«Η ισότητα των φύλων στην εποχή μας συνιστά βασική αξία κάθε χώρας και θεμελιώδες δικαίωμα των πολιτών της. Όμως ο κοινωνικά αποδεκτός ρόλος της γυναίκας δημιουργεί συνήθως ανισότητες και διακρίσεις ανάμεσα στα φύλα. Η σύγχρονη γυναίκα με τους πολλαπλούς ρόλους που έχει επωμισθεί και στους οποίους προσπαθεί να ανταποκριθεί, αναγκάζεται να διεκδικεί καθημερινά τα αυτονόητα δικαιώματά της τα οποία αν και έχουν θεσπιστεί νομοθετικά, δεν εφαρμόζονται στην πράξη στην καθημερινή της ζωή. Αποκορύφωμα η έμφυλη βία σε βάρος των γυναικών με τραγικό απολογισμό τις γυναικοκτονίες που συντάραξαν τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια» σημειώνεται σε ανακοίνωση της ENΩΣΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΡΤΑΣ, που υπογράφουν η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΑΚΑΓΙΑΝΝΗ Μαριάνθη και η ΑΝ. ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΝΑΤΣΙΟΥ Καλλιόπη και στην οποία αναφέρονται και τα εξής: «Η γυναίκα αστυνομικός δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.
Εκτός του ότι καθημερινά καλείται να ανταπεξέλθει επάξια σ’ έναν πολύπλοκο και απαιτητικό ρόλο, δουλεύοντας σε ένα σχεδόν ανδροκρατούμενο περιβάλλον όπου η υπηρεσιακή ισότητα δεν είναι ούτε εύκολη ούτε αυτονόητη, είναι ταυτόχρονα σύζυγος, μάνα, νοικοκυρά, κόρη και αδελφή, είναι μέλος της κοινωνίας με πολλά ενδιαφέροντα και υποχρεώσεις. Οι δύσκολες συνθήκες στην εργασία της, το απαιτητικό της ωράριο, σε συνδυασμό με τα ευρύτερα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα δημιουργούν έναν ασφυκτικό περιβάλλον το οποίο καλείται να διαχειριστεί, να ιεραρχήσει τις προτεραιότητές της και να πετύχει τους στόχους της. Ταυτόχρονα ο αγώνας της για ισότητα και ίσα δικαιώματα τόσο μέσα στην υπηρεσία της όσο και στην κοινωνία είναι διαρκής και επαχθής.
Ένα πρόσωπο που έχει ταυτισθεί στη συνείδηση της Αστυνομίας με τη διαρκή της πάλη για τα δικαιώματα της γυναίκας Αστυνομικού είναι η Μαρία Γιαννακοπούλου. Επί σειρά ετών αγωνίστηκε με όλες της τις δυνάμεις για να αποκτήσει φωνή η Ελληνίδα Αστυνομικός, να δραστηριοποιηθεί οργανωμένα για να αποκτήσει δικαιωματικά τη θέση και το ρόλο που της αξίζει στο αστυνομικό σώμα και στην ελληνική κοινωνία. Οι εμβληματικές πρωτοβουλίες της για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας με την ίδρυση ειδικών αστυνομικών γραφείων με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, ανέδειξε το ανθρώπινο πρόσωπο της Ελληνικής Αστυνομίας και ανέτρεψε τις επί χρόνια κατεστημένες και αναχρονιστικές αντιλήψεις. Η απροσδόκητη απώλειά της καθιστά φτωχότερη τη Γενική Γραμματεία Γυναικών της ΠΟΑΣΥ, αλλά η παρακαταθήκη της είναι σπουδαία για τη συνέχιση της προσπάθειας για μια κοινωνία χωρίς βία που θα προστατεύει τη ζωή και την αξιοπρέπεια των πολιτών της».