ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΟΥΜΠΟΥΡΟΣ

«Τα παιδιά θέλουν παπούτσια/τα παιδιά θέλουν ψωμί/θέλουνε και φάρμακα…» Γιάννης Ρίτσος

20 Νοεμβρίου. Κάθε χρόνο γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα διακήρυξης και υπογραφής της σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού. Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου του 1989. Την έχουν επικυρώσει όλα τα κράτη του κόσμου, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας (η χώρα μας την επικύρωσε στις 2 Δεκεμβρίου 1992 με τον νόμο 2101), και τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών που χωρίζονται σε 4 τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Δικαιώματα Συμμετοχής.

Δεν ξέρω, αλλά σαν κάτι παράδοξο μού ακούγεται… Δικαίωμα. Αξίωση δηλαδή που έχει κάθε άτομο να απολαμβάνει αγαθά. Και η αξίωση αυτή υπονοείται ότι αφορά όλους τους ανθρώπους, όπου γης και όποιας φυλής. Μερικά από όσα αναφέρει η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού:
«Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.
Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.
Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.
Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.
Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.
Δικαιούμαι να μάθω τι είναι καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.
Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.
Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
Δικαιούμαι να ζήσω σε μια κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.
Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. ΄Εναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά….»

Μάλλον Υποκρισία υποκρύπτεται. Και την υποκρύπτει η πολιτισμένη ανθρωπότητα! Στο όνομα της ελευθερίας και της προάσπισης των δικαιωμάτων. Εγκλήματα του πολιτισμού ή «Εγκληματογόνος Πολιτισμός» ή παχυλή αδιαφορία όλων μας; Μη δω κανένα Μαραθώνιο Αγάπης, θα με πιάσει ο «Όξω από δω»…
«Τα πρόσωπα των παιδιών είναι πατρίδες/φερμένες εδώ απ’ τα τέσσερα σημεία της γης/για ένα διάλογο αγάπης. Κοινό το χορτάρι κι ο ήλιος/και τα χέρια που παίζουνε…»