H M E T A N O I A

Yπό του Πρωτοπρεσβυτέρου
Ιωάννου Λάκκα
Συντ/χου εκπ/κού

Η έννοια που είναι σχεδόν άγνωστη για τον σύγχρονο άνθρωπο, που ζει όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του επιπόλαια, ρηχά και μετά βίας αγγίζουν τα όρια της ύπαρξής του. Έννοια που τη θεωρεί κάτι το αναχρονιστικό, την ειρωνεύεται, θεωρώντας ότι είναι κάτι πεπαλαιωμένο, που αν την αποδεχτεί υποτιμά τον εαυτό του. Για τον σκεπτόμενο άνθρωπο, τον πνευματικό άνθρωπο, που αναζητεί πνευματικές ανατάσεις, είναι αυτό που μπορεί να συνταράξει και συγκλονίσει τον εσωτερικό του κόσμο. Ο πνευματικός δραστήριος άνθρωπος είναι το αλεξικέραυνο, που θα συγκεντρώσει επάνω του όλες τις καταιγίδες, και όλα τα αστροπελέκια για να προστατευτούν τα κατοικητήρια των ειρωνικών ανθρώπων. Εις την ετοιμότητα και αντιμετώπιση του κινδύνου τον σύρει με ακαταμάχητη έλξη η συναίσθηση ότι είναι προνόμιο των ολίγων να συνθλίβονται υπέρ των άλλων. Η θυσία αυτή είναι το πολυτιμότερο, η πολυτιμότερη αρετή. Δεν είναι άνθος ούτε καρπός, είναι σπόρος που θα φυτρώσει για να φανεί το άνθισμα και το κάρπισμα. Είναι εκείνο που θάπτεται για να εορτασθεί η ανάσταση. Ανάσταση χωρίς ταφή δεν υπάρχει. Η πορεία του ανθρώπου επάνω στη γη έχει αρχή και τέλος. Αλλ’ η πορεία του μέσα στον εαυτό του δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Μ’ αυτές τις δύο αρχές διατυπώνεται το αιώνιο πρόβλημα του ανθρώπου.

Η πρόοδος της επιστήμης δημιούργησε νέα κατάσταση, δημιούργησε πλούτο στην αντιμετώπιση αναγκών και επίλυση πληθώρας προβλημάτων. Δεν μετράει η μεγάλη ποσότητα αλλ’ η ποιότητα. Δεν συγκρίνονται ποτέ οι όγκοι από πέτρες με τα διαμάντια, ούτε οι τόνοι σιδήρου με το ασήμι. Εάν ο άνθρωπος χρειάζεται την έξωθεν καλή μαρτυρία, άλλο τόσο χρειάζεται και την εσωτερική καλή μαρτυρία, είτε να ανέβη στον άμβωνα να διδάξει είτε στο όρος Σινά να συναντήσει το θείο και συνάντηση με το ΘΕΙΟ είναι συνάντηση με τον πλησίον. Εχθρός του ανθρώπου όσο και αν φαίνεται παράξενο, αγριότερος και τρομερότερος τύραννος από το εγώ δεν μπορεί να υπάρξει. Αν η κακία είναι η ασφαλέστερη συγγένεια μεταξύ των ανθρώπων, το «ΕΓΩ» είναι ο δημιουργός και προστάτης της. Ο άνθρωπος χρειάζεται να κατέβει στα σκοτεινά υπόγεια της ψυχής, στα άδυτα του εαυτού του για να τον γνωρίσει καλύτερα. Η προσπάθεια αυτή δεν είναι εύκολη, είναι μάλλον επώδυνη, επίπονη, γιατί πρέπει να μιλήσει κανείς με τον εαυτό του. Και είναι σ’ όλους μας γνωστό ότι δυσκολότερος και πιο στενάχωρος συνομιλητής είναι ο ίδιος ο εαυτός.

Αν έχει κανείς ανάγκη από ένα συγχωροχάρτι τότε ας το ζητήσει όχι από τους άλλους – οι οποίοι αποβλέπουν σε κάποια σκοπιμότητα και το δίνουν εύκολα – αλλά από τη συνείδηση, η οποία δεν το δίνει εύκολα όση πώρωση και αν έχει πάθει.Ο Χριστός δεν έδωσε μια απλή και ξερή εντολή: «Μεταννοείτε». Ο ίδιος έγινε συμπαραστάτης και βοηθός του ανθρώπου για να προχωρήσει και να πετύχει αλλαγή και μετάνοια. Έγινε ο ίδιος καλός Σαμαρείτης επάνω στον τραυματισμένο οδοιπόρο και «κατέδυσε τα τραύματα αυτού και επιχέων έλαιον και οίνον». (Λουκ ι.΄34). Ο ίδιος έγινε ο καλός Ποιμένας και έτρεξε και βρήκε το πρόβατο «το απολωλός», τον άνθρωπο που είχε πέσει στους γκρεμούς της αμαρτίας και τελικά θυσίασε και αυτή τη ζωή Του. Η μετάνοια δεν είναι μια απλή λέξη, αλλά είναι μια σπουδαία αρετή, που αυτή καθαρίζει και εξαγνίζει τον άνθρωπο. Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και μάλιστα με περιοριστικά μέτρα θα τα γιορτάσουμε λόγω της παγκόσμιας επιδημίας και ίσως είναι μια δοκιμασία και παιδαγωγία από τον ίδιο τον Θεό. Ας έρθουμε σε περισυλλογή και να ελέγξουμε ο καθ’ ένας τον εαυτό του για να δει το πώς πορεύεται και πολιτεύεται σ’ αυτή την πρόσκαιρη ζωή. Ο Σταυρωθείς και Αναστάς Ιησούς μας συγχωρεί, όταν μετανοούμε, και μας προσφέρει την αναστημένη ζωή Του. Μέσα σ’ ένα κόσμο κακίας, φθοράς και θανάτου, εμείς ενωμένοι με το Χριστό μπορούμε να ζούμε την καινή κτίση και Βασιλεία Του, την Βασιλεία του Αγίου πνεύματος. Αυτή είναι η πραγματική χαρά και ελπίδα μας.-