Οι συγγραφείς αποκαλύπτουν… τα μυστικά τους στον Ε. Ιντζέμπελη

Παπαγεωργίου Γιάννης

Δεν θα ήθελα και δεν θα μπορούσα να γράψω ο,τιδήποτε αν αυτό δεν αποτελούσε ένα καθρέφτισμα του εαυτού μου. Αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω για αυτά που αποκόμισα από την επαφή μου με τις αλήθειες της ζωής, με την γνώση που μας κληροδότησαν φωτισμένοι συνάνθρωποί μας, με τις σχέσεις των ανθρώπων, με τους πόθους και τους καημούς της ψυχής και με τόσες άλλες πτυχές της ζωής του ανθρώπου.
Η φιλοσοφία, η επιστήμη, η τέχνη, η θρησκεία, οι μύθοι είναι και θα είναι διαρκώς οι πιστοί συμβουλάτορές μου στην πορεία της Ζωής που ξεκινά πάντα από το Μηδέν κι απλώνεται ως το Άπειρο, αποδεικνύοντας την Μονάδα των πάντων, άφατη, απρόσιτη, άγνωστη, γεμάτη μυστήριο.

Πιστεύω ακράδαντα στο ζήτημα της επικοινωνίας των ψυχών και των πνευμάτων της ζωής, καθόσον έτσι πλάθονται οι κοινωνίες που σέβονται την ανομοιότητα και, με αφετηρία αυτή την γνώση, αναζητούν τις ομοιότητες που ενώνουν τα μέλη της. Και είναι μόνο τότε που τα ανόμοια προσέρχονται, λιτά και ταπεινά, στον βωμό της συναδέλφωσης, της φιλίας, της συλλογικής ανύψωσης. Αυτό δεν αφορά μόνο τον άνθρωπο, αλλά όλη την φύση που μας περιβάλλει, μας ζωογονεί και αποτελεί την παγκόσμια κατοικία μας.
Γράφω, επίσης, για να εκφράζω τις σκέψεις και τα συναισθήματα που με διαπερνούν και που ζητούν διακαώς να εξωτερικευθούν, γιατί είναι που στην εξωτερικότητα αποτυπώνεται και αποδεικνύεται οποιοσδήποτε βαθμός εσωτερικότητας.
Το βιβλίο μου αυτό, το πρώτο και δεν ξέρω αν θα είναι το τελευταίο, υπηρετεί ακριβώς αυτόν τον σκοπό: να προσπαθήσει να συνομιλήσει με τις ψυχές των συνανθρώπων μου, να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας και ανταλλαγής ιδεών, να δηλώσει ότι είμαι κι εγώ ανάμεσα σε εκείνους που δονούνται από τα ιδεώδη του ανθρωπισμού, της πνευματικότητας, της αλήθειας.

Έχω την εντύπωση πως το βιβλίο μου μοιάζει με ένα ακόμη κεράκι που μόλις έχει ανάψει και προσπαθεί να φωτίσει πρώτα τον εαυτό μου και στην συνέχεια το περιβάλλον μου. Δεν έχει σημασία αν το φως που διαχέεται είναι μικρό ή μεγάλο. Σημασία έχει, κατά την γνώμη μου, η κίνηση της προσφοράς στον πιο ευγενικό σκοπό που μπορεί να θέσει ο άνθρωπος και η ανθρωπότητα, διαχρονικά.
Συνοψίζοντας, το βιβλίο γράφτηκε γιατί θέλησα να κοινωνήσω και να προσφέρω τους καρπούς που συνέλεξα στα ταξίδια του νου και της ψυχής μου. Έτσι, αποφάσισα να μοιραστώ με τους συνανθρώπους-αδελφούς μου τις σκέψεις μου, τα βιώματά μου, τις συνειδητοποιήσεις μου, τους οραματισμούς μου. Κι αυτό, όχι γιατί θεωρώ ότι κάτι πολύ σπουδαίο έχω να τους πω, αλλά απλά να με γνωρίσουν και να τους πω ότι βρίσκομαι μαζί τους σ’ αυτό το ταξίδι μέσα στο σκοτάδι της μοναξιάς και της ξενιτιάς με προορισμό το Φως της Αλήθειας.

Πηγές της έμπνευσής μου είναι, αδιακρίτως, όλοι οι τομείς δραστηριότητας του ανθρώπου. Πράγματι, όλοι οι τομείς έχουν να μας αφηγηθούν πολλές και ενδιαφέρουσες ιστορίες της ζωής. Είναι όλοι τους πολύτιμες πηγές ενατένισης προς το άγνωστο, γιατί έχουν φθάσει στο επίπεδο που βρίσκονται μετά από αγώνες, κόπους, μελέτες, θυσίες.
Η φιλοσοφία αποτελεί την μόνιμη και αστείρευτη πηγή έμπνευσής μου. Νοιώθω ότι είμαι διαχρονικός μαθητής της.
Η επιστήμη είναι εξίσου μία υπέροχη πηγή εμπνεύσεων γιατί εκφράζει την αρχέγονη και μύχια ανάγκη του ανθρώπου να γνωρίσει την αλήθεια και να φθάσει μέχρι την πρώτη μυσταγωγική της πράξη.

Οι μύθοι, οι θρύλοι, οι παραδόσεις είναι θαυμαστοί κόσμοι της αλήθειας, ειπωμένοι σύμφωνα με τους πολιτισμούς των λαών ή με τις αλληγορικές αφηγήσεις των θρησκειών. Πάντα μου αρέσει να τους ερμηνεύω για να ανακαλύψω τις καλά κρυμμένες αλήθειες της ζωής που περιέχουν.

– Βιογραφικό
Γεννήθηκα τον Οκτώβρη του 1949. Τα βήματά μου με έφεραν στο Μαθηματικό Τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μετά στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μου δόθηκε, έτσι, η ευκαιρία να συνδυάσω αρμονικά τις θεωρίες των Μαθηματικών με την εφαρμογή τους μέσα στην δημιουργία που ζούμε και αντιλαμβανόμαστε. Κορύφωση αυτή της διεργασίας ήταν η Διδακτορική Διατριβή μου στο Πανεπιστήμιο του Reading της Αγγλίας (από 1982 ως το 1985) που είχε θέμα την αριθμητική πρόγνωση του καιρού. Έτσι, βρέθηκα στα προσφιλή μου εδάφη να προσπαθώ να δω το μέλλον μέσα από το παρόν και το παρελθόν, μελετώντας τους νόμους που διέπουν τα όντα και τα φαινόμενα της ύλης, της ψυχής και του πνεύματος.

Παράλληλα, τα συνεχώς αναβλύζοντα εσωτερικά μου ερωτήματα με οδήγησαν αναπόφευκτα στην μελέτη της Φιλοσοφίας, αρχίζοντας από τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, περνώντας μέσα από το πνεύμα της Αναγέννησης, εμβαθύνοντας στην φιλοσοφική σκέψη εξεχόντων φιλοσόφων και επιστημόνων της Ουμανιστικής περιόδου, καταλήγοντας στους πρωτεργάτες της έκρηξης της Τεχνολογίας. Η φιλοσοφία των Θρησκειών και των διαφόρων Σχολών από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα με γοήτευε πάντα και αναζητούσα με επιμονή και υπομονή την κατανόηση της Αλήθειας που ήθελαν να προβάλλουν. Η Λογοτεχνία με γοήτευε και, ειδικά, η Ποίηση με συνέπαιρνε και με ταξίδευε μέσα στους αιθέριους εναγκαλισμούς της.