Αναβρασμός από την αύξηση προσφυγικών ροών στη χώρα

Προβληματισμός και στην Άρτα αφού κλίθηκε να συνεισφέρει

Γράφει η Χριστίνα Μπίζα

Αναβρασμός επικρατεί στη χώρα από την αύξηση των προσφυγικών ροών και το πώς θα την διαχειριστεί η Κυβέρνηση. Και στην περιοχή μας το γεγονός ότι υπάρχει πρόθεση για ροή σε δύο περιοχές έχει αναστατώσει τους Αιρετούς αλλά και τους κατοίκους.
Το πώς και το γιατί φτάσαμε ως εδώ μπορεί και να μην έχει σαφή απάντηση. Βρεθήκαμε λόγω και της γεωγραφικής μας θέσης σαν Χώρα στο μάτι του κυκλώνα χωρίς στηρίγματα με λιγοστή συμμαχική βοήθεια εν μέσω οικονομικής κρίσης, από τη μια και με την ευθύνη διαχείρισης ανθρώπινων ζωών που αναζητούν την ελπίδα στη χώρα μας ως ένα ακόμη βήμα διεξόδου στα αδιέξοδά τους από την άλλη.

Εάν το εξετάσουμε από την καθαρά ανθρωπιστική του πλευρά ως Έλληνες η ορθή κατεύθυνση θα ήταν η στήριξη των ανθρώπων αυτών αφού διατίθενται και χρηματοδοτήσεις. Υπάρχουν όμως πολλά ερωτηματικά αφού οι ροές καθημερινά αυξάνονται και διαγράφετε ένα σκηνικό δύσκολα διαχειρίσιμο αφού είναι σαφής η πρόθεση της Τουρκίας να δυσκολέψει την Ελλάδα δημιουργώντας με πράξεις και δηλώσεις πολεμικό κλίμα.
Τα δεδομένα αυτά μπορεί να είναι απρόβλεπτα αλλά όλοι μαζί μπορούμε να βρούμε εκείνες τις φόρμουλες που να τα ανατρέψουμε. Δεν είναι αδικαιολόγητος ο προβληματισμός των κατοίκων ούτε είναι οι άνθρωποι παράφρονες που ξαφνικά ξύπνησαν και καθώς σηκώθηκαν από το ζεστό τους κρεβάτι στράφηκαν προς άστεγους και κατατρεγμένους. Ούτε το ζεστό κρεβάτι ούτε η στέγη ούτε η τροφή δεν είναι καθημερινότητα και για πάρα πολλούς έλληνες όπως και για πάρα πολλούς Αρτινούς.

Δεν υπάρχει αυτό το πρόσφορο έδαφος της οικονομικής αυτάρκειας και πλεονάσματος σε πολλές των περιπτώσεων και κάπου εκεί έρχεται και το ερώτημα της αντιμετώπισης μεγάλου αριθμού ροών χωρίς ουσιαστικό σχεδιασμό με άγνωστες μελλοντικές εξελίξεις. Αυτό προκαλεί πανικό και ακρότητες κάποιες φορές.
Δεν είμαστε λαός αφιλόξενος ούτε ρατσιστές είμαστε και το αποδείξαμε σαν περιοχή όταν Αλβανοί ήρθαν μαζικά στα μέρη μας από την γειτονική μας χώρα χωρίς σχεδιασμό.

Συντρέξαμε στην δυστυχία τους με τρόφιμα ρουχισμό και ότι άλλο είχαν ανάγκη. Πολλοί ήταν οι ντόπιοι που άνοιξαν τα σπίτια τους και τους στήριξαν όπως μπορούσαν και δεν είναι λίγοι αυτοί οι οποίοι ακόμη και σήμερα είναι στα μέρη μας μόνιμα εγκατεστημένοι, ενώ οι περισσότεροι έφυγαν αφού δυστυχώς και για τους ντόπιους δεν είναι εύκολος ο τρόπος ζωής μας αφού δεν υπάρχουν δουλειές.
Έρχονται επίσης Αφγανοί, Βούλγαροι και άλλοι κατά διαστήματα για την συγκομιδή των εσπεριδοειδών και γενικότερα για γεωργικές εργασίες. Δεν υπήρξαμε αρνητικοί γιατί υπήρχε μία πληθυσμιακή ισορροπία. Τώρα οι αριθμοί που ακούγονται για τα δεδομένα της περιοχής μας προκαλούν ανησυχία.
Εφ όσον δεν ενισχύεται η φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων μας ώστε οι ροές να περιοριστούν οι αριθμοί αυτοί είναι πιθανό να αυξηθούν και τότε όση ανθρωπιά και πρόθεση στήριξης και να υπάρξει πέρα από την αρχική αντίδραση δυστυχώς δεν θα έχει αντίκρισμα.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πρόσφατα που δίπλα μας στην Πρέβεζα έφτασαν βάρκες με πρόσφυγες και μάλιστα υπήρξαν και πολλά θύματα, γεγονός που μας λύπησε για τις άδικες απώλειες ψυχών αλλά και μας προβλημάτισε για το πώς οι βάρκες αυτές έφτασαν ως εμάς χωρίς να γίνουν αντιληπτές.
Είναι δικαιολογημένη η αντίδραση των κατοίκων των νησιών μας γιατί αυτή ακριβώς η ισορροπία εκεί διαταράχθηκε. Βρίσκονται στο τόπο τους με καθημερινή προσέλευση, όπου και οι καλύτερες των προθέσεων να υπήρχαν πρακτικά δεν είναι διαχειρίσιμη η καθημερινότητα τους.

Εμείς από την άλλη μία επαρχιακή ζώνη όχι ιδιαίτερα εύρωστη οικονομικά ερχόμαστε να συζητήσουμε το πώς, το πού και τις συνθήκες. Ας πούμε ότι το συζητήσαμε και όλοι οι δισταγμοί καταλάγιασαν και ήρθαν οι άνθρωποι αυτοί στις κλειστές δομές όπως λέει η Κυβέρνηση στους αριθμούς αυτούς που προτείνει. Δεν υπάρχει ούτε χρόνος προσαρμογής και για τους ντόπιους ούτε και για αυτούς τους ξεριζωμένους αφού σε λίγους μήνες το σκηνικό μπορεί να είναι διαφορετικό και απίστευτα πολυπληθές.
Με τη ροή που υπάρχει οι σημερινοί αριθμοί μπορεί τότε να μας φανούν ελάχιστοί μπροστά στις προτάσεις για φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών που θα ακολουθήσουν. Είμαστε η χώρα εισόδου αφού η γεωγραφική μας θέση είναι αυτή και αφού το οικόπεδο είναι «γωνία» οι γείτονες μας δεν θα πάψουν να διεκδικούν καθημερινά να διαταράξουν την εδαφική μας ακεραιότητα και να ωφεληθούν από τους φυσικούς μας πόρους.

Το καζάνι συνεχώς βράζει. Η Ελλάδα διαρκώς αισθάνεται την απειλητική ανάσα του Ερντογάν ο οποίος μας θεωρεί μουσαφίρηδες στον τόπο μας. Είναι και αυτές οι ροές το όπλο του να δυσκολέψει τους Έλληνες και το λέει σε κάθε ευκαιρία και συνεχίζει. Ήδη στη Σμύρνη είναι συγκεντρωμένοι πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και ετοιμάζονται.
Τα μέτρα από την πλευρά μας επιβάλετε να αυξηθούν. Η φύλαξη των συνόρων μας επιβάλετε να ενταθεί ώστε να μετριαστούν οι ροές αφού αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι ότι είμαστε Κράτος μέλλος της Ε.Ε. χωρίς όμως να γίνεται ισομερής κατανομή του βάρους του μεταναστευτικού.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν μας καλούν ούτε σε συζητήσεις που μας αφορούν κατ΄εντολή του «Σουλτάνου» και περιμένουν από εμάς να δώσουμε τις εξετάσεις μας ως προς τον ανθρωπισμό και το εάν είμαστε ρατσιστές η όχι ενώ όλοι αυτοί επιλέγουν την από μακριά κριτική και καθοδήγηση.

Είδαμε βέβαια και την στήριξη της Γαλλίας η οποία θα δεχθεί 400 άτομα αλλά τα δικά μας νούμερα που καλούμαστε να διαχειριστούμε προκαλούν ανατριχίλα ακόμη και στο άκουσμά τους. Οι Κυβερνήσεις μας αποδείχθηκαν ανεπαρκείς για τους ντόπιους για να τους προσφέρουν ποιότητα ζωής ανάλογη των προσδοκιών τους. Τώρα πως θα αποκαταστήσουν τις ζωές πολλαπλάσιου αριθμού ανθρώπων οι οποίοι μπορεί και να μην επιθυμούν να προσαρμοστούν στις προδιαγραφές που θα τους θέσουν;
Είμαστε όλοι μας άνθρωποι και αυτοί και εμείς με διαμορφωμένες προσωπικότητες, με διαμορφωμένες διατροφικές συνήθειες, με διαμορφωμένα πιστεύω, και θα θέλαμε να συμπορευθούμε μαζί αρκεί να υπάρχει σεβασμός στις διαφορετικότητες που όλοι μας έχουμε. Το ερώτημα είναι θα προλάβουμε όλα αυτά να τα ανταλλάξουμε σαν συναισθήματα, σαν ματιές και σαν άνθρωποι του ίδιου πλανήτη;

Oι συνθήκες είναι τέτοιες που δεν μιλάμε για νορμάλ μετακινήσεις και εγκαταστάσεις πληθυσμού αφού τα δεδομένα είναι ρευστά και οι κουλτούρες διαφορετικών λαών μπορεί να μας γοητεύουν όταν τις γνωρίζουμε σε μία εκδρομή αλλά όταν υπάρχει από την μία πλευρά μία πάγια κατάσταση ντόπιου πληθυσμού και από την άλλη πληθυσμοί ξεριζωμένων ανθρώπων μπορεί να μην ευδοκιμήσει όχι με δική μας ευθύνη αυτή η συνύπαρξη η οποία μπορεί με βάση τα δεδομένα να γίνει.

Είναι γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση γιατί χρόνια τώρα καλούμαστε πέρα από τον οικονομικό πόλεμο να ακούμε στην πόρτα μας και τα τύμπανα του πραγματικού πολέμου. Όποιος αυτό δεν το αντιλαμβάνεται ζει αλλού.
Οι αποσυμφόρηση των νησιών μας επιβάλλεται γιατί σήμερα ακούσαμε από την Τουρκική πλευρά ότι πρέπει να απομακρυνθεί ο Στρατός από πολλά νησιά μας. Είναι μία εισβολή υποκινούμενη από τους γείτονες μας που δεν είναι βέβαια ούτε ανθρωπιστές αφού θαλασσοπνίγουν έναντι μεγάλης αμοιβής άμοιρους ανθρώπους δείχνοντας δήθεν το μέλλον για το αύριο πέρα από τη θάλασσα.
Ερχόμαστε όλοι ενώπιων των ευθυνών μας. Εμείς οι Έλληνες είμαστε γενναίος λαός και δεν είμαστε ριψάσπιδες. Τις καταστάσεις θα τις αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα και σύνεση.

Εάν ελπίζουν πως θα γίνουμε και εμείς μετανάστες για ακόμη μία φορά και κάτω από το βάρος των πιέσεων θα πάρουμε και εμείς βάρκες και θα φύγουμε για την γειτονική μας Ιταλία κάνουν λάθος. Θα είμαστε εδώ όπου η ζωή μας όρισε να προστατέψουμε τη ζωή μας, αυτή που και για εμάς και χαροκαμένη ήταν και δύσκολή και όχι πάντα προβλέψιμη.