Η απόφαση και οι φασίστες
Γράφει ο Χρήστος Α. Τούμπουρος
Η πρόσφατη δικαστική απόφαση που αφορούσε πράξεις φασιστικές-δολοφονικές, κατάλυσης κάθε έννοιας ανθρωπισμού και κάθε ίχνος πολιτισμού δεν πρέπει να θεωρηθεί μια νίκη, μια απλή επέτειος. Είναι σημάδι που σηματοδοτεί τον αγώνα και την αγωνία του λαού κατά του φασισμού, την πίστη στον άνθρωπο και την ευαισθητοποίησή μας, να προστατευθούν τα πιθανά θύματα της ρατσιστικής αντίληψης και πρακτικής. Γιατί απλά, τα αίτια του ρατσισμού δεν είναι εξωγενή. Ο ρατσισμός εμφυτεύεται και βλασταίνει μέσα μας. Τον ρατσισμό τον ποτίζει η ρητορική του μίσους και του αποκλεισμού και τον λιπαίνει η αντίληψη πως κινδυνεύει με αλλοίωση η ακεραιότητα και η καθαρότητα του ιθαγενούς πολιτισμού.
Όσο έχουμε απεμπολήσει αξίες και ιδανικά που υπηρετούν τον άνθρωπο και τις έχουμε αντικαταστήσει με τη μωροφιλοδοξία του «μοναδικού» και ως εκ τούτου «ανώτερου», τόσο θα καταγκρεμίζουμε τις γέφυρες που ενώνουν την αδελφοσύνη με την αξιοπρέπεια, τη διαφορετικότητα με την ισότητα. Γιατί πώς να το κάνουμε; Δεν είμαστε όλοι ίδιοι κι ούτε μπορούμε να είμαστε. Ίσοι οφείλουμε να είμαστε, δεν μπορούμε παρά να μην είμαστε, αν θέλουμε να καταξιώνουμε και να υπηρετούμε τη δομή του πολιτισμού και την υφή του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας. Ίσοι ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες. Το επιβάλλει το δίκαιο του ανθρωπισμού και της ειρήνης. «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκαιο». Τάσος Λειβαδίτης
Η μάχη κατά του ρατσισμού πρέπει να κυριαρχήσει στη ζωή μας.Το θέμα αφορά όλους μας. «Πιο πέρα είναι ένα σπίτι που καίγεται κι ύστερα ένα άλλο, και ύστερα το δικό σου». Γιάννης Ρίτσος
Κάθε αδιαφορία συνιστώ ανακολουθία στην καταξίωση της ανθρώπινης προσωπικότητας σε μοναδική και ανεπανάληπτη αξία. Κάθε ανθρώπου. Όλων των ανθρώπων. Διαφορετικά θα επαληθευτεί ο ποιητής: «Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.» Ο. Ελύτης