Αλέξανδρος Γιώτης, πρώην διευθυντής ΕΛΤΑ Άρτας

Αποχαιρετιστήριο μήνυμα: Θα είμαι παρών όπου με καλέσει η ανάγκη

Κάποτε το ωραίο ταξίδι φτάνει στο τέλος του. Ευτυχείς όσοι χάρηκαν τις διαδρομές του και βγήκαν στην άλλη του άκρη κουβαλώντας στις αποσκευές της ψυχής τους πολύτιμες και ανεκτίμητες αναμνήσεις.
Είχα αυτή την ιδιαίτερη χαρά να υπηρετήσω για 39 ολόκληρα χρόνια τα Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛΤΑ) και να ολοκληρώσω με επιτυχία το σημαντικό και δύσκολο έργο που μου ανατέθηκε να προσφέρω στην ελληνική και παγκόσμια κοινωνία. Είτε από τη θέση του απλού υπαλλήλου είτε από τη θέση ευθύνης του διευθυντή, επιστράτευσα όλες μου τις δυνάμεις προκειμένου να διαμορφώσω μέσα στο χώρο εργασίας μου μιαν ατμόσφαιρα φιλικότητας, αισιοδοξίας και ανθρωπιάς.

Είχα πάντα τη σταθερή πεποίθηση πως ο ρόλος μας αρχίζει και τελειώνει με την άμεση εξυπηρέτηση του κοινού, η οποία εξασφαλίζεται με το πνεύμα ηρεμίας και φιλίας που κυριαρχεί τόσο μέσα στο χώρο εργασίας μεταξύ των συναδέλφων όσο και στις σχέσεις υπαλλήλων και συναλλασσόμενων με την υπηρεσία.
Δε χωρά αμφιβολία πως η εργασία δρομολογεί τη ζωή μας και διαμορφώνει τον χαρακτήρα μας. Μπορώ ανεπιφύλακτα να ομολογήσω πως τα Ελληνικά Ταχυδρομεία με την αμείωτη προσφορά τους και την αδιάκοπη επαφή τους με τον πολίτη επέδρασαν ευεργετικά στην ύπαρξή μου και πλημμύρισαν με ανυπολόγιστες αξίες τον συναισθηματικό μου κόσμο. Με δίδαξαν μέσα από την ίδια την καθημερινή πράξη πως πάνω απ’ όλους και απ’ όλα στέκεται ο παράγοντας Άνθρωπος, για τον οποίο αξίζει κάθε θυσία. Κι αυτό είναι ένα καταστάλαγμα που θα ήθελα να καταθέσω ως ένα προσωπικό μήνυμα και μια διαρκή πρόταση στους μαχόμενους συναδέλφους μου.

Το βαθύτερο νόημα που καταγράφεται μέσα μας την ώρα του αποχωρισμού είναι η αίσθηση πως έχουμε να δώσουμε ακόμη πολλά είτε στην υπηρεσία που μας γαλούχησε είτε στην κοινωνία που μας αγκάλιασε. Η πείρα που αποκομίσαμε από τη δράση μας είναι ένα σημαντικό προσωπικό κέρδος, αλλά είναι ταυτόχρονα και ένα εξαιρετικό κοινωνικό κεφάλαιο που οφείλουμε να το ανταποδώσουμε ως δωρεά στην πολιτεία και τους συνανθρώπους μας. Ο άνθρωπος πλάθεται και καταξιώνεται μέσα από την άσβεστη επιθυμία της προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο που τον εμπιστεύτηκε.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους συναδέλφους μου που είχα την τύχη και τη χαρά να συνεργαστώ μαζί τους και να μοιραστούμε από κοινού τις μικρές και μεγάλες στιγμές που μας επιφύλαξε η εργασία μας.

Θα ήθελα, επίσης, να τους διαβεβαιώσω πως θα είμαι δίπλα τους, έτοιμος και πρόθυμος να συνεισφέρω με την πείρα μου, όπου χρειαστεί, για το καλό της υπηρεσίας και των πολιτών. Ο ομφάλιος λώρος που μας συνδέει με την εργασία μας, θέλει πολύ χρόνο για να αποκοπεί. Αισθάνομαι φεύγοντας πως όλα είναι ζωντανά στην ψυχή μου και θα με συντροφεύουν ανασύροντας ευχάριστες πάντα εικόνες.
Φεύγω ανοίγοντας την αγκαλιά μου για να χωρέσει όλους τους συναδέλφους μου και απλώνοντας το χέρι μου για να σφίξει με αγάπη και συναδελφική αλληλεγγύη το δικό τους χέρι.
Άρτα 18 Ιουλίου 2021