Η περίπτωση της Εύβοιας

του Σπύρου Δερβενιώτη

Η περίπτωση της Εύβοιας οφείλει να μελετηθεί και τα απαραίτητα πολιτικά συμπεράσματα να εξαχθούν. Είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου της κοινωνίας, της χώρας.
Η αδυσώπητη πραγματικότητα των πολλαπλών εστιών φωτιάς ας μη μας εμποδίζει να δούμε την αναντίρρητη πραγματικότητα που ξεπρόβαλε σε όλο το αποκρουστικό της μεγαλείο: Ότι η κυβέρνηση είχε προτεραιότητες.
Αναγκαστικά, εφόσον με πείσμα και ιδεολογική μανία άφησε το πυροσβεστικό σώμα, όσο αποψιλωμένο είχε αφήσει και το Σύστημα Υγείας, έπρεπε να επιλέξει που θα ρίξει δυνάμεις και που θα επιστρατεύσει απλά προσευχές.

Οι επιλογές αυτές σημαδεύονται από ποια μέρη εδέησαν να έχουν αυτοπρόσωπη κυβερνητική παρουσία. Το εξής ένα: Το Τατόϊ. (Ο Πρωθυπουργός περιορίστηκε σε επισκέψεις στο κέντρο Συντονισμού και σε προσεκτικά
αξύριστα διαγγέλματα, ενώ ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης προτίμησε την ασφαλή απόσταση του ελικοπτέρου.)
Η «υπουργός ειδικών αποστολών» Λίνα Μενδώνη πήγε επί τόπου από την πρώτη μερα στα πρώην βασιλικά κτήματα, βομβαρδίζοντας τα inbox των ΜΜΕ με Δελτία Τύπου για τα «τιμαλφή» που κινδύνευαν (και στα οποία δεν συμπεριλαμβανόταν το πράσινο, ούτε υπονοήθηκε ότι αυτό ήταν περιουσία όλου του ελληνικού λαού.
Η Εύβοια, όπως φώναζε σε ζωντανή σύνδεση από δεκάδες στόματα των απελπισμένων κατοίκων της, δεν θεωρήθηκε το ίδιο πολύτιμη.

Ένα ολόκληρο κομμάτι της Ελλάδας, αφέθηκε στην τύχη του. Μεταξύ Βασιλικών Ευβοίας και Βασιλικών οίκων, κλοπιμαίων αυτών και κτήματα προς αξιοποίηση (πρώην) αυτών, η #Μητσοτακης_ΑΕ επέλεξε τα
δεύτερα. Και η προδιαγεγραμμένη τραγωδία, είναι ότι έχασε και τα δύο.
Αυτό το έγκλημα θα πρέπει να τιμωρηθεί. Πολιτικά. Η Χώρα πρέπει να σχεδιάσει ένα μέλλον πιο φωτεινό για τα παιδιά της. Απαραίτητη προϋπόθεση γι αυτό, είναι ο παρασιτικός εσμός που εφόρμησε στους κυβερνητικούς θώκους, να εξοστρακιστεί στην πολιτική λησμονιά και την ηθική απαξία.
Τώρα, είναι η ώρα των πολλών.

*Άρθρο του Σπύρου Δερβενιώτη, υπεύθυνου επικοινωνίας του ΜέΡΑ25