Freedom και lockdown…
Το απίστευτο περιστατικό που σημειώθηκε (που αλλού;) σε κατασκήνωση του Λασιθίου στην Κρήτη, στον απόηχο των μέτρων προστασίας κατά του κορωνοϊού, δείχνει πόσο πολύπλοκη είναι η λεγόμενη «Επιχείρηση Ελευθερία »…
Πατέρας που συνόδευε το παιδί του στην κατασκήνωση επιτέθηκε κατά ομαδάρχη της κατασκήνωσης που τους ζήτησε rapid τεστ και το παιδί να φορά τη μάσκα του για να εισέλθουν στον χώρο της κατασκήνωσης… Σύμφωνα με την ΕΡΤ ο πατέρας που συνόδευσε το παιδί του στην κατασκήνωση εξοργίστηκε και γρονθοκόπησε τον ομαδάρχη!!!
Άντε τώρα, να πείσεις τον άλλο να κάτσει στη πόρτα και να ζητά αποδείξεις εμβολιασμού και rapid τεστ… δεν θα σκεφθεί, άσε καλύτερα, μη τις αρπάξω από κάναν ζόρικο;
Από την άλλη μεριά, το πρώτο νησί για φέτος το οποίο μπαίνει σε καθεστώς lockdown εν μέσω τουριστικής περιόδου είναι η Μύκονος, λόγω της ραγδαίας διασποράς του κορωνοϊού τις τελευταίες ημέρες. Αιτία; Τα κορωνοπάρτι, ο συνωστισμός και η πλήρης χαλάρωση των μέτρων.
Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι τις προηγούμενες εβδομάδες, τα στοιχεία του εμβολιασμού στη Μύκονο όχι μόνο ήταν θετικά, αλλά έβαζαν το νησί στην κορυφή της σχετικής λίστας, με ποσοστό εμβολιασμού άνω του 85%.
Όλο αυτό το διάστημα στο «νησί των ανέμων» τα πριβέ πάρτι σε βίλες είχαν την τιμητική τους. Γνωστοί DJs και καλεσμένοι με υψηλά βαλάντια διασκέδαζαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες δίχως να τηρούν κανένα μέτρο κατά της διασποράς του κορωνοϊού…
Ναι, αλλά ο άλλος, ακούει πως ο εμβολιασμένος πάει παντού… οπότε, τι μέτρα να πάρει, αφού είναι εμβολιασμένος; Κι έρχεται ο Χαρδαλιάς να ανακοινώνει νέα έκτακτα μέτρα στο νησί, τα οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας και απαγόρευση της μουσικής καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ωρου!
Το ερώτημα είναι πόση ασφάλεια μπορούν να αισθάνονται πλέον ντόπιοι και τουρίστες αν σε ένα νησί με ποσοστό εμβολιασμών άνω του 85% τίθενται σε ισχύ νέα σκληρά μέτρα εν μέσω καλοκαιρινής περιόδου; Πόσο απέχουν νέα lockdown -τύπου Μυκόνου- και σε άλλες τουριστικές περιοχές της χώρας; Μάλλον όχι πολύ μακριά…
Κάθοδος…
Στις συνεντεύξεις, υπάρχουν οι δύσκολες ερωτήσεις, που όταν τις δέχονται οι πολιτικοί κάθε βαθμίδας, η απάντηση είναι μονόδρομος… ας πούμε, εδώ και μήνες, όταν δέχτηκε την ερώτηση η Φώφη Γεννηματά, αν θα είναι ξανά υποψήφια για πρόεδρος στο ΚΙΝΑΛ, απάντησε το αυτονόητο: «ΝΑΙ»…
Καθότι, άλλες απαντήσεις όταν είσαι επικεφαλής δεν χωρούν… σκεφτείτε τι θα γίνονταν, αν η Φώφη έλεγε, «όχι, δεν θα είμαι»… το ΚΙΝΑΛ θα είχε ήδη διαλυθεί, με όσα βλέπουμε να γίνονται αυτό τον καιρό… ήδη υπάρχουν άλλοι δύο υποψήφιοι, Λοβέρδος και Ανδρουλάκης ενώ ακούγονται κάνα δυό ακόμη…
Το αυτονόητο απάντησε σε συνέντευξή της στην εφημ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΦΩΝΗ και η επικεφαλής της παράταξης ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ στον Δήμο Αρταίων, η Τζένη Ταπραντζή, όταν ρωτήθηκε αν θα είναι υποψήφια στις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές: «η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ήρθε για να μείνει», ήταν η απάντηση της Τζένης Ταπραντζή…
Δηλαδή, τι θα μπορούσε να απαντήσει; «όχι»; ή «θα δούμε, αν με θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ»; Υπάρχουν δύο χρόνια μπροστά και η Τζένη Ταπραντζή δεν είναι χθεσινή στην αυτοδιοίκηση… υπάρχουν ανατροπές και ανατροπές…
Φυσικά, άφησε τις αιχμές της λέγοντας πως θα είναι «ενάντια σε διοικήσεις, απέναντι σε μηχανισμούς που επικοινωνώντας ως συγκοινωνούντα δοχεία προσπαθούν να εξουσιάζουν»… εντάξει, το πιάσαμε το υπονοούμενο, που μπορεί να αποτελέσει μεθαύριο κι ένα καλό επιχείρημα για ηρωική έξοδο… Πως λένε «με πολεμούν τα συμφέροντα»;
Προς το παρόν, πάντως, η Τζένη Ταπραντζή, συνεχίζει να είναι παρούσα στα Δημοτικά του Δήμου Αρταίων… και –προσώρας- είναι η μόνη από τους άλλους επικεφαλής των παρατάξεων, που δήλωσε διαθεσιμότητα…
Γενναία απάντηση για την Τζένη, αν σκεφτείς πως –όπως έγραψε ο ΛΕΣΤΑΣ- ο Χρήστος Τσιρογιάννης είναι ένας «παντοδύναμος δήμαρχος»…
(Ελπίζω πως ο ΛΕΣΤΑΣ βρίσκεται σε διακοπές κάπου στο Ιόνιο και δεν θα με διαβάσει… μη νευριάσει και ποιος τον ακούει…).
Το λάθος…
Είδα ξανά μια διαμάχη μεταξύ υπερασπιστών της πόλης και εκείνων των χωριών… μια διαμάχη που όλοι έχουν δίκιο, αλλά που διχάζει, αφού ο μεγάλος Δήμος Αρταίων μας περιλαμβάνει όλους… πολλοί από τα χωριά, δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει η συζήτηση για το ΞΕΝΙΑ… ίσως να εκλαμβάνουν τις πέτρες του κάστρου, καλές για να στρωθούν στις αυλές…
Από την άλλη, οι μόνιμοι κάτοικοι στη πόλη, δεν κατανοούν τι σημαίνει ένας δρόμος με λακκούβες στη καθημερινότητα του κτηνοτρόφου, πτηνοτρόφου, καλλιεργητή πορτοκαλιών, ακτινιδίων, καλαμποκιού και τριφυλλιού… δυστυχώς, σημαίνει «ξεπατωμένα» αυτοκίνητα, σκόνη, ταλαιπωρία…
Η λαθεμένη απόφαση για 4 Δήμους στο Νομό Άρτας το 2009 όταν η κυβέρνηση του ΓΑΠ προχώρησε σε ένα βιαστικό νομοθέτημα που περιόριζε τους Δήμους και καθιέρωνε την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, αναδεικνύεται σήμερα με τον μεγάλο Δήμο Αρταίων, να ακροβατεί ανάμεσα σε κάμπο, πόλη και ορεινό όγκο, αλλά και με τον «λειψό» Δήμο Ν. Σκουφά, που πάσχει από «προσωπικότητα» αφού είναι λίγο ημιορεινός και λίγο από κάμπο…
Η καλύτερη λύση τότε θα ήταν ένας Δήμος «κάμπου» με τη συνένωση των Δήμων Αράχθου, Αμβρακικού και Φιλοθέης, ένας ημιορεινός Δήμος (Ξηροβουνίου, Βλαχέρνας, Πέτα, Ν. Σκουφά), οι δύο ορεινοί όπως είναι και ο Δήμος Αρταίων, με τα «προσαρτημένα» χωριά της Λιμίνης των Κεραματών και των Κωστακιών…
Η πόλη θα μπορούσε να αναπτυχθεί στον αστικό ιστό με τον καλύτερο τρόπο, με δικά της προγράμματα και κονδύλια… ο Δήμος κάμπου, θα αντιμετώπιζε ενιαία τα προβλήματα αλλά και τις δυνατότητες ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα… ο ημιορεινός δήμος θα ακολουθούσε τον «δρόμος της ελιάς» αλλά και ότι άλλο θα μπορούσε από οικοτουρισμό και τα λοιπά…
Σήμερα είναι μισός ο κάμπος, μισά και τα ημιορεινά, με την πόλη πολλές φορές να μένει πίσω για να καλυφθούν οι μεγάλες απαιτήσεις του παραγωγικού τομέα… Εδώ εδράζεται και η διαφωνία που έχω καταγράψει, ανάμεσα σε όσους θέλουν την ανάπτυξη της πόλης και γκρινιάζουν για το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της Δημοτικής Αρχής στα χωριά…
Το γεγονός είναι, πως ο Δήμαρχος Αρταίων, μετά από 7 χρόνια, δεν μπορεί να βρει τις ισορροπίες του… για την πόλη και ειδικά για την Άνω πόλη ελάχιστα έχουν γίνει…
Ακόμη και μικρές παρεμβασούλες που θα διευκόλυναν τη ζωή των ανθρώπων που ζούν στις ανηφόρες και τις κατηφόρες της Άνω πόλης, δεν γίνονται δίκην «άμεσης επέμβασης», αλλά αφήνονται μάλλον για κάνα μεγαλεπήβολο σχέδιο, αργότερα…
Δεν θέλω να «γκρινιάζω» αλλά, όταν παρακαλάνε μανούλες και γιαγιάδες για να στρωθούν τα διαλυμένα πεζοδρόμια ώστε να μπορούν να μεταφέρουν με ασφάλεια τα καροτσάκια με τα μωρά, δεν γίνεται να μην το επισημάνω… ελάχιστα χρήματα από όσα διατίθενται για άλλες δράσεις, θα απάλυναν την καθημερινή ταλαιπωρία των γυναικών αυτών…
Δεν λέω άλλα και σόρι, αν σας χάλασα την ώρα…
Μεταφορές
Οι σκιτσογράφοι, αν έχουν επιβίωσαν μέχρι σήμερα στις εφημερίδες, είναι που πιάνουν τον σφυγμό των γεγονότων και με δυό λέξεις και μια εικόνα τον καταγράφουν… όπως ας πούμε το «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως το ζωγραφίζει ο Πετρουλάκης…
Αφορμή, για το σχόλιο, η απόφαση της Συντονίστριας της ΝΕ Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ, να μεταφερθούν τα γραφεία του κόμματος σε άλλη θέση, πιο κοντά στην κεντρική πλατεία… ε, όπως μου είπαν, ακόμα και σ’ αυτό το θέμα, δεν υπάρχει συμφωνία! Κάποια από τα μέλη της ΝΕ διαφωνούν, ζητώντας να συνεδριάσουν τα «όργανα» για να αποφασίσουν για τη μεταφορά…
Ένα –λένε- από τα επιχειρήματα, πως «η πλατεία Κακκαβά, είναι αριστερή»!!! Δηλαδή, για κάποιους στην ηγεσία του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, η πλ. Κακκαβά, είναι κάτι σαν την πλατεία του… Κρεμλίνου;
Ή πλατεία Κακκαβά, βόλευε κάποτε, επειδή ήταν μικρή και ο ΣΥΡΙΖΑ την γέμιζε στις προεκλογικές συγκεντρώσεις… Τώρα, μάλλον, κάποιοι ξεβολεύονται από τη μεταφορά των γραφείων… ας μην πούμε όμως λεπτομέρειες, επειδή οι αριστεροί, αν τους ενοχλήσεις, δεν σου μιλάνε… στο κάνουν «κομμένο» όπως λέγαμε όταν ήμασταν παιδιά…