Στη… μπάρα!
Στα νύχια στεκόμαστε, όσοι έχουμε πάθει σύνδρομο στέρησης της γλυκιάς τσιπουρογεύσης… έβλεπα το στέκι λίγο πάνω απ’ την ΗΧΩ, στη Γώγου Μπακόλα να ετοιμάζεται και, δεν μπορώ να μην το πώ, μου έφευγαν τα σάλια, πατριώτες…
Καλά, της κακομοίρας θα γίνει όταν ανοίξουν τσιπουράδικα, μπαρ, καφεμπαρ και ταβερνεία… θα ρέει το τσίπουρο, το κρασί, η μπύρα αλλά και τα ουίσκια!!! Αν μάλιστα τα ανοίξει γρηγορότερα ο Μητσοτάκης, μη πώ, πως θα κερδίσει καναδυό μονάδες στην επόμενη δημοσκόπηση…
Ε, τι να γίνει πατριώτη… δεν είμαστε όλοι ΠΟΛΑΚΗδες να γράφουμε στα παλιότερα των υποδημάτων μας την λεγόμενη κοινή γνώμη, που δεν είναι διατεθειμένη για… «καπετανιές»! Αυτά, είναι για κρητικούς κουμπουροφόρους… εμείς «πάμε σχολαστικά», που έλεγε κι ο Παπαδόπουλος στο «μουλαρένιο» σποτ, υπό την έννοια πως δεν άφηνε ούτε χαραμαδούλα για σεξισμό και τα λοιπά…
Α, μην το ξεχάσω… ρε πατριώτες, τι «μούγκα στη στρούγκα» ήταν αυτή μετά το θανατικό στα Ανώγεια της Κρήτης… τίποτα, κανένας πολιτικός από κανένα πολιτικό χώρο, δεν βγήκε να μιλήσει για την ιδιότυπη «μαφία» που κυβερνάει το νησί… ποια αριστερά, ποια κεντροαριστερά και κουραφέξαλα… τα «δημοκρατικά» ψηφαλάκια, βρεεεε… κι ας είναι με κουμπούρια… κλείνει η παρένθεση…
Λέγαμε λοιπόν, τι θα γίνει μόλις ανοίξουν τα στέκια της ποτοκατάνυξης… θα κάνουμε σαν «πρωτάκια»… θα θέλουμε να πάμε παντού, να ξαναδούμε φίλους και συμπότες…
«Έχω διάφορα σενάρια στο μυαλό μου για εκείνη τη νύχτα. Θα είναι, άραγε, το μεγαλύτερο πάρτι που γνώρισε ποτέ η χώρα; Βουτηγμένο σε διονυσιακή έκσταση με ποτάμια αλκοόλ να ρέουν στα λαρύγγια και ένα μανιτάρι από τσιγάρα κάθε είδους να ανεβαίνει στον ουρανό; Ο καιρός θα έχει ζεστάνει, τα τραπέζια θα απλωθούν στα πεζοδρόμια και τα γέλια θα ακούγονται το ένα πάνω στο άλλο, φτιάχνοντας ένα jenga με χάχανα» έγραφε μέσα στην καραντίνα ο Κώστας Γιαννακίδης.
.»Και να ανοίγουν οι αγκαλιές, να σκάνε τα φιλιά, να ανθίζουν τα χαμόγελα. Μάης μήνας, με τα χειρότερα να έχουν μείνει πίσω και το καλοκαίρι να έρχεται έστω και ξέπνοο, κουτσαίνοντας. Πόσοι θα βγουν έξω εκείνο το βράδυ; Όλοι, λέω ή, τέλος πάντων, όσοι μπορούν. Θα είναι όπως όταν ανοίγουν όλες μαζί οι πόρτες στις ιπποδρομίες ή στις κυνοδρομίες και ξεχύνονται τα ζωντανά στο στίβο» φαντάζονταν ο Γιαννακίδης.
Ο μοναχός…
Ο μοναχός ο άνθρωπος
όταν γλεντούν οι άλλοι
ντρέπεται που ‘ναι μοναχός
και στη χαρά φαλτσάρει
Αυτό τραγουδούσε ο αξέχαστος Νίκος Παπάζογλου το 1986… και φοβάμαι πατριώτη, πως θα δούμε ελάχιστους μοναχικούς, όταν ανοίξουν τα μπαρ… φευ, τα μέτρα, που βάζουν περιορισμούς στο χώρο, μάλλον ευνοούν τις τετράδες, τις τριάδες, άντε τα ζευγάρια…
Για σκέψου, πατριώτη, να του «κάτσουν» του καφεπώλη, τρείς μοναχικοί! Πάει καταστράφηκε… νομίζω πως δεν θα συμβεί… δεν θα το αφήσουν οι μαγαζάτορες να συμβεί… τα διαθέσιμα τραπέζια θα είναι «κλεισμένα» με το συνηθισμένο κόλπο του «μπουκαλιού»…
Πάει το γκαρσόν, αραδιάζει από ένα μπουκάλι κρασί πάνω στα τραπέζια και σου λέει «πιασμένο»!!! Αυτό γίνονταν τον καλό καιρό, τα Παρασκευοσάββατα… δεν θα γίνει τώρα; Θα γίνει και μάλιστα σε καθημερινή βάση… οπότε, κλείστε παρέα τετράδας, πάρτε από τώρα τηλέφωνο και κλείστε τραπέζι… αλλιώς σας βλέπω σαν τις
«μωρές παρθένες», απέξω απ’ το μαγαζί…
Και κυρίως, μη πάτε μοναχοί, πατριώτες…
Ο μοναχός ο άνθρωπος
όταν γλεντούν οι άλλοι
γίνεται μόνος δυο φορές
και σκύβει το κεφάλι
ΞΕΝΙΑ
Καλό ήταν το κείμενο του φίλου, Βαγγέλη Χριστάκη για το ΞΕΝΙΑ, αλλά εγώ θα περίμενα κάτι παραπάνω… όποιοι έχουν θεσμικούς ρόλους, νομίζω πως θα πρέπει να πουν το κάτι παραπάνω, έστω κι αν φανεί πως κινούνται κόντρα στο ρεύμα…
Μηχανικός δεν είμαι, αλλά τα τεκταινόμενα τα παρατηρώ και τα καταγράφω, έστω κι αν στενοχωρώ φίλους… ας πούμε και τα δύο «μεγάλα διακυβεύματα», που είχε η τοπική αριστερά, δηλαδή το στελεχιακό δυναμικό του ΣΥΝασπισμού και μετά του ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν το Τουριστικό Περίπτερο και τα κτίρια στα «Ψαροπλιά», είχαν στρεβλή κατάληξη…
Και τα δύο αυτά θέματα απασχόλησαν την Τοπική Κοινωνία, τα Δημοτικά Συμβούλια, έφτασαν μέχρι το ΚΑΣ, σηκώθηκαν πανό, έγιναν συνελεύσεις, διαμαρτυρίες μετατράπηκαν σε ψήφους, κινητοποιήσεις έχτισαν καριέρες…
Τελικά το Δημοτικό Τουριστικό Περίπτερο όταν έφτασε ο καιρός να εκμισθωθεί, ήταν απαξιωμένο, άνοιξε έκλεισε και κατέληξε σε χέρια Γιαννιώτικης αλυσίδας, με ένα εντελώς γλίσχρο ενοίκιο…
Όσο για τα «Ψαροπλιά», έγιναν τελικά καφετέριες, ψητοπωλεία, ουζερί, έμειναν ξενοίκιαστα κάμποσο καιρό, αφού ουδείς Αρτινός επαγγελματίας ενδιαφέρθηκε και τελικά κατέληξαν με «συμβατικά» ενοίκια και παρακαλώντας, επίσης σε Γιαννιώτες επιχειρηματίες…
Αν, λέω αν, όλος αυτός ο εικοσαετής αγώνας για το ΞΕΝΙΑ, καταλήξει σε μετατροπή του ΞΕΝΙΑ σε αίθουσα γάμων, βαφτίσεων και τα λοιπά, με ολίγον από βιβλιοθήκες, και την αίθουσα την πάρουν Γιαννιώτες, νομίζω πως μια αυτοκριτική από εμάς τους Αρτινούς και τους εκπροσώπους μας θα είναι αναγκαία…
Εδώ θα είμαστε, πάντως…
Χορηγός..
«Ρε παίδες, εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, κάθε φορά που βγαίνει ο Πολάκης, ανεβάζετε τα ποσοστά της ΝΔ. Έχει γίνει μέγας χορηγός του Κυριάκου. Αμάν πια…», έγραψε το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος Αλλαγής Θόδωρος Μαργαρίτης σχολιάζοντας την αχαρακτήριστη επίθεση κατά της δημοσιογράφου, του ΣΚΑΪ, που παρουσίασε έρευνα για τις χώρες που διεξάγουν τον μεγαλύτερο αριθμό τεστ ανά κρούσμα, την οποία ο Πολάκης αποκάλεσε μεταξύ άλλων ‘λοιμωγμένο σούργελο’, ‘σκοϊλικιασμένη’, ‘τσίρκουλο’ κ.α.,
Ο Μαργαρίτης, είναι από αυτούς που θα έβλεπε με καλό μάτι μία πιθανή συμπόρευση του Κινήματος Αλλαγής με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και κάμποσοι ακόμα που βρίσκονται εντός και πέριξ του ΚΙΝΑΛ… όταν όμως βλέπει τέτοιες συμπεριφορές να προκαλούν ακόμα μεγαλύτερες αντιδράσεις στη βάση του κόμματός του, μπροστά σε τυχόν προσπάθεια συνεννόησης με το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, τι να κάνει ο άνθρωπος…
Η πλάκα είναι πως κάποιοι το φέρουν απέξω-απέξω, πως η κεντρική αντιπολιτευτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ ούτε «σκληρό ροκ» προβλέπει, ούτε τους μύδρους που εξαπολύει ο Παύλος Πολάκης υιοθετεί… ε, καλά…
Το γεγονός ότι ο Παύλος Πολάκης επέλεξε να δημοσιοποιήσει με φωτογραφίες ότι κάλεσε στο σπίτι του τον εκδότη της εφημερίδας Documento Κώστα Βαξεβάνη αποτελεί, προφανώς, και ένα εσωκομματικό μήνυμα προς όσους θέλουν άλλο είδος «αντιπολίτευσης»…
Aπροθυμία!
Διαβάζω πατριώτη, πως υπάρχει μια απροθυμία των ιατρών, να αποδεχτούν την ευκαιρία εργασίας στα δημόσια νοσοκομεία, με χρονικό ορίζοντα διετούς διάρκειας… μάλλον ζητούν να υπάρχει κάποια μεγαλύτερη μελλοντική διασφάλιση…
Οι ελλείψεις και τα κενά στις οργανικές θέσεις ιατρικού προσωπικού, λένε, δεν καλύφθηκαν την περίοδο της μεγάλης κρίσης της πανδημίας παρά την σχετική πρόσκληση της πολιτικής ηγεσίας του υπ. Υγείας για τις προκηρύξεις και τις θέσεις που προσφέρονται με διετή χρονικό ορίζοντα.
Ο αριθμός των ιατρών που ανταποκρίθηκαν είναι λίγος, μπροστά στις πραγματικές ανάγκες στα δημόσια νοσοκομεία… το θέμα είναι, οι γιατροί που βγαίνουν στο επάγγελμα, είναι έτοιμοι να «παίξουν» στον ελεύθερο τομέα; Γιατί κι από αυτούς που είναι έξω, παράπονα ακούμε…
Από το άλλο μέρος, ικανοποιητική είναι η ανταπόκριση νοσηλευτών στις προκηρύξεις και το μεγαλύτερο μέρος των θέσεων που προκηρύχθηκαν μάλλον θα καλυφθούν…
Πλήρης επιτυχία
Με την ευκαιρία που τελειώνουν τα μέτρα, να επισημάνουμε την επιτυχημένη και αποτελεσματική παρουσία της Αστυνομικής Διεύθυνσης Άρτας, στις μέρες της καραντίνας. Δεν έμεινε σε κανένα η αίσθηση πως δεν υπάρχει έλεγχος, ενώ και το τσεκάρισμα σε όσους ελέγχονταν, ήταν με ευγενικό και διακριτικό τρόπο…
Το λέω, όχι επειδή το άκουσα, αλλά επειδή το είδα από κοντά, αφού λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, τις μέρες της καραντίνας, δεν μπορώ να πω ότι «απόλαυσα» κατσιό… αντιθέτως, έξω ήμουν, με μάσκες, με γάντια, άσε που κόντεψα να «λιώσουν» τα χέρια απ’ τα απολυμαντικά και το σαπούνισμα…
Νομίζω λοιπόν, πως ο Διοικητής Άρτας, ο Γιώργος Βασιλείου, θα πρέπει να είναι πολύ ικανοποιημένος από τον σχεδιασμό και κυρίως από την υλοποίηση των μέτρων πρόληψης και ελέγχου στην περιοχή ευθύνης του.