Γράφει ο Πάρις Ν. Κονιτσιώτης
Θα σας διηγηθώ μια φανταστική ιστοριούλα έτσι για να γίνει πιο προσφιλές για ανάγνωση το παρακάτω κείμενο που δεν διαβάζεται εύκολα γιατί κανέναν δεν τον απασχολεί η κλιματική αλλαγή, μέχρι να χτυπήσει με αγριότητα την πόρτα του.
Ήτανε λέει μια νύχτα στο Νταβός-καθόλου τυχαία – της Ελβετίας, μια χειμωνιάτικη νύχτα καλή ώρα, με μπόλικο χιόνι και πολύ κρύο, μια μάζωξη των Υπουργών Περιβάλλοντος όλου του κόσμου για το μέλλον του πλανήτη, σε ότι αφορά την κλιματική αλλαγή.
Το ιδιαίτερο και πρωτοποριακό σε αυτή τη συνάντηση ήταν ότι κανένας από τους Υπουργούς δεν ξεπερνούσε τα 25 έτη ζωής.
Γιατί 25ντάρηδες υπουργοί, γιατί άνθρωποι αυτής της γενιάς θα αντιμετωπίσουν προς την ωρίμανση της ζωής τους ακραίες καταστάσεις, αν τα πράγματα αφεθούν στη μοίρα τους και δεν σταματήσει ο βιασμός του πλανήτη από τους σημερινούς απερίσκεπτους κατοίκους του.
Έπεσε στο τραπέζι ο καταιγισμός ιδεών (brain storming) ανάλογος με την περίπτωση για τη σωτηρία της γης κι ύστερα από ώρες κάνανε ένα διάλλειμα κι επειδή είχαν μπουχτίσει βγήκανε οι περισσότεροι από το κτίριο για λίγο κρύο καθαρό αέρα.
Ο Έλληνας υπουργός κινήθηκε αυτόματα προς την καντίνα που είχε στρατοπεδεύσει ακριβώς απέναντι από την είσοδο ακολουθώντας την γαργαλιστική μυρωδιά του πιτόγυρου που είχε πλημυρίσει το χώρο. Τον ακολούθησαν χωρίς καμία συστολή και κάποιοι άλλοι που είχαν την γευστική εμπειρία. ΄Ενας σημαντικός αριθμός έβγαλε από την τσέπη του τα χαρακτηριστικά μεταλλικά μπουκάλια και όλοι ρούφηξαν μια γερή δόση αλκοόλ, αδιαφορώντας για τις συνέπειές του. Το ίδιο ίσχυε βέβαια και για μεγάλο αριθμό που έβγαλαν αμέσως το πακέτο με τα τσιγάρα και τράβηξαν μια βαθιά τζούρα που έφτασε μέχρι τα νύχια των ποδιών τους.
Το τραγικό στην ιστορία ήταν το φαινόμενο, το περιτύλιγμα του πιτόγυρου, τα άδεια μπουκάλια και οι γόπες μαζί με τις τσίχλες που μασούσαν κάποιοι « στόλιζαν » τα ξεχειλισμένα μικρά καλάθια αχρήστων και το πεζοδρόμιο έξω από το κτίριο, ενώ μέσα σε αυτό έδιναν κι έπαιρναν οι διαξιφισμοί για την μόλυνση του περιβάλλοντος.
Το συμπέρασμα από το παραμύθι είναι το πόσο επιρρεπείς και αδιάφοροι είμαστε όλοι σε όλα αυτά που δεν έχουν άμεση επίπτωση στη διαβίωσή μας . Κάνουμε πράγματα επιβλαβή χωρίς να υπολογίζουμε τις συνέπειες. Το ίδιο ισχύει και με την κακοδιαχείριση του περιβάλλοντος.
Σίγουρα κανένας μόνος του δεν μπορεί να σώσει τον πλανήτη, αλλά ο πλανήτης θα σωθεί όταν ο καθένας κάνει αυτό που του αναλογεί.
Τι μπορείς να πεις όταν ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΕΡΕΦΟΣ, Ακαδημαϊκός που έχει αφιερώσει πέντε δεκαετίες στην έρευνα της Φυσικής της Ατμόσφαιρας, λέει ότι «πλησιάζουμε πολύ επικίνδυνα στο σημείο μηδέν για τον πλανήτη ». Όταν ο κ. Ζερεφός επιστήμονας που συνέβαλε στην ανακάλυψη ( το 1984 ) της τρύπας του Οζοντος και το 1987 στο Μόντρεαλ του Καναδά ήταν από τους πρωτεργάτες για τη σύνταξη του πρωτόκολλου για την κατάργηση των χημικών που καταστρέφουν το όζον, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το κοντινό μέλλον, εκφράζω την άποψη ότι οι υπεύθυνοι και ο καθένας μας ξεχωριστά πρέπει να χάσουμε τον ήσυχο ύπνο μας.
«Όλα στη ζωή είναι πηλίκα . Κι εμείς τελικά ζούμε με τα πηλίκα της ομορφιάς και της ασκήμιας της ανθρωπότητας », είναι μια πρόσφατη ρήση του.
Προειδοποιητικά φαινόμενα της εποχής .
Μια πόλη της Κίνας στα σύνορα με τη Ρωσία κατέγραψε – 53 βαθμούς Κελσίου, άλλη πόλη στη Σιβηρία -70 βαθμούς ( αλήθεια επιβιώνουν ζωντανοί οργανισμοί σε τέτοιες θερμοκρασίες), πνίγονται πόλεις από πλημύρες, πρόσφατα η Αριδαία που θύμιζε σπίτια σε λίμνη, η φωτιά καίει χρόνια τα παρθένα δάση του Αμαζονίου «τον πνεύμονα της γης »,στο νότιο πόλο οι τοπικοί χειμώνες γίνονται θερμότεροι και λιώνουν οι πάγοι, ενώ οι πιγκουίνοι φτάνουν αριθμούς ρεκόρ και οι επιστήμονες αποδίδουν την εξέλιξη στην κλιματική αλλαγή. Ολόκληρες περιοχές μπαίνουν στην κατάψυξη,ενώ άλλες έχουν αφύσικα υψηλές θερμοκρασίες.
Υπάρχουν στιγμές που ξεχειλίζει ο θυμός για την κακομεταχείριση της γης, που δεν αστυνομεύουμε τους εαυτούς μας σε πράγματα που μολύνουν το περιβάλλον. Όταν πετάς στο δρόμο και στη θάλασσα το μπουκάλι του πλαστικού από το νερό και το μεταλλικό κουτί του αναψυκτικού, είναι σαν να πυροβολείς τον εαυτό σου. Μόνο με την ανακύκλωση θα σωθούμε απ αυτό. Την ανακύκλωση όλων των πραγμάτων που πετάμε στο σωστό κάδο. Η λέξη ανακύκλωση πρέπει να καρφωθεί στο μυαλό του καθενός, όπως η πινακίδα στο έδαφος. Ο άνθρωπος φτιάχνει πράγματα από φτηνά και σκληρά υλικά για την διευκόλυνσή του και δεν φροντίζει για την απόλυτη απαλλαγή του από αυτά.
Οι Δήμοι που είναι πιο κοντά στον πολίτη θα πρέπει να αναλάβουν δράση να ενημερώσουν και να ευαισθητοποιήσουν τους πολίτες πάνω στην προστασία του περιβάλλοντος και με παρουσιάσεις σε νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία. Και οι ηγέτες αυτού του κόσμου να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους για τις ρυπογόνες βιομηχανίες, τα χημικά, τα όπλα, τα καύσιμα.
«Χρειαζόμαστε ηγέτες που να μην αγαπούν τη δημοσιότητα, αλλά την ανθρωπότητα » είπε ο δολοφονηθείς Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ.
Μεταξύ των 10 κορυφαίων κινδύνων παγκοσμίως σύμφωνα με έκθεση της Global Risk Report 2023 του παγκόσμιου οικονομικού φόρους του Νταβός, 5 από του 10 κινδύνους στο άμεσο μέλλον είναι περιβαλλοντικοί, 3 κοινωνικοί, 1 τεχνολογικός και 1 γεωπολιτικός.
Το άμεσο μέλλον μας θα επηρεάσουν :
– Το υψηλό κόστος διαβίωσης
– Τα ακραία καιρικά φαινόμενα
– Οι φυσικές καταστροφές
– Η αποτυχία αποτελεσματικής αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής
Καιρός για πράξεις λοιπόν, όχι αύριο, χθeς , γιατί όπως έγραψε και ο Νίκος Καζαντζάκης « η πιο στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη ».
Υ.Γ.
Το Νταβός είναι Δήμος με 11.000 περίπου κατοίκους,κτισμένο σε υψόμετρο 1560 μέτρα στις Ελβετικές Άλπεις είναι η ψηλότερη πόλη στην Ευρώπη κι ένα από τα μεγαλύτερα χιονοδρομικά κέντρα της Ελβετίας. Η πόλη φιλοξενεί το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, μια ετήσια συνάντηση πολιτικών και σημαντικών επιχειρηματιών από όλο τον κόσμο.
Άρτα 28.01.2023