Αγώνας για την καταδίκη του ατιμώρητου θύτη, αγώνας αναγνώρισης της Γενοκτονίας!
Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης*
Την 9η Δεκεμβρίου του 2015 , 67 χρόνια μετά την υιοθέτηση της Σύμβασης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ καθιέρωσε την 9η Δεκεμβρίου κάθε έτους ως Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης και Αξιοπρέπειας για τα Θύματα του Εγκλήματος της Γενοκτονίας και της Πρόληψης αυτού του Εγκλήματος.
Η Γενοκτονία, όρος που εμφανίστηκε από τον νομικό Raphael Lemkin και προέρχεται από τις λέξεις geno (γένος στα ελληνικά) και caedere (σκοτώνω στα λατινικά) αποτελεί ένα έναν καθιερωμένο όρο του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Σχέσεων. Μέχρι σήμερα 150 κράτη έχουν επικυρώσει ή προσχωρήσει στη συνθήκη, η Ελλάδα κύρωσε τη σύμβαση και την ενέταξε στο εσωτερικό της δίκαιο με το Ν.Δ. 3091 της 6/12 Οκτωβρίου 1954 (ΦΕΚ Α’ 250), ενώ η Τουρκία απουσιάζει προκλητικά μέχρι σήμερα…..
Σήμερα, 9η Δεκεμβρίου, εκατό χρόνια μετά το 1922, ο Ελληνισμός οφείλει να αναδείξει τη Σμύρνη, τη Μικρά Ασία, την καθ΄ημάς Ανατολή. Εκεί όπου για αιώνες ο Ελληνισμός είχε και έχει ως σημείο αναφοράς για την πίστη, τον πολιτισμό, την αρχιτεκτονική, την ιστορία, τη γαστρονομία, τη μουσική, τον αθλητισμό, αλλά πριν εκατό χρόνια έγινε τόπος μαρτυρίου, τραγωδίας και θανάτου.
Η άνοδος του τουρκικού εθνικισμού με την εδραίωση του προναζιστικού -φασιστικού κινήματος των Νεότουρκων στην εξουσία το 1908 καθώς και τα συμφέροντα, συνδεόμενα σε μεγάλο βαθμό με την διείσδυση της Γερμανίας, η οποία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς και της Αγγλίας, της Γαλλίας, των ΗΠΑ και της Ρωσίας- Σοβιετικής Ένωσης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οδήγησαν στην πρώτη φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων . Στη συνέχεια ο Α΄Παγκόμιος Πόλεμος θα δώσει ακόμη περισσότερη κάλυψη στα εγκλήματα των Οθωμανών και των Συμμάχων τους, ενώ το τελευταίο μέρος του Ελληνικού Ολοκαυτώματος διαδραματίζεται όταν την εξουσία καταλαμβάνει το εθνικιστικό κίνημα του Κεμάλ το 1919 και κορυφώνεται τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1922. Τότε ξεκινά η επίθεση του δασκάλου του Χίτλερ, Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος έχει υπογράψει σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας με τη Σοβιετική Ένωση, αλλά και με τη Γαλλία και Ιταλία, ενώ οι Βρετανοί φωτογράφιζαν την φωτιά στην προκυμαία της Σμύρνης…..
Η Γενοκτονία των Ελλήνων από τους Νεότουρκους και τον Μουσταφά Κεμάλ, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία. Από τους πάνω από 3.000.000 Έλληνες του 1908, πάνω από 1.000.000 δολοφονήθηκαν, 1.300.000 ήρθαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα όπως προσφυγοποιήθηκαν και σε άλλες χώρες και άγνωστος αριθμός παρέμεινε στη σημερινή Τουρκία ως εξισλαμισμένοι ίσως και κρυπτοχριστιανοί….
Η Γενοκτονία των Ελλήνων είναι ένα ζήτημα το οποίο παρέμεινε στο περιθώριο για πολλά χρόνια και μάλιστα απουσιάζει μέχρι σήμερα από την πολιτική, τις διεθνείς σχέσεις, την εκπαίδευση.
Κάθε λαός και εν προκειμένω ο Ελληνικός, έχει το δικαίωμα στην μνήμη, έχουν το δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την επίσημη αναγνώριση από τον θύτη, όλων των εγκλημάτων που διαπράχτηκαν σε βάρος του. Τα παραδείγματα πολλά, από άλλους λαούς που έχουν υποστεί ανάλογες και μεγαλύτερες εγκληματικές πράξεις εναντίον τους. Εμείς οι απόγονοι των θυμάτων και των διασωθέντων της Γενοκτονίας, απαιτούμε από την Ελληνική Δημοκρατία να πράξει τα αυτονόητα απέναντι στην Τουρκία που δια των θεσμικών της εκπροσώπων προκαλεί την ιστορία, τη μνήμη και διαπράττει Ύβρη με όσα εκστομίζουν καθημερινώς.
Το 1922 , η 9η Δεκεμβρίου, δεν είναι ούτε έτος, ούτε ημέρα για κλαυθμό και για οδυρμό, αλλά απαίτηση από τον ατιμώρητο θύτη Τουρκία για αναγνώριση της Γενοκτονίας !
Υστερόγραφο: Την 9η Δεκεμβρίου 2010 συμμετείχα σε πραγματικά ξεχωριστή στιγμή για τη διεθνή ακαδημαϊκή, επιστημονική και ερευνητική κοινότητα, για όλους εμάς που συμμετείχαμε και συμμετέχουμε στο διεθνή αγώνα αναγνώρισης, το ψήφισμα από τη Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών (International Association of Genocide Scholars ) με το οποίο έγινε αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ασσυρίων και των Ελλήνων στο διάστημα 1914-1923. Το ψήφισμα έγινε δεκτό μετά από ψηφοφορία μεταξύ των μελών της Ένωσης και συνέπεσε με τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης και Αξιοπρέπειας για τα Θύματα του Εγκλήματος της Γενοκτονίας και της Πρόληψης αυτού του Εγκλήματος.
Το ψήφισμα αναφέρεται στις πρακτικές του οθωμανικού κράτους ενάντια στους λαούς των Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων, που οδήγησαν στη Γενοκτονία εναντίον τους.
Η συντριπτική υποστήριξη που δόθηκε στο ψήφισμα από την κορυφαία στον κόσμο οργάνωση μελέτης των Γενοκτονιών το 2007, έχει ήδη βοηθήσει στην ανάπτυξη της παγκόσμιας συνείδησης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων.
Άλλωστε οι αναγνωρίσεις από τη Σουηδία, την Αρμενία, ομοσπονδιακά κοινοβούλια, πολιτείες και πόλεις, στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Αυστραλία, στηρίχθηκαν πάνω στο ψήφισμα αυτό. Είναι μία ακόμη νίκη της αλήθειας και της μνήμης, ενάντια στην άρνηση, στην υπονόμευση, είναι μία ακόμη μία νίκη της δικαιοσύνης και της αλήθειας!
* Ο Θεοφάνης Μαλκίδης είναι διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών , Μέλος στη Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών.