«Αγώνας για μια ανάσα»

Του Παύλου Χρηστίδη

Την ίδια στιγμή που όλη η ανθρωπότητα παλεύει να δώσει ανάσες ζωής στους ασθενείς του κορωνοϊού, ένας άνθρωπος δολοφονείται γιατί του στέρησε την ανάσα ένας άλλος «άνθρωπος». Ας μην μείνουμε στο σοκ της εικόνας. Η κοινοτοπία του κακού που περιέγραφε η Χάνα Άρεντ, παραμονεύει παντού όπου κυριαρχούν τα στερεότυπα.

Είναι βολικό να φτιάχνει κανείς κουτάκια στο μυαλό του και να κατατάσσει σε αυτά τους πάντες, δίχως σκέψη, απλά επειδή «έτσι είναι». Ο αστυνομικός που πίεζε το γόνατό του στο λαιμό ενός ανθρώπου που ψυχορραγούσε δεν έβλεπε τίποτα άλλο από τα στερεότυπά του: τον ύποπτο, τον κακό μαύρο, τον κλέφτη και ποιος ξέρει τι άλλο. Δεν κατάφερε μέσα στα πέντε ολόκληρα λεπτά που τον πατούσε, να καθαρίσει το μυαλό του από τις προκαταλήψεις του και να δει τον άνθρωπο. Έναν άνθρωπο που ρόγχαζε “I can’t breathe”. Δεν υπάρχει δικαιολογία. Δεν υπάρχει δικαιολογία για κανέναν, όταν προσφεύγει σε στερεότυπα:

– Αυτός είναι κακός επειδή είναι μαύρος
– Αυτή είναι χαζή γιατί είναι ξανθιά
– Αυτός είναι εκμεταλλευτής γιατί είναι επιχειρηματίας
– Αυτός είναι τεμπέλης γιατί είναι δημόσιος υπάλληλος
– Αυτός είναι επικίνδυνος γιατί είναι μετανάστης κ.λπ.
Θα έχουμε κάνει μεγάλη χάρη στον εαυτό μας, κυρίως, και δευτερευόντως στην κοινωνία, αν καταβάλουμε την παραπάνω προσπάθεια που απαιτείται, για να πούμε κάτι πιο ευφυές από τετριμμένα στερεότυπα την επόμενη φορά που θα έρθουμε αντιμέτωποι με μια κατάσταση. Δεν είναι εύκολο. Αλλά μόνο αν βγούμε από το κουκούλι μέσα στο οποίο νοιώθουμε ασφαλείς και κάνουμε ένα βήμα παραπέρα μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι.

*Ο Παύλος Χρηστίδης είναι Δικηγόρος – Εκπρόσωπος Τύπου ΠΑΣΟΚ / Κινήματος Αλλαγής