Τα δυό καρπούζια…
Μωρό μου, καλησπέρα
Σε σκεφτόμουν όλη μέρα
Πήρα ρωτήσω… «τι φοράς;»
Και να σ’ αφήσω
Αν σ’ ενοχλώ, αν σ’ ενοχλώ
Πες μου το τηλέφωνο να κλείσω…
.»Αντύπας, πατριώτες… Άλμπουμ: Καλησπέρα – Στιχουργός: Κωλέτης Τάκης – Έτος Κυκλοφορίας: 1991
Πατριώτες και πατριώτισσες, την προσοχή σας, παρακαλώ… τούτες τις μέρες που ο λίβας καίει τα σπαρτά, τα τσίπουρα θα τα παραγγέλνετε σε σαμπανιέρες! Όχι παγάκια στο ποτήρι… έρχεται το κουβαδάκι το τσίγκινο, γεμάτο παγάκια, βάζετε μέσα το μπουκαλάκι με το τσίπουρο και το πίνετε γουλιά-γουλιά… παγωμένο!
Αλλά, ήθελα να πω γι’ αυτό το αχαρακτήριστο επιχείρημα όσων ταρακουνήθηκαν από την επερχόμενη κατακρήμνιση Ανδρουλάκη από τον «προεδρικό θρόνο» μετά την υποψηφιότητα Δούκα στο ΠΑΣΟΚ… μιλάω για τα «δυό καρπούζια», που «δεν χωράνε στη μασχάλη» του Δούκα… δηλαδή να είναι αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ και Δήμαρχος στην Αθήνα…
Σκέψου, μέχρι και ο διαπρύσιος υποστηρικτής της ηγετικότητας του Τσίπρα, αλλά και οπαδός της Καραμανλικής Αριστεράς, ο συμπατριώτης μας μεγαλοδημοσιογράφος, αναλυτής και εσχάτως και πανελίστας, ο Γ. Λακόπουλος, έγραφε προχθές, πως «… ένας μόλις εκλεγμένος δημαρχος στον πιο απαιτητικό δήμο της χώρας δεν αντιλαμβάνεται τα στοιχειώδη που ανέλαβε και ενδιαφέρεται για περισσότερη εξουσία…
«Η ευκολία με την οποία ο -τεχνοκράτης υποτίθεται- Χάρης Δούκας πλασάρει ότι μπορεί να κάνει σωστά τη δουλειά του σε δυο βάρκες- το πρωί δήμαρχος και το βράδυ πολιτικός αρχηγός- τον καθιστά αναλώσιμο», λέει ο Λακό…
*****ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ…. Πάντως ο Δούκας πέρασε και από την Άρτα… και απάντησε για όλα, ακόμα και για το επιχείρημα για τα δύο καρπούζια… «μου λένε να κάτσω ήσυχος… να μείνω στο Δημαρχείο… να μη μιλάω», είπε ο Δούκας σε μια καλή συγκέντρωση (δεδομένων των περιστάσεων) στην πλατεία Κιλκίς… μια ομιλία που ο κόσμος χειροκρότησε σε κάποια σημεία με ενθουσιασμό…
Δεν κατάλαβα, τι τον πειράζει τον (κάθε) Λακόπουλο, να επιχειρήσει ο (κάθε) Δούκας, να γίνει πρόεδρος σε ένα μικρό κόμμα, όπως το κατάντησαν Παπανδρέου, Βενιζέλος & Σια, έστω και με τον κίνδυνο να μην πάει καλά ως Δήμαρχος Αθηναίων… πολύ ανησυχούν, μην δεν πάει καλά ο Δούκας… σιγά τα δάκρυα…
Διότι το ΠΑΣΟΚ με τον Δούκα πρόεδρο, παρακάτω δεν θα πάει… παραπάνω μπορεί… το ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρουλάκη, δεν πρόκειται να πάει πουθενά… ούτε πάνω, ούτε κάτω, ούτε πέρα, ούτε δώθε… πως και όλοι αυτοί οι πεφωτισμένοι αναλυτάδες, δεν βλέπουν αυτό που βλέπουμε εμείς οι άλλοι, απορίας άξιον…
Με το τέλος της ομιλίας του Δούκα, μίλησα με αρκετά μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ της περιοχής μας… ένας από αυτούς, που έμεινε σταθερά στο ΠΑΣΟΚ, μου είπε: «μίλησε από στήθους, μίλησε χωρίς να μπερδευτεί για όλα τα πολιτικά ζητήματα με επάρκεια…».
Άρα; τον ρώτησα… «Άρα, στηρίζουμε και ψηφίζουμε Δούκα», απάντησε!!!
*******ΤΖΙΜΑΚΟΣ…. έφυγε νωρίς ο Τζίμης Πανούσης, μας άφησε όμως τα τραγούδια του να τα θυμόμαστε και να ξεθυμαίνουμε… όπως εκείνο που έλεγε…
Μπάτσοι αύρες ράμματα
Ξηγημένα πράγματα
Τώρα στα γεράματα
Μάθε γέρο γράμματα
Το θυμήθηκα διαβάζοντας τις «ορμήνειες» των νεόγερων του ΣΥΡΙΖΑ να φτιάξουμε, λέει, ένα κόμμα όλοι μαζί… «Να ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία για τη σύμπραξη των προοδευτικών δυνάμεων με στόχο τη δημιουργία εκλογικού συνασπισμού, με τα κόμματα όμως να διατηρούν την αυτονομία τους», ζητούν οι Διονύσης Τεμπονέρας, Αντώνης Κοτσακάς και Χάρης Τσιόκας!!!
Καλά, ρε πατριώτες… μας δουλεύετε; Δεν είχατε τον ΣΥΝασπισμό με τις συνιστώσες, με τις φατρίες και τους αρχηγίσκους, με τις ποσοστώσεις στην κρατική χρηματοδότηση και στα όργανα; Και απέτυχε; Τον διαλύσατε και τώρα τι θέτε; Πορτοκαλάδα, από… πορτοκάλι; Γίνονται αυτά τα πράγματα; Και γιατί δεν λέτε, ποιος θα είναι Αρχηγός; Θα βγεί μετά από διαβούλευση;
Αδέρφια, ωραία… Start the Revolution Without Me!
******ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ… Όλα αυτά τα χρόνια, που συναντούσα παλιούς συμμαθητές, συμφοιτητές, απ’ τις παρέες στου Γκύζη και την Πλατεία Κολιάτσου, στα χρόνια του Πολυτεχνείου, ήμουν αρνητικός σε προτάσεις «να βρεθούμε», «να μαζευτούμε», να «θυμηθούμε τα παλιά»…
«Τα παλιά», τα θυμόμασταν συνδυό-συντρείς, όταν ανταμώναμε στα τσίπουρα… πάντα υπήρχε κάποιος που λες και κρατούσε ημερολόγιο και γνώριζε τα πάντα… ποιος παντρεύτηκε, ποιος χώρισε, ποιος έμεινε εργένης, ποια παραμένει ωραία, ποια άλλαξε, ποια «χάλασε»…
Και να, έρχεται ο φίλος ο Ευάγγελος Σακέλλιος, με μια κειμενάρα, συγκινητική, αλλά και εμπνευσμένη για να μου δώσει το άλλοθι, που δεν ήθελα να συμμετέχω στα λεγόμενα reunion… o Ευάγγελος, όσο γράφει, τόσο ωριμάζει, τόσο τα κείμενά του σε κάνουν δικό τους… είσαι μέσα στις ιστορίες, σα να τις ζείς…
Στο άρθρο της Παρασκευής του Βαγγέλη, «Εμείς του ’70 οι εκδρομείς…», νοιώθεις πως συμμετείχες στη συνάντηση των παλιών συμφοιτητών της Κομοτηνής … και τα αισθήματα που περιγράφει τόσο γλαφυρά ο Ευάγγελος, σε κατακυριεύουν, σε κάνουν να λιώνεις απ’ τη νοσταλγία, να είναι όλα τόσο ζωντανά, αλλά και –πλέον- τόσο μακρινά, που δεν θες να τα ξαναφέρεις στο νου…
Αλλά και να μην αποζητάς συνάντηση με τα παλιά…
Γυμνοί…βασιλιάδες!
Σε ένα από τα διασημότερα παλιά παραμύθια του γνωστού Δανού λογοτέχνη και συγγραφέα παραμυθιών Hans Christian Andersen που ακούει στον τίτλο «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα», ήταν ένα ένα αγοράκι που πλησίασε το βασιλιά και άρχισε να φωνάζει λέγοντας ότι: «ο βασιλιάς βγήκε στο δρόμο γυμνός, θα κρυώσει»!
Στην περίπτωση των Ευρωβουλευτών, είναι ο νεοεκλεγμένος Φειδίας Παναγιώτου, εκ Κύπρου ορμώμενος, που αποκάλυψε πόσα λεφτά παίρνουν οι Ευρωβουλευτές… διαβάστε, ενημερωθείτε… για να μην σας κοροϊδεύουν οι διάφοροι Παπασπιτούληδες…
Αχ, Αννούλα… ο λαός (του ΠΑΣΟΚ), δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά…
Από τον Ν.Α.Σ