Έξω οι… φασαίοι!!!

Γειά σας πατριώτες… εμείς εδώ στο αμόνι του OPEN MALL… Κι αλλού άρχισαν οι γκρίνιες για τους «ξένους» που εισβάλουν στα παραδοσιακά πανηγύρια και διαλύουν την μυσταγωγία… εδώ ξεκινούν πανηγύρια μετά από διακοπή ετών… κι αλλού σκέπτονται να τα διακόψουν λόγω… υπερτουρισμού!

Ας πούμε στο Φωτεινό, όπως διαβάζω στα ΦΩΤΕΙΝΟπολιτιστικά «πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία, μετά από δέκα(10) ολόκληρα χρόνια τα θρυλικά «Φωτεινιώτικα» πάνω στον λόφο του σχολείου», παρά τις κάποιες αντιξοότητες…

Όπως σημειώνει η εφημερίδα του Συλλόγου «Αφορμή της επανόδου των Φωτεινιώτικων σίγουρα στάθηκε η προσφορά της ορχήστρας από τον γιατρό μας από Γιάννενα κ. Φίλιππα Ι. Σιάκα, στη μνήμη του Σαγγαριομάχου παππού του. Ήρθαν σε συνεπικουρία η Περιφερειακή Ενότητα Άρτας με την συνδιοργάνωση – καθίσματα, ήχος – και η παραχώρηση του χώρου και του παταριού από τον Δήμο Ν. Σκουφά».

Το ρεπορτάζ για το πανηγύρι είναι άκρως κατατοπιστικό… «Οι 190 – μετρημένοι ονομαστικά – διασκέδασαν με την ψυχή τους μέχρι τις 5.45 το πρωί, από τις 11.00 το βράδυ. Όντως θαυμάσια η ορχήστρα του Σωτήρη Τζαμάρα από Γιάννενα με τραγούδι τους πολύ καλούς Μιχάλη Τάτση και Γιώργο Αγγέλου από την Άρτα» συνεχίζει την περιγραφή ο σχολιαστής..

.»Το κύριο βάρος της, πραγματικά στο παρά πέντε, οργάνωσης είχε η επιτροπή φωτεινιώτικων με επικεφαλής την Αλεξάνδρα Α. Φελέκη. Σημαντική βοήθεια πρόσφεραν σ’ αυτήν ο πρόεδρος Σελλάδων κ. Ηλίας Μπούρας και ο πρόεδρος του Φωτεινού κ. Χάρης Μαλτέζος. Οι πιέσεις των Φωτεινιωτών να ξαναγίνουν και του χρόνου τα Φωτεινιώτικα πάνω στο λόφο του σχολείου ήταν τόσο έντονες, που η επιτροπή, παρά την κούραση της υπερπροσπάθειας, άρχισε να το σκέφτεται σοβαρότερα»….

.»ΤΟ ερώτημα όμως που τίθεται, για ντόπιους κατοίκους που διοργανώνουν πανηγύρια, είναι τι θα γίνονταν αν π.χ. στο Φωτεινό, αν εκτός από τους 190 μετρημένους, παρουσιάζονταν και καμιά 500ριά «φασαίοι», ή «γκρούβαλοι», όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στα νησιά;

Τι πανηγύρι θα γίνονταν;

*******ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ…. Επισήμανση από Ικαριώτικο λεξικό: γκρούβαλος = όρος για τον τουρίστα που κατασκηνώνει για μήνες στην Ικαρία, κάνει επιδρομή στα φαγητά που υπάρχουν στα τραπέζια στα πανηγύρια όταν ο υπόλοιπος κόσμος χορεύει, ενώ συνηθίζει να χοροπηδά σε ρέιβ ρυθμούς κατά τη διάρκεια του ικαριώτικου»!

Προσώρας στην Άρτα, για την υπόλοιπη Ήπειρο δεν ξέρω, δεν έχουν εμφανιστεί «γκρούβαλοι»… αυτοί είναι «προνόμιο» νησιών του Αιγαίου κυρίως εκείνων που ζούσαν «εναλλακτικά» και το διαφήμιζαν… όπως ας πούμε η Ικαρία…

Εκεί πλάκωσαν πρώτα οι επισκέπτες, κυρίως οι νέοι για να ζήσουν ελεύθερα, όπως διαφήμιζαν οι ίδιοι οι Ικαριωτες… δηλαδή, ανοιχτά μαγαζιά χωρίς αφεντικό, ωράριο ότι νάναι και πανηγύρια όπου ο Ικαριώτικος ήταν ένας χορός «μαλλιά-κουβάρια»…

Και μετά οι νέοι εξελίχθηκαν σε «γκρούβαλους»… ίσως γι’ αυτό έχω καιρό να διαβάσω για την «χαλαρότητα» της Ικαρίας… μάλλον τα μαγαζιά, απέκτησαν πόρτες και κλειδαριές…

Η συζήτηση ξεκίνησε από μια ανάρτηση στο διαδίκτυο που έκανε τον γύρο σε σημείο που να υπάρξουν μέχρι και ρεπορτάζ για την «μετάλλαξη των πανηγυριών»… «Το παραδοσιακό πανηγύρι είναι εν δυνάμει κάτι μυσταγωγικό, δεν είναι εναλλακτικός τρόπος διασκέδασης» έγραψαν κάποιοι για το πανηγύρι της Σίφνου…

*******ΜΕΤΑΛΑΞΗ…. Ποιες οι ενστάσεις και οι επισημάνσεις των Σιφανίων; «Τα καλοκαιρινά πανηγύρια των Κυκλάδων έχουν επανέλθει στο προσκήνιο και θεωρούνται πλέον ένας “must” προορισμός διασκέδασης. Συνεπώς επικρατεί ένας συνωστισμός στα ξωκλήσια που πανηγυρίζουν όταν ο εσπερινός ακολουθείται από φαγητό /μεζέδες και παραδοσιακή μουσική».

.»Στη Σίφνο υπόψιν το φαγητό, τα κεράσματα, το κρασί προσφέρονται ΔΩΡΕΑΝ, και η μουσική αφορά τα Σιφνέικα συρτά, και άλλα τραγούδια που έχουν ενσωματωθεί εδώ και χρόνια στο σιφνέικο ρεπερτόριο, το οποίο σας διαβεβαιώνουμε ότι είναι μεγάλο και από τα ελάχιστα που παραμένουν αναλλοίωτα και χωρίς πολλές εξωγενείς μουσικές επιρροές.

.»Το δυσάρεστο λοιπόν είναι οτι η πλειοψηφία της νεολαίας που προσέρχεται για «όλη αυτή τη φάση» δεν έχει ίχνος σεβασμού ως προς το όλο τελετουργικό που αφορά το θρησκευτικό και το παραδοσιακό κομμάτι . Οι περισσότεροι το βλέπουν ως ‘’τσάμπα φαγητό και κρασί’’ απαιτώντας με την ώρα, όλο και περισσότερα» λένε οι Σιφναίοι…

.»…κέρασμα σημαίνει πως με ο,τι δυνατότητα υπάρχει θα βγει ένα πιάτο φαγητό και ένα ποτήρι κρασί και αναλόγως θα ακολουθήσει ή όχι γλέντι με παραδοσιακά όργανα. Τελευταία βλέπουμε κόσμο να απαιτεί περισσότερο φαγητό και αλκοόλ, χωρίς να δίνει σημασία στο θεσμό του Σιφνέικου πανηγυριού αλλά και στον κόπο των πανηγυράδων και τον επιτρόπων κάθε εκκλησίας»…

Λένε κι άλλα οι Σιφναίοι για να καταλήξουν ως εξής: «Τέλος… η μουσική παράδοση της Σίφνου είναι πλούσια μεν, άγνωστη δε, καλό είναι να αφήσουμε τον Ικαριώτικο και το Μεσσαρίτικο για τους τόπους καταγωγής τους και να χορέψουμε με τα πολλά Σιφνέικα συρτά, τα σιφνιοποιημένα φοξ κλπ.».

********ΠΑΝΗΓΥΡσώου… Βέβαια, όλα αυτά –δωρεάν φαγητό και ποτό- μπορεί να ισχύουν στη Σίφνο και σε κάμποσα ακόμη νησιά του Αιγαίου όπου οι «φασαίοι» δεν τα ανακάλυψαν ακόμη…

Όσο για εμάς εδώ στην Ήπειρο, ελάχιστα πανηγύρια έχουν μείνει σε παραδοσιακούς ρυθμούς… ίσως σε λίγα ορεινά χωριά και όχι σε μεγαλοχώρια… η εισβολή του Μάκη Τσίκου και του Γιάννη Καψάλη, της Γωγώς Τσαμπά με τα «νέα Δημοτικά», κι από κοντά του Βελισσάρη, του Σιαφέτη, της Γρίβα, του Κατσιγιάννη, μετάλλαξαν τα πανηγύρια ολούθε…

Μιλάμε για σόου πλέον σαν τα μαγαζιά της Αθήνας… λουλούδια, βεγγαλικά, σαμπάνιες ακραίες εκδηλώσεις, όπως η είσοδος τραγουδιστή πάνω σε κλαρκ… και ένας χορός μαζικός, ένα μιξάζ από λαϊκό-δημοτικό-συρτά… δηλαδή το «τι τα θέλεις τα στολίδια» και το «σαν χορεύεις τα καγκέλια», μαζί και εναλλάξ, σε ένα ατέλειωτο ντουπου-ντουπου…

Κι από φωνές –πλην αυτών των πεντέξι που ανέφερα- ίδιες όλες και μέτριες… η μεγάλη (αλλά περιθωριοποιημένη…) Βαγγελιώ Χρηστιά το είπε προ καιρού… ποια πανηγύρια, είπε η Βαγγελιώ; Εμείς παλιά τρέμαμε στο πατάρι, μην μας ζητήσουν κάποιο τραγούδι που δεν το ξέραμε… σήμερα με τον χορό ελεύθερο, όποιος νάναι τραγουδάει τα ίδια και τα ίδια…

Αλλά η κουβέντα για τα πανηγύρια, τους πανηγυρτζήδες και τις μεταλλάξεις, θα συνεχιστεί…

*********ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ…. Όχι μόνο η δικιά μας θρησκεία, αλλά οι περισσότερες, αν όχι όλες θρησκείες στον πλανήτη επιβάλουν τον ΣΕΒΑΣΜΟ στους νεκρούς…

Τι γίνεται όμως αν η τελευταία κατοικία των αγαπημένων μας προσώπων, αντί για τόπος αναπαύσεως, είναι τόπος όπου η αδιαφορία της Τοπικής Αρχής, αλλά και της Τοπικής Εκκλησιαστικής Αρχής, για τους νεκρούς, είναι και εξόφθαλμη και ντροπιαστική;

Και πράγματι, πατριώτες, όσοι επιλέγουν το νέο νεκροταφείο της πόλης της Άρτας για να ενταφιάσουν τους νεκρούς τους, φεύγουν με το πέρας της τελετής, αγανακτισμένοι από την εικόνα που αντικρίζουν… μιλάμε για πραγματικό «κρανίου τόπο», όπου τα μπάζα και τα αγριόχορτα, κατακλύζουν το χώρο…

.»Τα σχόλια και η κριτική για τον Δήμαρχο Αρταίων, αλλά και τον Μητροπολίτη Άρτας, είναι τσουνάμι και κάποια δεν μεταφέρονται… κάτι πρέπει να γίνει… τον κόσμο, δεν τον νοιάζει, ούτε και ξέρει, ποιος είναι ο αρμόδιος Αντιδήμαρχος για το νέο νεκροταφείο της πόλης της Άρτας… ούτε και ζητά ευθύνες από τον απλό παπά, που εκτελεί τα καθήκοντά του…

Ευθύνες ζητούν, από τον Δήμαρχο Αρταίων… ευθύνες ζητούν από τον Δεσπότη Άρτας… και οι δύο, έχουν επισκεφθεί το νέο νεκροταφείο; Και αν ναι, γιατί δεν κάνουν κάτι; Αν όχι, ευκαιρία να το επισκεφτούν… νομίζω πως και οι ίδιοι, θα αγανακτήσουν…

Από τον Ν.Α.Σ