Αποτελεί κορυφαία πατριωτική επιλογή- Και είναι έργο ΠΑΣΟΚ
Ο Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής, κ. Χρήστος Γκόκας, Ειδικός Αγορητής της Κ.Ο. του Κινήματος Αλλαγής στην ομιλία του στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με θέμα «Κύρωση της Διακυβερνητικής Συμφωνίας μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Κράτους του Ισραήλ, της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ιταλικής Δημοκρατίας για ένα Σύστημα Αγωγού για τη μεταφορά φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο προς τις ευρωπαϊκές αγορές» , τόνισε ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερα σημαντική Συμφωνία, που αφορά στην κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου EASTMED, με οικονομικά και αναπτυξιακά οφέλη, που ενισχύει την ενεργειακή ασφάλεια και αποτελεί εγγύηση σταθερότητας για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Συγκεκριμένα ,επεσήμανε ότι είναι ένα μεγάλο ενεργειακό έργο, κυρίως όμως είναι ένα έργο ύψιστης γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής σημασίας για τη χώρα μας που πρέπει να ενισχύεται με την αποφασιστικότητα από τη δική μας πλευρά, απέναντι σε κάθε απόπειρα σε βάρος της Εθνικής μας κυριαρχίας και της άσκησης των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων…
Συνεχίζοντας, χαρακτηριστικά ανέφερε ότι “… Αποτελεί κορυφαία πατριωτική επιλογή. Και είναι έργο ΠΑΣΟΚ. Με την Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου άρχισαν οι πρώτες συζητήσεις στις επαφές με την Κυβέρνηση του Ισραήλ, το 2010, για την προοπτική κατασκευής του EASTMED…
… Η οργάνωση της προσπάθειας, για την υλοποίηση και διεκπεραίωση αυτού του σχεδίου, προχώρησε από την τότε Κυβέρνηση με τον Υπουργό Γιάννη Μανιάτη το 2011, με στόχο το μεγαλύτερο ίσως ενεργειακό έργο της Μεσογείου και την προοπτική ανάδειξης της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο της ευρύτερης περιοχής…., με όλους απέναντι στην αρχή.
Άσκησε κριτική στη διαχρονική στάση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού ως αντιπολίτευση υπονόμευσε και πολέμησε τα έργα αυτά, ενώ στη συνέχεια, ως Κυβέρνηση, ξεκίνησε η αλλαγή της δικής του στάσης, στηρίζοντας πλέον την Συμφωνία, αλλά παράλληλα δεν ψηφίζει την εξόρυξη των υδρογονανθράκων.
Επιπλέον, ανέφερε ότι το έργο απαιτεί σημαντική χρηματοδότηση. Είναι επίσης ένα έργο που μειώνει την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από την Ρωσία, αλλά και τον ρόλο της Τουρκίας ως προνομιακής χώρας διέλευσης όλων των αγωγών.
Ενώ ανέφερε ως ιδιαίτερα σημαντική την ένταξη του στον κατάλογο των έργων Κοινού Ενδιαφέροντος (P.C.I.) της Ε.Ε..
Αναφερόμενος στο σχεδιασμό του αγωγού, επεσήμανε την αναγκαιότητα υλοποίησης του έργου εντός 2-3 ετών.
Υπογράμμισε ότι απαιτούνται προϋποθέσεις για την ομαλή υλοποίηση του έργου, όπως ότι ο αγωγός πρέπει να λειτουργήσει ως μέσο συνεργασίας, ειρήνης, ενότητας και ανάπτυξης των χωρών της Αν. Μεσογείου και της ΕΕ που θα ενταχθούν στη Συμφωνία Στήριξης του, ότι οι χώρες που υπογράφουν τη Συμφωνία θα πρέπει να δεσμευθούν πολιτικά και μακροχρόνια πως αυτός ο αγωγός είναι η βασική τους επιλογή για όδευση προς την ΕΕ των νέων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και ότι θα πρέπει να διασφαλιστεί η χρηματοδότηση του έργου από Ευρωπαϊκούς πόρους και η δέσμευση μεγάλων καταναλωτών για αγορά ποσοτήτων φυσικού αερίου από τον East Med.
Εξέφρασε τον προβληματισμό του για τη μη υπογραφή μέχρι σήμερα της συμφωνίας από την Ιταλία, παρότι έστειλε θετική επιστολή, χωρίς όμως να είναι σαφής και συγκεκριμένη.
Ανέφερε επίσης, την ανάγκη της χώρας μας να εκμεταλλευτεί τη διέλευση του αγωγού από περιοχές όπως η Ήπειρος, η Κρήτη, η Πελοπόννησος και η Δυτική Ελλάδα που είναι εκτός δικτύου αυτή την στιγμή, και μειονεκτούν στο κόστος ενέργειας.
Τέλος, σε σχέση με το ζήτημα της Ελληνικής ΑΟΖ τόνισε “…Η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Εκ των πραγμάτων για λόγους γεωπολιτικούς και τεχνικούς για την ομαλή εξέλιξη του έργου, για την περαιτέρω ισχυροποίηση της θέσης της χώρας μας στην ευρύτερη περιοχή, πρέπει να προχωρήσει η οριοθέτηση της Ελληνικής ΑΟΖ…”
Κλείνοντας εξέφρασε την ικανοποίησή του γιατί το έργο που η παράταξή του με το ΠΑΣΟΚ οραματίστηκε και δρομολόγησε, αποτελεί Εθνική προτεραιότητα, ωστόσο επεσήμανε ότι απαιτεί πολιτική Βούληση για διαρκή συνεννόηση και ενότητα για την επιτυχία αυτού του Εθνικού Στόχου, με την ευθύνη να ανήκει σε όλους και πάνω απ’ όλους στην Κυβέρνηση.