«Πάμε Βόρεια»-Θεατρική Σκηνή του Πολιτιστικού Συλλόγου Άρτας «Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»

Στην μακρινή Ορεστιάδα ταξιδεύει η Θεατρική Σκηνή του Πολιτιστικού Συλλόγου Άρτας «Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ» όπου θα συμμετάσχει στο 23ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Νέας Ορεστιάδας.
Miα ακόμα μεγάλη διάκριση –λοιπόν- για τη Σκηνή της πόλης μας. Στις 38 συμμετοχές στο φεστιβάλ θεάτρου ΔΙΟΝΥΣΟΣ στην όμορφη Ορεστιάδα, ένα φεστιβάλ ΘΕΣΜΟΣ με μεγάλα ονόματα του θεάτρου να απαρτίζει την κριτική επιτροπή, η παράσταση του «Μ», έτυχε της καλύτερης βαθμολογίας και επιλέχθηκε πρώτο, στα έξι που θα διαγωνιστούν.
Το θεατρικό έργο με το οποίο θα συμμετάσχουν είναι το «ΠΑΝΗΓΥΡΙ» του Δημήτρη Κεχαϊδη σε σκηνοθεσία της Ζωής Μπαρτζώκα.
Η Έναρξη του 23ου Πανελληνίου Φεστιβάλ έγινε την περασμένη Κυριακή με το αφιέρωμα στην μνήμη της Ντίνας Κώνστα και την βράβευση των Χάρη Ρώμα – Άννας Χατζησοφιά για την πολυετή προσφορά τους στα πολιτιστικά δρώμενα της χώρας. ΤΟ φεστιβάλ από την αρχή της ίδρυσής του παρουσιάζει ο Αλέξης Κωστάλας.
Η παρασταση του «Μ» διαγωνίζεται το Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου.
Πρόκειται για μια άξια αντιπροσώπευση της πόλης μας, να τούς ευχηθούμε τα καλύτερα και να γυρίσουν με πολλά βραβεία.
Να σημειώσουμε ότι το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου συμμετέχουν ξανά στο Φεστιβάλ Ζωγράφου στην Αθήνα.

Οι συντελεστές
Σκηνοθεσία: Ζωή Μπαρτζώκα
Σκηνογραφία: Δημήτρης Βάσσος
Μουσική επιμέλεια:
Θανάσης Καλοβελώνης –
Ζωή Μπαρτζώκα
Ήχος – Φως: Νίκος Παύλου

ΔΙΑΝΟΜΗ
Βάγια Αλέξη (Δέσποινα)
Ντίνα Αλέξη (Γιαγιά)
Εύα Γώγου (Μαρίκα)
Κώστας Γρούμπας (Στρατηλάτης)
Νίκος Ζάψας (Νάτσινας)
Παναγιώτης Καραγιώργος (Φραγκοράφτης)
Πωλίνα Μαρνέζου (Χνούδι)
Νίκος Μπανταλούκας (Τριαντάφυλλος)
Δημήτρης Ντιβέρης (Α’ Φαντάρος)
Χρήστος Παπανικολάου (Β’ Φαντάρος)

Σημείωμα της σκηνοθέτιδος

Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα…”
Σκέφτομαι πώς κάπως έτσι, “πιάνοντας” το “Πανηγύρι” του Δ. Κεχαΐδη ένιωσα να ταυτίζονται οι ήρωές του με τους “μοιραίους” των στίχων του Κ. Βάρναλη. Και τούς αγάπησα.
Το «πανηγύρι» είναι αφιερωμένο – κατά τον Δ. Κεχαϊδη – σε κείνους τους ανθρώπους του κάμπου που ασχολούνται με μικροδουλειές και είναι καταδικασμένοι να περιφέρονται ακολουθώντας τα πανηγύρια. Μέσα από το κείμενο συνυποδηλώνεται το αβέβαιο της περιπλάνησης, του ονείρου που ποτέ δεν γίνεται πραγματικότητα
Το «πανηγύρι» εκτός από την ρεαλιστική του έννοια, είναι μια λέξη συμβολισμός.
Συμπίπτει με το καλοκαίρι, τη ζέστη την ραστώνη, την ένδεια αυτών των ανθρώπων που ζουν κυριολεκτικά στο έδαφος και κάτω απ’ την μουριά, το τέλος του καλοκαιριού με την αρχή του φθινοπώρου και το τέλος του έργου. Το γκρέμισμα του ονείρου, ο ερχομός της βροχής, της μοναξιάς, της διάλυσης μιας οικογένειας.

Κρατήσαμε τους συμβολισμούς που πράγματι, όσο εμβαθύνεις, τόσα περισσότερα ανακαλύπτεις. Στοιχεία που διόλου τυχαία δεν μπήκαν από τον συγγραφέα. Το αεροπλάνο, τα τζιτζικια, ο θείος πέρα στη Λάρισα, το χρώμα του καρπουζιού, οι ήχοι από το πανηγύρι, η “Ραμόνα”….όλα έχουν τον δικό τους μοναδικό ρόλο.
Αυτά το όμορφα στοιχεία έκαναν γοητευτικές τις πρόβες, τη συνεργασία τελετουργία και την αίθουσα μαγική. Και ο κόσμος πια που παρακολουθεί τις παραστάσεις “γεύεται” όλη αυτή την τελετουργία.
Ζ.Μ.