Αποχαιρετισμός στον αγαπημένο μας και αξέχαστο Γ ι ώ ρ γ ο Φ ί λ ο
Αγαπημένε κι αξέχαστε ξάδερφε ,φίλε και Ευαίσθητε συνάνθρωπε του τραγουδιού , Του χορού και της αδερφοσύνης,
Μαθαίνοντας για το θανατό σου οι Μνήμες μου κάλπασαν αγκέμιαστες στα παιδικά, τα εφηβικά και ώριμα χρόνια μας αλλά και σ’ όλη την πορεία της ζωής μας στην αγαπημένη μας Αρτα ,στην Αθήνα και στις αγαπημένες μας Κυραμάτες, όπου η γιαγιά σου , η θεια Μαρία , μαζί με τους γονιούς σου Ηλία και Νάστω συναντιώντουσαν ταχτικά με τη Μάνα μου τη Ρίγγενα και χαιρώντουσαν τη σπάνια αγάπη τους , αλλά και τη δική μας αγάπη των παιδιών τους , απλά , ειλικρινά κι αξιοζήλευτα .
Κι εσύ ,θηρίο σωματικής και ψυχικής δύναμης και κοντά στους έμπειρους γονιούς σου, ερωτεύτηκες δημιουργικά τη Μάνα μας τη Γης και εύλογα σπούδασες υπηρέτης και μελετητής της.
Υπήρξαν κάποιες φορές που ταξίδευες την ίδια μέρα Άρτα – Αθήνα με επιστροφή για τη γρήγορη διακίνηση των γεννημάτων της Μαναγής .
Και επειδή είμασταν πολύ κοντά στη Μανα Γής γι αυτό και μπολιαστήκαμε από οκουμενικές Ιδέες και Αξίες ,που μοναδικά και ευεργετικά η Μαναγής γεννάει , πλάθει και διδάσκει ! Και κοντά σ΄αυτή ξεκρίναμε και μάθαμε για τις παναιώνιες Αξίες του “ Αμοιβαίου Σ’ αγαπώ“ και της Δικαιοσύνης και γι αυτό παραμείναμε
ανόθευτα και πέρφανα σπλάχνα του Λαού μας και άξια αθρώπινα δείγματα που δυστυχώς ακόμα δεν έγιναν πλειοψηφίες στην Ανθρωπότητα !. . .
Αδερφέ μου και αξέχαστε Γιώργο Φίλο, ανήκεις κι εσύ στις Μνήμες εκείνες που πλάθει ο ίδιος ο άνθρωπος εν ζωή και όχι σ’ εκείνες που απλά γεννάει ο θάνατος και που παράγουν φόβους , επέκεινα και δοξασίες . Να γιατί δεν σε βάνουμε στο χώμα , αλλά σ’ ακουμπάμε ψηλά στο κρανιό- καστρο με τα περβόλια, τα λιβάδια και τους ανθόκηπους , όπου διαφεντεύουν οι Ασβηστες Μνήμες , τα ανύπνωτα όνειρα και το παναθρώπινο Αμοιβαίο Σ’ αγαπώ . Και οι τέτιες Μνήμες που πλάθει ο ίδιος ο Αθρωπος εν ζωή απλώνονται και πέρα από συγγενείς αλλά και σε διάρκεια χρόνου .
Για όλα αυτά η συντροφός σου Κατερίνα και τα παιδιά σας Ηλίας και Μαριαλένα είναι εύλογα και
δίκαια περήφανοι για σένανε .
Ώρα σου καλή στις άσβηστες Μνήμες μας
Ν ί κ ο ς Ρ ί γ γ α ς