Ένα Βιβλίο Μαγειρικής με συνταγές και γαστρονομικά μυστικά από Γυναίκες Πρόσφυγες στην Ελλάδα
SolidarityNow: «Ας Γευθούμε τον Κόσμο τους. Είναι Νόστιμος!»
«Ένα από τα αυθεντικά πολιτιστικά στοιχεία ενός τόπου είναι η γαστρονομία του. Οι ιδιαιτερότητες της γεύσης από την κουζίνα μίας περιοχής είναι συχνά συνδεδεμένες με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας της, ενώ ‘αποκαλύπτουν’ στοιχεία της πολιτιστικής και οικονομικής ιστορίας της. Συγχρόνως, η γεύση είναι και ένας τρόπος επικοινωνίας. Ένας τρόπος να ‘μιλήσει’ κάποιος στην καρδιά του άλλου».
Με αυτά τα λόγια, η Αντιγόνη Λυμπεράκη, Διευθύντρια του SolidarityNow, συστήνει το #TasteMyWorld, το Βιβλίο Μαγειρικής της οργάνωσης, μια έκδοση με πολυπολιτισμικό περιεχόμενο και με στόχο να ‘μιλήσει’ στην καρδιά όλωνμε ‘όχημα’το φαγητό.
Μια Αγάπη, ένα Πιάτο, μια Ελπίδα
Η ιδέα της καταγραφής και συλλογής των συνταγών που μαγείρευαν καθημερινά οι γυναίκες – ωφελούμενες του SolidarityNowσε ανοιχτές δομές φιλοξενίας που υλοποιείται το πρόγραμμα Κέντρα Υποστήριξης Παιδιού & Οικογένειας*, ανήκει στην Ειρήνη Πολυκρέτη, Υπεύθυνη του Χώρου Γυναικών:
«Απώτερος στόχος δεν ήταν μόνο η ανταλλαγή ιδεών και το ‘ανακάτεμα’ συνταγών, αλλά προπαντός οι εμπνεύστριές τους να ξαναθυμηθούν πόσα και πόσα πράγματα καταφέρνουν με μοναδικό τρόπο και άλλα πόσα μπορούν να μας μάθουν. Καθώς σημειώναμε ποσότητες και τρόπους εκτέλεσης, πολλές από αυτές αφηγήθηκαν, είτε τη σημασία του συγκεκριμένου πιάτου για τον πολιτισμό τους, είτε ιστορίες αναφορικά με σημαντικά γεγονότα της ζωής τους, που τα συνέδεσαν με τη συγκεκριμένη συνταγή».
Για τη σημασία κάθε πιάτου για τις ίδιες, μίλησαν μερικές από τις γυναίκες που μαγείρεψαν μαζί στο Μουσείο Γαστρονομίας μια χειμωνιάτικη μέρα, θέτοντας έτσι τα θεμέλια για τη δημιουργία του Βιβλίου Μαγειρικής. «Όταν μαγειρεύω αυτό το φαγητό -μπαστέλα με κοτόπουλο-νιώθω τόσο όμορφα, γιατί δεν μπορείς να το φας μόνος σου. Για να το μαγειρεύεις, περιμένεις σίγουρα κόσμο», δηλώνει και η Ζακία από το Μαρόκο. «Η μυρωδιά του Ντόρχο στη γειτονιά σημαίνει ότι ήρθαν γιορτές», λέει η Ρουτ από την Ερυθραία, ενώ η Μπίμπι από το Αφγανιστάν θυμάται ότι η πρώτη φορά που μαγείρεψε Κουκού ήταν για τον σύζυγό της, ότι είχαν παντρευτεί, και δηλώνει ότι «το Κουκού το φτιάχνεις όταν έχεις διάθεση».
«Η μαγειρική συνδέει το παρελθόν με το μέλλον», σύμφωνα με την Ειρήνη Πολυκρέτη, και η γεύση ως τρόπος επικοινωνίας μας φέρνει κοντά. Όλους – ανεξαρτήτως καταγωγής, φύλου, θρησκείας, ενώ ανταλλάσσοντας μαγειρικές γνώσεις, ανταλλάσσονται και έθιμα, ιστορίες και συναισθήματα, όλα αυτά που συνδέουν τους ανθρώπους και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ανοιχτές κοινωνίες.