Ουαί τοις… διαλυμένοις!

Γεια σας πατριώτες… επειδή πολλοί (…και πολλές, που έλεγαν οι Σκουρλέτηδες), ψήφιζαν, υποστήριζαν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτό τον καιρό είναι σε φάση Live your myth (Ζήσε το μύθο σου), οφείλω να τους βαρέσω καμπανάκια…

Θέλω να τους επισημάνω πως το «οὐαὶ τοῖς ἡττημένοις», είναι πολύ λιγότερο από το «Ουαί τοις… διαλυμένοις»! Ή να το κάνω λιανόματα που λέει κι ο Πολάκης, οι «διαλυμένοι», είναι σε χειρότερη κατάσταση από ότι οι «ηττημένοι»… οι «ηττημένοι» έχουν μια αλληλεγγύη στην πίκρα τους… οι «διαλυμένοι», αδελφοκτόνο μίσος…

Το είδαμε, το βλέπουμε, με αφορμή όσα έγιναν στο Συνέδριο-παρωδία του ΣΥΡΙΖΑ… όσα έγιναν ήταν απαξιωτικά για ένα κόμμα που κυβέρνησε, όπως κυβέρνησε την πατρίδα μας… Ο πολιτικός χώρος που κινείται γύρω από το κόμμα που κυβέρνησε τη χώρα, την περίοδο 2015 – 2019 υπό την ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα, έχει χωριστεί σε διάφορα κομμάτια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ «φυλλοροεί» ενόψει του πρώτου γύρου (24 Νοεμβρίου) των εσωτερικών εκλογών… ο Στέφανος Κασσελάκης διεκδικεί χώρο στο πολιτικό σκηνικό με το κυοφορούμενο Κίνημα… η Νέα Αριστερά φιλοδοξεί να «ξεκολλήσει» από τα χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά μετά το Ιδρυτικό της Συνέδριο… Η «Πλεύση Ελευθερίας» μπορεί να υπερβαίνει το όριο του 3% στις μετρήσεις, χωρίς όμως περεταίρω δυναμική… ενώ το «Μερα25» επιχειρεί κινήσεις και αναζητά συμμαχίες που θα το επαναφέρουν σε κοινοβουλευτική τροχιά, εις μάτην, προσώρας…

Όμως σε όσους μας επισήμαναν (επικριτικά) πως φιλοξενήσαμε μια ΦΩΤΟ των Αρτινών kasselistas, οι οποίοι, μπλα…μπλα… μπλα… λέω, ναι, τη φιλοξενήσαμε, για να μείνει καταγραμμένη, ες αεί…

Τη φιλοξενήσαμε, επειδή κάποιοι από αυτούς που εμφανίζονται στη ΦΩΤΟ, έχουν μια πορεία στην τοπική αριστερά… επειδή χρόνια και χρόνια «πούλαγαν» αριστερή ιδεολογία… και ξαφνικά βρέθηκαν οπαδοί ενός τύπου, που πούλαγε «αέρα»… κι όχι μόνο οπαδοί, αλλά συμμετείχαν σε αντισυγκεντρώσεις, οπαδικού χαρακτήρα…

Συμπολίτες, που έπαιζαν απόξω κι ανακατωτά, τα παλαιοκομμουνιστικά τσιτάτα, βρέθηκαν να υποστηρίζουν έναν μπαγασάκο, που βρήκε «τρούπα» και «τρούπωσε»… δεν τους ένοιαζε τι έλεγε… τον ακολουθούσαν, όπως κάποιοι άλλοι παλιότερα τον Καματερό…

*******ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ…. Επίσης, μέρες που είναι, με τη 17 Νοέμβρη να πλησιάζει, βλέπω πως βγήκαν στην πιάτσα όλα τα «ζόμπι» του Πολυτεχνείου… είδα «αγανακτισμένους» ανθρώπους που είχαν ως «παράσημο» εδώ και 50 χρόνια τη «συμμετοχή στην εξέγερση»…. Άνθρωποι που θα έπρεπε –στην ηλικία που είναι- να έχουν φιλοσοφήσει τη ζωή, διαμαρτύρονται έξαλλοι, πως τους «ξεγέλασε» η Όλγα, ο Φάμελλος, ο Πολάκης και ο Φλαμπουράρης…

Αναρωτιέμαι… Τόσα χρόνια, που οι ίδιοι ξεγελούσαν τον εαυτό τους, ότι δήθεν υπάρχει και «άλλος δρόμος» προς τον «αριστερό κομμουνισμό», δεν το καταλαβαίνουν; Όλοι (και όλες…) βολεμένοι, ξένοιαστοι σε ταβέρνες με μεζέδες και κρασιά, βγήκαν στο…κλαρί! Τι τους ξεβόλεψε;

Όλοι (και όλες) αυτοί (και αυτές) οι ανέμελοι, που δεκαετίες κούναγαν το δάχτυλο στους άλλους, σήμερα καταγγελλουν τους «γραφειοκράτες», τη «νομενκλατούρα»…. κι όμως, λόγω και έργω, συμμετείχαν σε μια «πρώτη φορά» Αριστερή διακυβέρνηση, που διέλυσε αυταπάτες, εξαφάνισε στελεχάρες τηλεπαραθύρων, καταρράκωσε την κοινωνία…

Γι’ αυτό λέω, «ουαί τοις διαλυμένοις»…. Άνθρωποι ένθεν κακείθεν, που ανεβάζουν κείμενα στο facebook θα διαπιστώνουν με θλίψη πως τα «like» λιγόστεψαν…. κι αφού μιλάμε για τα «like»-ομετρα, από διψήφιους και τριψήφιους αριθμούς, τώρα μονοψήφιοι…

Άνθρωποι που –όπως έλεγε ο αείμνηστος φίλος Βασίλης Γιολδάσης- «τ’λώνονταν» ως γύφτικα σκεπάρνια πέριξ της Όλγας, αλλά και που έσπευδαν σε κάθε κάθοδο Τσίπρα να στριμωχτούν δίπλα του, είναι, πλέον, στην απαξία… σήμερα νομίζουν πως έχουν ευκαιρίες… σύντομα θα διαπιστώσουν πως δεν υπάρχει (ξανά) ίσιος δρόμος και πλατύς…

 

*******ΚΟΥΜΠΙΛΙΑ… ένα αφιέρωμα για τα παρατσούκλια παικτών στην Ήπειρο είχε η γιαννιώτικη εφημερίδα Ηπειρωτικός Αγών… εκεί μέσα, διαβάσαμε για τον “Λόκο”, τον “Πουλάκο”, αλλά και για τον «Αστραχάν» και τον «Κουμπίλια»!

«Όταν μας μιλάνε για τον «Στρατηγό», τον «Φόντακα», τον «Μεγαλέξανδρο», τον «Νουρέγιεφ», τον «μουστάκια», ο νους μας πάει στον Δομάζο, στον Σιδέρη, στον Κούδα, στον Χατζηπαναγή, στον Αναστόπουλο. Είναι κάποια παρωνύμια που είναι πανελληνίως γνωστά και χαρακτηρίζουν κάποιους σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Όμως και στην επαρχία και σε μικρότερες ομάδες υπάρχουν χαρακτηρισμοί παικτών λόγω καταγωγής, επαγγέλματος, στυλ παιχνιδιού και άλλων χαρακτηριστικών» σημειώνει η εφημερίδα…

Κι όπως αναφέρει «Κάναμε προσπάθεια να συγκεντρώσουμε και παρατσούκλια παικτών, προπονητών και παραγόντων από τα Γιάννινα και την Ήπειρο… Μιλήσαμε με παλιούς παίκτες, παράγοντες, δημοσιογράφους και όλοι είχαν κάτι να πουν και να θυμηθούν. Έτσι, μέσα από αυτές τις διηγήσεις και ενθυμήσεις, θα μάθουμε και θα γνωρίσουμε τους «Λόκο», «Τσίτσε», «Πολάκο», «Κουμπίλια», «Σαλάνα», «Νταγιάν», «Αστραχάν», «Μπέμπη», «Μουράτη», «Νταλίκα», «Ναύτη», «Μουστάκα» και άλλους»…

Από τον ΠΑΣ Γιάννινα –σημειώνεται σε άλλο σημείο του κειμένου- πέρασαν εκατοντάδες ποδοσφαιριστές. Ορισμένοι ήταν γνωστοί και με τα παρατσούκλια τους. Περισσότερο οι παίκτες που ήρθαν από την Αργεντινή στο πρώτο εξάμηνο του 1972 και άλλαξαν ριζικά τα αγωνιστικά δεδομένα της τοπικής ομάδας. Ακόμα και σήμερα οι φίλαθλοι αποκαλούν τον Μοντέζ «Τσίτσε», τον Κοντογιωργάκη «Λόκο», τον Γκλασμάνη «Πολάκο» και τον Αλβαρέζ «Ινδιάνο».

Και για την Άρτα υπήρχαν αναφορές στο αφιέρωμα αυτό, που εκτός από τον ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ, είχε δημοσιευτεί και στο ΦΩΣ. «…Ο Λουίς Κουμπίλια ήταν σημαντικός ποδοσφαιριστής της Πενιαρόλ και άλλων ομάδων της Λατινικής Αμερικής, εμπνέοντας τα παιδιά της αλάνας. «Κουμπίλια» λένε ακόμα και σήμερα στην Άρτα, τον επί σειρά ετών πρόεδρο της Μέλισσας, Γιάννη Καψάλα. Έτσι τον αποκαλούσαν όταν έπαιζε ποδόσφαιρο στα νιάτα του».

Στη μεγάλη ομάδα της Αναγέννησης Άρτας από τα σημαντικά ονόματα ήταν ο Κώστας Ευταξίας, γνωστός ως «Αστραχάν». Είχε καλπασμό αλόγου και όποιος του έδωσε αυτόν τον χαρακτηρισμό προφανώς εμπνεύστηκε από την ταινία «Σχολή για σοφερίνες» όπου ένα άλογο έτρεχε στον ιππόδρομο και ποντάριζε σε αυτό ο Θανάσης Βέγγος. Ο Ευταξίας έγραψε μεγάλη ιστορία στην Αναγέννηση.

Προπονητής του ήταν ο Ανδρέας Παπαεμμανουήλ, ο θρυλικός «Κούνελος» των γηπέδων. Σε άλλες ομάδες της Άρτας, όπως μας είπε ο Κώστας Μπανιάς, τον Κώστα Κεφάλα του Αετού αποκαλούσαν «ναύτη», έναν ξάδελφό του με τον ίδιο ονοματεπώνυμο έλεγαν «μουστάκα», τον τερματοφύλακα Τόλια Κεφάλα τον έλεγαν «τανάλια». Σε άλλες ομάδες της περιοχής, ο Τάσος Ζέρβας είχε το παρατσούκλι «κανόνι», ο Βαγγέλης Μπακατσέλος του Παναμβρακικού «το πουλί», ο Βαγγέλης Μποτέτσιος του Σκουφά Κομποτίου «σφήκας»…».

.»Νομίζω πως σήμερα που όλοι μας βρισκόμαστε μέσα σε ένα μεγάλο μίξερ, στις παλιότερες εποχές υπήρχε μια άλλη, πιο ανθρώπινη προσέγγιση σε ανθρώπους που ξεχώριζαν…

 

 

Από τον Ν.Α.Σ