Με κάθε επισημότητα τιμήθηκε η μνήμη των πεσόντων ηρώων στην Καλαμιά Φιλοθέης

Με κάθε επισημότητα τελέστηκε σήμερα το πρωί στην Καλαμιά Φιλοθέης, η ετήσια επιμνημόσυνη δέηση και η κατάθεση στεφάνων για τους επτά πεσόντες από τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα το 1943. Η εκδήλωση διοργανώθηκε από τον Δήμο Αρταίων και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Φιλοθέης στο μνημείο που βρίσκεται στο χώρο που εκτελέστηκαν οι πεσόντες. Πρόκειται για τους : Χρήστο Ν. Βασιλάκο ετών 35, Απόστολο Κ. Ζιώβα ετών 20, Αριστείδη Χρ. Κατσιγιάννη ετών 22, Ελευθέριο Φωτ. Μπαΐλη ετών 29, Νικόλαο Γ. Μπούρα ετών 31, Μάνθο Θωμ. Νίκαρη ετών 24, Δημήτριο Παπαρούνη ετών 24. “Αιωνία τους η μνήμη”.
«Ημέρα Τιμής και Υπερηφάνειας η σημερινή για την Κοινότητα Καλαμιάς. Ημέρα Τιμής στους ήρωες που έπεσαν μαχόμενοι για να διαφυλάξουν την εδαφική ακεραιότητα και την τιμή της πατρίδας μας» ανέφερε σε δήλωσή του ο Αντιδήμαρχος Δ.Ε Φιλοθέης, Παντελής Κωλέτσος.

Λίγα λόγια για το ιστορικό:
Ήταν 25η Οκτωβρίου του 1943 όταν οι αντάρτες, κάνοντας σαμποτάζ, έκοψαν οχτώ τηλεγραφόξυλα μεταξύ Καλαμιάς και γέφυρας Καλογήρου. Οι Γερμανοί δεν προσπάθησαν καν να βρουν τους υπαίτιους αλλά, έβαλαν μπροστά το σχέδιό τους για αντίποινα. Την επόμενη ημέρα, ένα απόσπασμα μπήκε στο χωριό και με την απειλή όπλων συνέλαβαν όλους τους άντρες που βρήκαν. Μαρτυρίες κάνουν λόγο για πάνω από 300 άντρες. Τους πήγαν στο καφενείο από όπου αρκετοί κατάφεραν να ξεφύγουν από τα παράθυρα.
Μετά από έντονες πιέσεις του Προέδρου οι Γερμανοί αποφάσισαν να πάρουν μόνο οχτώ άντρες όσα δηλαδή ήταν και τα τηλεγραφόξυλα που έκοψαν οι αντάρτες. Ο Γερμανός αξιωματικός που ηγείτο του αποσπάσματος, πήρε την διαταγή εκτέλεσης από τους ανωτέρους του και αμέσως τα Γερμανικά φορτηγά γεμάτα στρατιώτες αναχώρησαν για την Καλαμιά. Στην καρότσα του ενός φορτηγού ήταν οι οχτώ νέοι και ένας Γερμανός που τους φρουρούσε. Από τους οκτώ, ένας, ο Θωμάς Ζιώβας, κατάφερε και ξέφυγε βαριά τραυματισμένος. Τους υπόλοιπους οι Γερμανοί τους άφησαν μέσα στο χωράφι, μπροστά από τις κάννες των πολυβόλων και τους ώθησαν να τρέξουν προς την Καλαμιά. Οι εφτά, πλέον, μη μπορώντας να κάνουν κι αλλιώς, άρχισαν να τρέχουν φωνάζοντας «Ζήτω η Ελλάδα», τα πολυβόλα «κροτάλισαν» και μετά από λίγο έπεσαν όλοι νεκροί.