Άρθρο γνώμης του Σταύρου Κώστα
Ένα ακόμη “λουκέτο” που δεν αφορά μόνο ένα κτίριο, αλλά την ψυχή μιας ολόκληρης πόλης
Η ανακοίνωση για το κλείσιμο του καταστήματος των Ελληνικών Ταχυδρομείων στη Φιλιππιάδα πέρασε ίσως τυπικά από τις ειδήσεις. Όμως για την τοπική κοινωνία, δεν είναι απλώς ένας «διοικητικός εξορθολογισμός». Είναι μια απώλεια με βαθύ κοινωνικό και ψυχολογικό αποτύπωμα.
Για δεκαετίες, τα ΕΛΤΑ υπήρξαν σημείο αναφοράς για τους πολίτες της περιοχής – ένας χώρος όπου η συναλλαγή συνδυαζόταν με την ανθρώπινη επαφή. Εκεί οι συνταξιούχοι έπαιρναν τη σύνταξή τους με αξιοπρέπεια, οι επαγγελματίες τακτοποιούσαν υποθέσεις, οι πολίτες πλήρωναν λογαριασμούς ή έστελναν δέματα στα παιδιά τους που σπουδάζουν μακριά. Ήταν ένα κομμάτι της ζωής της πόλης, ένας τόπος που συμβόλιζε την παρουσία του κράτους δίπλα στον πολίτη.
Το ταχυδρομείο δεν ήταν απλώς μια υπηρεσία• ήταν μια μορφή κοινωνικής συνοχής.
Ο υπάλληλος των ΕΛΤΑ γνώριζε τους κατοίκους με το μικρό τους όνομα, βοηθούσε τους ηλικιωμένους, έδινε πληροφορίες, χαμόγελο και σιγουριά. Ήταν αυτό το “ανθρώπινο πρόσωπο” της διοίκησης που σήμερα κινδυνεύει να χαθεί πίσω από τις απρόσωπες οθόνες και τα ψηφιακά συστήματα.
Το κλείσιμο του καταστήματος στη Φιλιππιάδα αφήνει ένα μεγάλο κενό.
Πρακτικά, για πολλούς ηλικιωμένους και κατοίκους απομακρυσμένων χωριών, σημαίνει μετακίνηση σε άλλες πόλεις για μια απλή συναλλαγή.
Συμβολικά, όμως, στέλνει το μήνυμα ότι οι μικρές κοινωνίες μπαίνουν στο περιθώριο ότι η καθημερινότητά τους δεν έχει πια «θέση» στο μοντέλο του σύγχρονου κράτους.
Φυσικά, ο εκσυγχρονισμός και η ψηφιακή εποχή είναι αναγκαίοι. Όμως η πρόοδος δεν πρέπει να σημαίνει ισοπέδωση.
Δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε τον άνθρωπο με αριθμούς εξυπηρέτησης, ούτε τη ζεστασιά μιας γνωστής φωνής με έναν αυτοματοποιημένο αλγόριθμο.
Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία, με την ιστορική τους παρουσία και το σύμβολο του φτερωτού Ερμή, δεν είναι μόνο ένας οργανισμός.
Είναι ένα κομμάτι της συλλογικής μας μνήμης ένα σημείο που ενώνει γενιές, γράμματα, ιστορίες, συναισθήματα.
Η Φιλιππιάδα χάνει σήμερα κάτι παραπάνω από ένα ταχυδρομείο.
Χάνει ένα κύτταρο της κοινωνικής της ζωής.
Και αν συνεχίσουμε να αποκόβουμε τέτοια κύτταρα, τότε σιγά-σιγά χάνεται και η ψυχή της επαρχίας.
Ας ελπίσουμε πως η Πολιτεία θα ακούσει τη φωνή της τοπικής κοινωνίας και θα αντιληφθεί ότι δεν μπορεί όλα να υποκαθίστανται από τις πολυεθνικές και το διαδίκτυο.
Γιατί, τελικά, ο άνθρωπος χρειάζεται πρόσωπα όχι μόνο κωδικούς.
*Ο Σταύρος Κώστας είναι Πιστοποιημένος Πραγματογνώμονας – Μεσίτης Ακινήτων / Epirus-Spiti Real Estate
**Από ανάρτηση του στο fb