ΕΠΙΣΤΟΛΗ Του Γιάννη Παπαγιάννη

Προς την εφημερίδα ΗΧΩ της Άρτας

Αξιότιμε κύριε Διευθυντά,
Κάθε χρόνο μαζί με την γυναίκα μου Μαριάνθη πηγαίνουμε στο μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιώτισσας ψηλά στην Αργιθέα στα Άγραφα για να ανάψουμε ένα κεράκι. Περνώντας από τον οικισμό της Ανατολικής Αργιθέας και ανεβαίνοντας στο βουνό Τύμπανος για όσους γνωρίζουν την περιοχή συναντάμε ένα σπίτι τύφλα να έχουν οι βίλες, πολλών χιλιάδων ευρώ που το μάτι του κάθε επισκέπτη πέφτει πάνω. Ρωτώντας τον μπακάλη της περιοχής πληροφορηθήκαμε ότι την βίλα αυτή την έκτισε ένας χωριανός που ξενιτεύτηκε στον Καναδά και μέσα του είχε την εντολή του πατέρα του. Παιδί μου είμαι σίγουρος ότι θα προκόψεις, μην ξεχάσεις όμως να χτίσεις ένα σπίτι στο χωριό. Και το παιδί κονόμησε πολλά λεφτά και έφτιαξε αυτή τη σπιταρόνα. Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται σε κάθε χωριό, σε κάθε ορεινό τόπο.
Τα γράφω αυτά αγαπητέ φίλε Νίκο Στάμο για την γνωστή ιστορία του θανόντα Θεοδωριανίτη και ξαδέρφου μου Κώστα Νάκη. Ο Κώστας ξενιτεύτηκε με μισό παπούτσι όπως όλοι εμείς που φύγαμε τότε από τα ορεινά στα πέτρινα χρόνια, ολόκληρο δεν είχε κανένας, και εγκαταστάθηκε στην Ζάκυνθο όπου δούλεψε σκληρά, παντρεύτηκε την σύζυγό του Φωτεινή Πλακιά, όπου έκαναν δύο παιδιά. Επένδυσαν τις οικονομίες τους στον οικισμό Άγιο Δημήτριο – Κυράτσα Πέτα όπου έφτιαξαν μεγάλη οικοδομή. Γιατί Κώστα έφερες τα λεφτά στην Κυράτσα και δεν τα επένδυσες εκεί στην Ζάκυνθο, τον ρώτησα. Γιατί, ξάδερφε, με πονάει ο τόπος, η πατρίδα μου, μου απάντησε. Και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ο Κώστας έφυγε από τη ζωή αυτή η έρμη η πατρίδα του γύρισε την πλάτη και δεν μπόρεσε να του δώσει δύο τετραγωνικά χώρο για να αναπαυθεί στα πάτρια και να δώσει έσοδα ακόμη και με τον θάνατό του (κηδεία, μνημόσυνα, τραπεζώματα, κατασκευή τάφου κ.λ.π.).

Οι Δήμαρχοι απάντησαν: Ο μεν Νικολάου Σκουφά είπε ότι δεν έχω χώρο για να δώσω ταφείο ο δε Αρταίων ότι δεν είναι δημότης του Δήμου. Και καλά εσύ Δήμαρχε του Δήμου Νικολάου Σκουφά λες ότι το νεκροταφείο Πέτα είναι κορεσμένο και δεν έχεις χώρο. Εσύ Δήμαρχε Αρταίων που έχεις νεκροταφείο στους Αγίους Αναργύρους 47 στρέμματα, τουτέστιν 9.000 τάφους που έφτιαξαν οι προκάτοχοί σου Κώστας Βάγιας και Πάνος Οικονομίδης και που λειτούργησε το 2010 επί Αντιδημαρχίας Γιάννη Παπαγιάννη πόσο δύσκολο είναι να δίνεις τάφο σε έναν Αρτινό που θέλει να ενταφιασθεί στον γενέθλιο τόπο.
Είναι λάθος πέρα για πέρα η απόφαση αυτή Δήμαρχε Άρτας και καλό είναι να την διορθώσεις αν θέλεις να προσφέρεις υπηρεσίες στον τόπο και να σώσεις και την υστεροφημία σου. Γιατί ο παπάς όταν παίρνει το φτυάρι με το χώμα και το ρίχνει πάνω στο σκήνωμα του μακαρίτη του λέει την ευχή: «Γη ει και εις γην απελεύση». Δύο τετραγωνικά γη αγαπητοί αναγνώστες δικαιούμαστε όλοι στο τέλος του βίου μας και δυστυχώς ο Δήμαρχος μάς το αρνείται.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία σας
Γιάννης Παπαγιάννης