Σοβαρές επιφυλάξεις για τις διατάξεις περί δόμησης στις εκτός σχεδίου περιοχές

Ανακοίνωση της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ

Η Διοικούσα Επιτροπή του ΤΕΕ διατυπώνει τις σοβαρές επιφυλάξεις της, με επιστημονικά και πολιτικά επιχειρήματα, για τις προωθούμενες αλλαγές στο ζήτημα των εκτός σχεδίου περιοχών στο υπό κατάρτιση χωροταξικό και πολεοδομικό νομοσχέδιο.
Καθώς το ΤΕΕ, παγίως, δεν τοποθετείται κατά το στάδιο της ηλεκτρονικής δημόσιας διαβούλευσης αλλά εκφράζει τις επιστημονικές και θεσμικές του απόψεις με κάθε τρόπο και σε κάθε χρόνο, ενώ τοποθετείται και στις διαδικασίες της Βουλής, όταν καλείται, η ΔΕ ΤΕΕ, μετά από συνεχείς συνεδριάσεις, εκτεταμένο διάλογο και πολύωρες συζητήσεις, λόγω της βαρύτητας και της σημασίας του θέματος, στο πλαίσιο του θεσμικού ρόλου του Επιμελητηρίου, σημειώνει με έμφαση προς την Πολιτεία μεταξύ άλλων τα εξής:

Για το μείζον ζήτημα της εκτός σχεδίου δόμησης, ενόψει του χωροταξικού – πολεοδομικού νομοσχεδίου, η ΔΕ ΤΕΕ επαναλαμβάνει ότι με βάση το Σύνταγμα και την επιστήμη οι περιοχές εκτός σχεδίου δεν προσφέρονται, κατ’ αρχήν, για οικοδομικές αναπτύξεις, αλλά ταυτόχρονα τονίζει ότι αποτελεί όνειδος για την Ελληνική Πολιτεία ότι επί 45 χρόνια, από τη Μεταπολίτευση και μετά, δεν έχει καταφέρει το κράτος να ολοκληρώσει τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό. Το ΤΕΕ, ως επίσημος τεχνικός σύμβουλος της Πολιτείας, έχει καταθέσει σε όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, αναλυτικές και συγκεκριμένες προτάσεις, με βάση τις συνθήκες κάθε περιόδου, προκειμένου η Πολιτεία να επιτελέσει τον βασικό της ρόλο απέναντι στους πολίτες: επιτέλους να σχεδιάσει. Ειδικά σήμερα, αποτελεί χρέος της Πολιτείας, πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε συζήτηση για νέα ειδικά μέτρα με απαγορεύσεις στις εκτός σχεδίου περιοχές, να ολοκληρώσει τις αυτονόητες και επιστημονικά, τεχνικά, οικονομικά και κοινωνικά απαραίτητες υποχρεώσεις της: τους Δασικούς Χάρτες και το Δασολόγιο, την χάραξη των Αιγιαλών, το Αρχαιολογικό Κτηματολόγιο, την οριοθέτηση των Υδατορεμάτων, την αποτύπωση του οδικού δικτύου, την οριοθέτηση όλων των οικισμών και εν τέλει, το σπουδαιότερο, τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια.

Και ακόμη, να προχωρήσει επιτέλους αποτελεσματικά σε σαφή και κωδικοποιημένη πολεοδομική και χωροταξική νομοθεσία.(…) Επιπλέον, πρέπει η Πολιτεία να αντιληφθεί ότι με τις ρυθμίσεις που προτείνονται για την εκτός σχεδίου δόμηση επέρχονται σοβαρές ανατροπές στην περιουσιακή κατάσταση όσων έχουν εκτάσεις σε τέτοιες περιοχές. Και προκύπτει καταφανής άνιση μεταχείριση μεταξύ μικρών και μεγάλων ιδιοκτησιών. Αυτό θα έχει τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Με τις ρυθμίσεις που προωθούνται απομειώνεται ή μηδενίζεται στην πράξη η περιουσία των πολιτών, μέσα από την υποτίμηση της αξίας των μικρών εκτάσεων γης και σε πολλές περιπτώσεις – λόγω των διατάξεων του συγκεκριμένου νομοσχεδίου – θα οδηγούνται οι μικροϊδιοκτήτες σε εκποίηση της γης σε εξαιρετικά μειωμένες τιμές, προς όφελος γειτνιαζόντων μεγάλων ιδιοκτησιών. (…) Ακόμη, πρέπει να επισημανθεί μία άλλη οικονομική συνέπεια των διατάξεων που προτείνονται. Στην πράξη, οδηγούνται όλοι οι μικροϊδιοκτήτες να αφιερώσουν χρήμα και χρόνο άμεσα, εντός 2+4 ετών, για να σώσουν την αξία των γεωτεμαχίων τους, με την έκδοση οικοδομικών αδειών και στη συνέχεια τη δόμησή τους….

Η ΔΕ ΤΕΕ επαναλαμβάνει ότι:
• Η απόδοση χρήσεων γης και όρων δόμησης στο σύνολο της χώρας, οι επεκτάσεις των σχεδίων πόλεως σε κάθε τους μορφή, όπως και τα νέα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια, είναι πεδίο ενός χωρικού και εντέλει αναπτυξιακού σχεδιασμού που λαμβάνει υπόψιν τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.
• Είναι πολιτικό ζήτημα η διεξαγωγή εκτεταμένου διαλόγου και η σύνθεση απόψεων με τις τοπικές κοινωνίες ειδικά για τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό που αποτελεί αρμοδιότητα του στενού, επιτελικού, πυρήνα του κράτους αλλά δεν μπορεί να γίνεται ξεκομμένα από την κοινωνία.

• Ειδικά σήμερα που η χώρα βρίσκεται μπροστά σε ένα σύνθετο αλλά αναγκαίο σχέδιο ανασυγκρότησης, με μοναδικούς στην ιστορία διαθέσιμους ευρωπαϊκούς και άλλους πόρους, οφείλει να προχωρήσει σε δομημένο διάλογο με περιφερειακή διάρθρωση και τοπική συμμετοχή, με στόχο τη βέλτιστη επίτευξη των εθνικών προτεραιοτήτων και την χωρική, οικονομική και κοινωνική συνοχή.
Οι αλλαγές στην εκτός σχεδίου δόμηση είναι απαραίτητες, αλλά όχι με τέτοιον τρόπο – και προϋπόθεση για αυτές αποτελεί η ολοκλήρωση του σχεδιασμού. Απαιτείται δηλαδή η αντίστροφη από την ακολουθούμενη πορεία: πρώτα θεσμικές γραμμές και Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια και μετά απαγόρευση της εκτός σχεδίου δόμησης.