Γράφει ο Χρήστος Τούμπουρος
«Τι τά ‘θελες Μήτρο μ’ τα ξωρέξια, δεν ρούπωσες με τα μπιζέλια;» Αυτό έπαθα κι εγώ. Καλά δεν ήμουν με τα δικά μου, τις ιστορίες, τις ορμήνιες του παππού και τα θυμιάματα της θεια Ρίνας; Τι θέλω εγώ να ασχοληθώ με αυτά που είναι για άλλους, για τους εξαίρετους και ενίοτε Αριστείς; Κάτσε Χρήστο στα αυγά σου, γράψε κανένα λαογράφημα για το «Πριτσιάλισμα της Βασίλους» και μην ξεροπριτσιαλίζεσαι εσύ με τον πάσα ένα πολιτευτή ή πολιτευόμενο. Αρβάλ’ πάει το βασίλειο, «κατά μάνα κατά τάτα κατά γιο και θυγατέρα».
Κάτσε στα αυγά, το ξαναείπα μέσα μου, γιατί είσαι επικίνδυνος να αρπάξεις την Σκαρίμπεια φαλτσέτα και να κατασφάξεις όσους δει και όπου δει. «Σερσέγγ’ έχ’ς πιδάκι στον πισινό σ’» που θα ‘λεγε και η γιαγιά μου. «Λάρωσε. Μην κρέν’ς ντιπ. Από λόγια φλουμώσαμε. Απίδια άγουρα και γκόρτσα στραβωμένα. Δεν σιάζουν με τίποτις». Μού τα είπε και τώρα η γιαγιούλα, αλλά δεν την άκουσα. Άκουσα μόνο τη φωνούλα της. «Γιατί πότε μ’ άκουσες μωρέ ζαλουταραμένο. Αλειτούργο. Δέκα μπούγλες λάδ’ χάλασε η μάνα σ’ να σε διαβάσ’. Δεν έπιασε τίποτε. Θέλ’ς διάβασμα από Πατριάρχ’ εσύ».
Δεν μού φεύγει όμως η εικόνα από το μυαλό μου που καθόταν στο πεζούλι και περίμενε τον ταχυδρόμο να της φέρει εκείνη τη συνταξούλα. Τα μέτραγε, τα κομπέδιαζε, τα ξεκομπέδιαζε, δεν έφταναν τα ρημάδια. Δεν φτουρούσαν καθόλου. Κι ακαρτέρει, κι ακαρτέρει. Τον άλλο μήνα. Η απαντοχή στον Ταχυδρόμο.
Τώρα όμως που «πνέει τα λοίσθια» το Ταχυδρομείο Αγνάντων και ενεργοποιήθηκαν οι πολιτευτές, τώρα τα θυμάμαι, αλλά και μένα με έπιασε η καψοκαΐλα. Να απαντήσω. Να πω τα εξής: Αγαπητέ κύριε πολιτευτά. Στα Τζουμέρκα μπορείς «σε κάθε βάτο να κατουράς και σε κάθε τούφα να τσιρλίζεσαι» και να μην σε παίρνει χαμπάρ’ κανένας. Είναι θέμα πολιτικής. Τα χωριά στην άκρη, να μείνουν παντέρημα. Και το πέτυχαν. Και η πολιτική χρόνια τώρα λέει και τα εξής: «Κόψε κόστος». Ποιος ενδιαφέρθηκε και πότε;
Απλά ρωτάω. Τα υπόλοιπα εκεί στα Τζουμέρκα τα λέμε: «Σάνταλα, μάνταλα και τρύπια κολοκύθια». Καλά κάνετε και «ενδιαφερόσαστε». Από τάξιμο δεν έπαθε κανείς τίποτε. Αν οι τούφες ήταν ψήφοι, θα είχατε καζαντίσει…
Όχι, μοιρολόγια. Αυτά ανήκουν στην Ηπειρώτικη παράδοση. Το Ταχυδρομείο στην Άγναντα, ας το καταλάβουν οι αρμόδιοι, δεν είναι, και δεν μπορεί να είναι, εμπορική επιχείρηση… Αν θέλετε να βοηθήσετε. Και κάτι τελευταίο. Ανακοινώσεις «βγάζουν» οι φορείς. Τόσο απλά…
Καλή επιτυχία…