλλες χώρες της Ν.Α Ασίας, Χονγκ Κονγκ, Φιλιππίνες, Σινγκαπούρη, Ινδονησία και Ινδία.

Το 1993 εξελέγη Βοηθός Επίσκοπος του Μητροπολίτου Νέας Ζηλανδίας, με τον τίτλο της Επισκοπής Ζήλων.
Το 1995 διορίστηκε Προϊστάμενος του νεοσύστατου ιεραποστολικού ιδρύματος «Εξαρχία του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κορέα»
Το 1999 ανακηρύχθηκε Επίτιμος Δημότης Σεούλ, για την 25ετή υπηρεσία του στην Κορέα, και το 2000 Επίτιμος Δημότης Παπάγου, Αθηνών.
Έχει λάβει το βραβείο Ιερέως του Ιδρύματος “Γεώργη και Κατίγκως Λαιμού” και έχει βραβευθεί, επίσης, από την Ακαδημία Αθηνών με το χάλκινο μετάλλιό της.
Στις 20 Απριλίου 2004 εξελέγη Μητροπολίτης της νεοσύστατης Ιεράς Μητροπόλεως Κορέας.
Την 27η Μαΐου 2008, μετά από οικειοθελή παραίτηση από την Μητρόπολη Κορέας, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου τον εξέλεξε Μητροπολίτη της Ιεράς Μητροπόλεως Πισιδίας.

Αποσπάσματα από μια συνέντευξη του μακαριστού Μητροπολίτη

ΕΡΩΤΗΣΗ. Σεβασμιότατε, πώς βρεθήκατε στην Κορέα, και πότε;
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ. Ούτε εγώ, κατάλαβα ποτέ, πώς βρέθηκα στην Κορέα. Παλαιά μου επιθυμία ήταν να πάω στην Αφρική, αλλά δυστυχώς από κάποια γραφειοκρατική παράλειψη δεν το κατόρθωσα. Αργότερα, το 1974, μού έφεραν ένα γράμμα από την Κορέα, με μία φωτογραφία. Το γράμμα ήταν από τον πρόεδρο της Ορθοδόξου κοινότητος της Σεούλ που ζητούσε επειγόντως έναν ιερέα. Σέ μια φωτογραφία με κάτι παιδάκια με κορεάτικες στολές, μπροστά στον Ναό του αγίου Νικολάου στην Σεούλ μού σημείωναν, ότι χωρίς ιερέα ένοιωθαν σαν ορφανοί.
Συγκινήθηκα, δάκρυσα και το πήρα απόφαση. Την άλλη μέρα υπέβαλλα τα χαρτιά μου στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, για να φύγω…
Δεν σάς κρύβω, ακόμη όταν έφθασα εκεί, μού τηλεφωνούσανε φίλοι μου στρατιωτικοί από την Αθήνα, πού είχαν υπηρετήσει στην Κορέα και ξέρανε τίς δυσκολίες. Ρωτούσαν αν είμαι στο σπίτι μου ή σέ κανένα Νοσοκομείο… Κι όμως με την δύναμη του Θεού βρίσκομαι ακόμη εκεί, 27 χρόνια από τότε…
Μερικοί νομίζουν ότι η Ιεραποστολή θέλει μία ειδικότητα. Μία γλώσσα, κάποιες προϋποθέσεις. Αυτή η διστακτικότητα είναι και η αιτία που σήμερα, στην Ασία και στην Αφρική, οι Ιεραπόστολοι είναι μετρημένοι στα δάκτυλα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Βρεθήκατε λοιπόν στην Σεούλ της Κορέας, το 1975. Μιλήστε μας λίγο γι΄ αυτήν την χώρα.
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ. Η Κορέα, όπως γνωρίζουμε οι περισσότεροι, είναι χωρισμένη στα δύο από το 1945. Τελειώνοντας ο β΄ παγκόσμιος πόλεμος Ρώσοι και Αμερικανοί συναντήθηκαν στον 38ο παράλληλο και χώρισαν την Κορέα στα δύο ανάλογα με την σφαίρα επιρροής τους.
Τον Ιούλιο του 1950 ξέσπασε ο εμφύλιος και ακολούθησαν μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμού. Σήμερα, η Νότια Κορέα είναι η πιο ανεπτυγμένη, με πολλά εργοστάσια αυτοκινήτων, ναυπηγεία, κλπ
Δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε Αγιασμούς σε δεκάδες Ελληνικά πλοία που κατασκευάζονται εκεί. Υπάρχει βέβαια και η οικονομική κρίση, μια και η οικονομία της χώρας στηρίχθηκε σε Διεθνείς Τράπεζες.

ΕΡΩΤΗΣΗ. Σεβασμιότατε, νομίζετε ότι ο ερχομός του Ελληνικού εκστρατευτικού σώματος, το 1952 στην Κορέα, συνετέλεσε κάπως στην εκεί Ορθόδοξη πίστη ;
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΣ. Συνετέλεσε, γιατί τότε ακριβώς, μαζί με το εκστρατευτικό σώμα μετέβη σαν στρατιωτικός ιερέας ο π. Χαρίτων Συμεωνίδης και ακολούθως ένας πολύ δραστήριος και δυναμικός ιερέας ο π. Ανδρέας Χαλκιόπουλος ο οποίος μάλιστα παρέμεινε εκεί και μετά το τέλος του πολέμου. Μαζί με τον στρατό ξαναέκτισε τον παλαιό ναό, και ανασυγκρότησε την Ορθόδοξη κοινότητα στην Σεούλ.
Εγώ, πήγα μεγάλος εκεί σε ηλικία 47 χρόνων. Θυμάμαι πάντα έναν έλεγχο που δέχθηκα από κατηχούμενο πιστό που μου είπε.
— Γιατί πάτερ εσείς οι Ορθόδοξοι Έλληνες αφήσατε να περάσουν 2000 χρόνια, και μετά να έλθετε εδώ να κηρύξετε τον Χριστό και την σωτηρία μας; Γιατί τόσες χιλιάδες πρόγονοί μας να πεθάνουν στην απιστία;
Τότε αιφνιδιάστηκα και δεν μπόρεσα να απαντήσω. Αργότερα, συζητώντας το με έναν παλαιό Καθηγητή, μού είπε ότι ” εμείς οι Έλληνες ζήσαμε 400 χρόνια στην σκλαβιά χάνοντας ακόμη και δικούς μας Έλληνες που εξισλαμίζονταν. Τί μπορούσαμε τότε να προσφέρουμε έξω;”
Πολύ φοβούμαι όμως, ότι και να έλεγα αυτά, ο φίλος Κορεάτης δεν θα καταλάβαινε…

Η πνευματική προσωπογραφία του μακαριστού Ιεράρχου.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης είχε εξαιρετική θεολογική κατάρτιση, ευρυμάθεια και όραμα. Όλα αυτά μαζί με θέληση και πολλή εργασία, στερέωσαν την Εκκλησία στην Κορέα.
Αγαπούσε όλους τους λαούς της περιοχής και τους νέους ιδιαιτέρως. Πολλοί ευεργετήθηκαν με διακριτικότητα. Παρότι πολυάσχολος, μέχρι πρόσφατα, πάντοτε απαντούσε σε όλους τους αιτούντες τη στήριξή Του και την αρωγή της Εκκλησίας. Ήταν πολυγραφότατος. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες (Αγγλικά, Κορεατικά, Τουρκικά) προς ωφέλεια πιστών. Εβδομαδιαία συνέτασσε και απέστελλε κηρύγματα με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο σε πολλούς αποδέκτες ανά την υφήλιο.
Ο Μακαριστός Σωτήριος, υπήρξε σπουδαίος Ιεραπόστολος με πολλαπλά χαρίσματα, θεωρείτο ως ένας από τους σημαντικότερους Ιεράρχες του Οικουμενικού Θρόνου.

Είπαν και έγραψαν γι΄αυτόν
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Κατά την χειροτονία του εψηφισμένου Επισκόπου Ευδοκιάδος Αμβροσίου ο οικουμενικός Πατριάρχης είπε και τα εξής:
«Δοξολογούμεν τον Δομήτορα της Εκκλησίας, διότι εχαρίσατο εις αυτήν τον άγιονΠισιδίας, τον απόστολον και ιεραπόστολον, τον θυσιαστικόν και αγαπητικόν, τον φιλάγιον και φιλάνθρωπον, τον ασκητήν και άνθρωπον της προσευχής, τον πνευματικόν πατέρα, ο οποίος είναι διά τα τέκνα αυτού ο στοργικός ποιμενάρχης, εκείνος ο οποίος γνωρίζει τας πραγματικάςανάγκας των, βαστάζει και περιθάλπει τα ασθενήματά των. Ο Μητροπολίτης Πισιδίας Σωτήριος είναι ο ένθερμος κήρυξ του Ευαγγελίου, ο οποίος μετέφερε και μεταφέρει “ρήματα ζωής αιωνίου” (Ιωαν. στ’, 68) εις τα βάθη των ψυχών και εις τα πέρατα της οικουμένης.
Έδιδε και δίδει την μαρτυρίαν “πέρι της εν ημίν ελπίδος” κατά τον τρόπον “όχι επιθετικώς η διά διαφόρων μορφών προσηλυτισμού, αλλ’ εν αγάπη, ταπεινοφροσύνη και σεβασμώ προς την ταυτότητα εκάστου ανθρώπου και την πολιτιστικήν ιδιαιτερότητα εκάστου λαού”. Το φωτεινόν παράδειγμα του Μητροπολίτου σου να ακολουθής, να εμπνέεσαι από την πνευματικότητα και τον αποστολικόνζήλον του και να φωτίζης τον νουν και τας καρδίας των ανθρώπων, των νέων και εν ηλικία, καλλιεργών εις αυτούς τον ένθεονπόθον της αιωνιότητος”

Η Μητρόπολη Κορέας. (με αφορμή την κοίμηση του Μητροπολίτου κυρού Σωτηρίου).
Ο αείμνηστος Ιεράρχης ήταν ανεξίκακος, αφιλοχρήματος, πράος, ειρηνοποιός, τολμηρός και θαρραλέος σε ιεραποστολικά «ανοίγματα», χωρίς να υπολογίζει ποτέ το προσωπικό του κόστος.
Λόγω της αγάπης και της συγκατάβασης, της προσαρμοστικότητας και της ταπεινοφροσύνης του έγινε ο πνευματικός Πατέρας αμέτρητων Ελλήνων, Κορεατών, Ρώσων, Ουκρανών, Λευκορώσων και λοιπών σλαβοφώνων.
Ένας νέος άγιος από σήμερα βρίσκεται στην Ουράνια Πατρίδα για να μεσιτεύει εκτενώς για όλους μας.
Ατενίζοντας πρόσωπο προς πρόσωπο τον Σωτήρα Χριστό και ζώντας αντάμα με το πρότυπό του τον Απόστολο των Εθνών μπορεί να επαναλάβει την παύλεια ομολογία: «τον αγώνα τον καλόν ηγώνισμαι, τον δρόμοντετέλεκα, την πίστιντετήρηκα• λοιπόν απόκειταί μοι ο της δικαιοσύνης στέφανος…» (2 Τιμ. 4:7-8)

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας
Ο εκδημήσας Ιεράρχης διεκρίνετο διά τη σοβαρότητα, την ακεραιότητα, την αυταπάρνηση, τη συνέπεια και την αποτελεσματικότητα εις οιαδήποτε εκκλησιαστική αποστολή είχε αναλάβει.
«Όλα για τη δόξα του Χριστού, να το μεγάλο σύνθημά σου. Όλα για τη δόξα του Χριστού, απ’ τα πρώτα χρόνια ως τα στερνά σου».
Ο γνωστός αυτός στίχος του Βερίτη, που εμπνέεται από τον Απ. Παύλο και αναφέρεται εις τον π. Ευσέβιο Ματθόπουλο, συνοψίζει και την πορεία του μακαριστού Μητροπολίτου Σωτηρίου.
Η προσφορά του εις την εσωτερική και εξωτερική ιεραποστολή υπήρξε πολύκαρπη. Ακτινοβολούσε τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, ελκύοντας αναρίθμητες ψυχές εις την ολόφωτη βασιλεία του Θεού της Αγάπης.
Είθε το παράδειγμά του να εμπνέη και να καθοδηγή τις νεώτερες γενεές των ορθοδόξων κληρικών εις τους διαφόρους τομείς όπου διακονούν.

Ο Μητροπολίτης Μάνης
Ο αοίδιμος υπήρξε ικανότατος ποιμήν των λογικών προβάτων που ο Κύριος του ενεπιστεύθη και ακατάβλητος ιεραποστολικός ανήρ της Εκκλησίας. Η προσφορά του ήταν λίαν καρποφόρος στην Ελλάδα, στην Κορέα, στην Πισιδία.
Κυρίως το όνομά του ταυτίστηκε με την Ιεραποστολή στην Άπω Ανατολή. Εκεί «αφήκε και τα οστά του». Αυτό και το έλεγε: «Θέλω να αποθάνω στη Κορέα». Να σκεφθούμε το γεγονός: Έφυγε από την Ελλάδα και «εξήλθε κηρύξαιΧριστόν» μακρυά στην άλλη άκρη της γης.
Αλλά το υπέροχο στόλισμα του κεκοιμημένου Ιεράρχου ήταν το ήθος του. Κεκοσμημένος θείες αρετές έλαμπε «εν πάσι» και τω όντι δυνάμεθα να είπωμε ότι ο Πισιδίας Σωτήριος ήταν και είναι αγιασμένη μορφή της Εκκλησίας μας. Αιωνία του η μνήμη.

Πρακτορείο εκκλησιαστικών ειδήσεων Ρομφαία. (με αφορμή την κοίμησή του)
Ο έμφορτος αγαθών έργων, ο προσηνής, καταδεκτικός, προσφιλής, αλλά και αφοσιωμένος και ταπεινός εργάτης του αμπελώνος του Χριστού, ο μέγας ιεραπόστολος Ιεράρχης, που για μισό περίπου αιώνα ταξίδευε μεταξύ ηπείρων και θαλασσών για να λειτουργεί τα επίγεια θυσιαστήρια, να αγιάζονται οι άνθρωποι και να δοξάζεται το όνομα του Κυρίου στην οικουμένη, αναχώρησε για το αιώνιο ταξίδι, όπου θα συναντήσει τον Κύριο της Δόξης στο άγιο και υπερουράνιο και νοερό θυσιαστήριο και θα απολαύσει τους κόπους της θυσιαστικής αγάπης του υπέρ της Εκκλησίας του Χριστού.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ