Εκδήλωση στον Δήμο Κ. Τζουμέρκων για την κήρυξη της Επανάστασης στα Τζουμέρκα το 1821

Τι είπε στην ομιλία του ο Δήμαρχος Χρήστος Χασιάκος

Η κήρυξη της Επανάστασης στα Τζουμέρκα το 1821 γιορτάστηκε στις 25-07-2020 στην έδρα του Δήμου Κ. Τζουμέρκων στην Ι.Μ. Αγίου Γεωργίου Βουργαρελίου. Σύµφωνα µε ιστορικές πηγές το 1820, όταν οι Τούρκοι πολεµούσαν µε τον Αλή Πασά, οι Τζουμερκιώτες Κουτελιδαίοι, ο Τσαρακλής, ο Γώγος Μπακόλας, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Μάρκος Μπότσαρης κ.α. συνάχτηκαν στο µοναστήρι του Αγ. Γεωργίου, στο Βουργαρέλι, για να προετοιµάσουν την εξέγερση στην περιοχή της Άρτας. Μια δεύτερη σύσκεψη πρέπει να πραγµατοποιήθηκε στο ίδιο σηµείο στα μέσα του 1821, µε τις ευλογίες του ηγουµένου της Μονής, Χριστόφορου.

Σ’ αυτήν συµµετείχαν ο Γώγος Μπακόλας, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Μήτρος Κουτελίδας, ο Ράγκος, ο Κουτσονίκας, ο Ίσκος και 200 Καπεταναίοι.
Τον Πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Βασίλειος Σούσος.

Ομιλία του Δημάρχου Χρήστου Χασιάκου
Κυρίες και Κύριοι. Καλημέρα σας. Σας ευχαριστούμε που μας τιμάτε με την παρουσία σας και ιδιαίτερα ευχαριστώ τον Πανοσιολογιώτατο, τον Αιδεσιμότατο, τον Βουλευτή Γεώργιο Στύλιο και τον Αντιπεριφερειάρχη Βασίλειο Ψαθά.

Προηγουμένως ο Βασίλειος Σούσος εκφώνησε τον Πανηγυρικό της ημέρας και με λιτό τρόπο εξιστόρησε αυτά που συνέβησαν σε αυτόν εδώ τον τόπο το 1821. Έχω ακούσει πολλούς πανηγυρικούς στις εκδηλώσεις κυρίως για την 25η Μαρτίου 1821 και για την 28η Οκτωβρίου 1940. Οι ομιλητές αναφέρονται στις αρετές του λαού μας και υμνούν και δοξάζουν τους ήρωες των περιόδων αυτών. Δεν έχω αντίρρηση να τα λέμε αυτά γιατί μας τονώνουν την εθνική μας αυτοπεποίθηση. Πρέπει όμως παράλληλα, να λέμε και τα ελαττώματά μας. Μπορεί να διδαχθούμε περισσότερα όταν επισημαίνουμε και αναγνωρίζουμε τα ελαττώματά μας.

Ο Ακαδημαϊκός Κων/νος Δεσποτόπουλος έγραψε ότι «οι σωτήρες της Ελλάδας πέθαναν στην φυλακή ή στην εξορία». Θα σας αναφέρω μερικά παραδείγματα για να δείτε τα αποτελέσματα που είχε η διχόνοια, η διαχρονική κατάρα του Έθνους μας, μεταξύ των πολιτικών και των στρατιωτικών την εποχή εκείνη. Παρά λίγο ό,τι είχαν καταφέρει εναντίον των Τούρκων και το αίμα που έχυσαν να πάει χαμένο λόγω της μεταξύ τους διχόνοιας.

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης – Αρχιστράτηγος – οδηγήθηκε στις φυλακές του Ναυπλίου για «συνωμοσία εις προπαρασκευήν εμφυλίου πολέμου». Μετά από εξ μήνες στις φυλακές του Ναυπλίου, έγινε το δικαστήριο και καταδικάστηκε εις Θάνατο. Η ποινή του αργότερα μετατράπηκε σε ισόβια. Θα έχετε ακούσει για τους δύο δικαστές Αναστάσιο Πολυζωίδη και Γεώργιο Τερτσέτη που δεν υπέκυψαν στις πιέσεις της Κυβέρνησης να δικάσουν τον Κολοκοτρώνη και μειοψήφισαν. Ήταν σε ηλικία 32 ετών και οι δύο. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης ήταν μέσα στην αίθουσα του Δικαστηρίου και πίεζε να δικάσουν τον Κολοκοτρώνη. Πάρα πολλά μπορούμε να διδαχθούμε από την στάση τους.
Μαζί με τον Κολοκοτρώνη στο εδώλιο ήταν και ο στρατηγός Δημήτριος Πλαπούτας στον οποίο επιβλήθηκε η ίδια ποινή.
Ο οπλαρχηγός Νικηταράς κατηγορήθηκε για συνωμοσία κατά του Όθωνα. Φυλακίστηκε στην Αίγινα. Μετά από δύο χρόνια αποφυλακίστηκε κατόπιν «απειλητικής επέμβασης του Μακρυγιάννη». Βγήκε από την φυλακή, όμως τυφλός, γιατί έπασχε από διαβήτη. Λέγεται ότι η μία του κόρη τρελάθηκε από θλίψη για τον εκτοπισμό και τον εγκλεισμό του πατέρα της στην φυλακή. Κατέληξε λησμονημένος και πάμπτωχος. Η ευγνωμονούσα Ελλάς του έδωσε «άδεια επαιτείας» για να μπορεί να ζητιανεύει κάθε Παρασκευή στο λιμάνι του Πειραιά. Ένας ήρωας κατέληξε επαίτης.

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος ήταν οπλαρχηγός της Ρούμελης και στρατιωτική μορφή ισάξια του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη. Μετά την νίκη του στο χάνι της Γραβιάς οι πολιτικοί φοβήθηκαν την δόξα που απέκτησε και τον κατηγόρησαν ως συνεργάτη των Τούρκων. Με εντολή του Μαυροκορδάτου και του Κωλέττη τον οδήγησαν στην φυλακή στην Ακρόπολη.

Το πρωτοπαλλήκαρό του ο Γκούρας, τον έδεσε, τον στραγγάλισε και τον έριξε στον γκρεμό από τα βράχια της Ακρόπολης για να φανεί ότι ήταν ατύχημα. Ήταν μόλις 35 ετών.
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης «ο γιος της Καλογριάς» κατηγορήθηκε από τον Μαυροκορδάτο ως «εχθρός του λαού». Έδωσε την ζωή του να λευτερωθούμε. Στην μάχη του Φαλήρου κτυπήθηκε από τούρκικο βόλι. Τις τελευταίες του λέξεις τις απηύθυνε στον στρατηγό Μακρυγιάννη που ήταν δίπλα του: «Εγώ πεθαίνω. Όμως εσείς να είστε μονοιασμένοι και να βαστήξετε την Πατρίδα». Αυτή την φράση «εγώ θα φύγω, εσείς να είστε μονοιασμένοι μεταξύ σας» όλοι οι γονείς τη λένε στα τελευταία τους στα παιδιά τους.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ. Ένας ακόμη στρατηγός στο εδώλιο. Στα 55 του καταδικάσθηκε εις Θάνατον με την κατηγορία «συνωμοσία κατά του βασιλέως». Έμεινε στην φυλακή δύο χρόνια.

Δεν έχουν τελειωμό οι ήρωες που έγιναν κατάδικοι. Εμείς την μία ημέρα τους κάναμε ήρωες και την επόμενη τους κάναμε κατάδικους. Ας διαβάζουμε και τις μαύρες σελίδες της Ιστορίας μας και να τις λέμε. Δεν ωφελεί να φεύγουμε από εδώ με εθνική έπαρση. Πρέπει να λέμε και τα ελαττώματά μας. Ο καθένας μας τότε, θα κοιτάξει μέσα του να δει ποιοι ακριβώς είμαστε και θα γίνουμε έτσι καλύτεροι».