Ρένα Ρώσση- Ζαΐρη. Μια συνέντευξη στην Κατερίνα Σχισμένου

Ρένα Ρώσση- Ζαΐρη «Τιρκουάζ»

Eκδόσεις Ψυχογιός

 

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΣΜΕΝΟΥ:

Καλή σας ημέρα και σας εύχομαι κάθε επιτυχία και σε αυτό σας το βιβλίο.

ΡΕΝΑ ΡΩΣΣΗ:

Μια γλυκιά καλημέρα και σε σας, κι ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ευχή σας!

Θα ήθελα να σας ρωτήσω γιατί επιλέξατε ένα χρώμα, το τιρκουάζ για να δομήσετε αυτή τη φορά τη νέα σας ιστορία, το νέο σας βιβλίο;

Από τη μητέρα μου κληρονόμησα ένα και μοναδικό πανέμορφο δαχτυλίδι. Μια τιρκουάζ άκουα μαρίνα, δεμένη με χρυσό. Κληρονόμησα και την αγάπη της για τη θάλασσα. Από ό,τι μου λένε για εκείνη. Δε τη γνώρισα.
Λατρεύω το γαλάζιο, το τιρκουάζ, όλες τις αποχρώσεις του μπλε. Όλοι προτιμάμε κάποιο χρώμα. Παίζουν με την ψυχολογία μας τα χρώματα, φτιάχνουν ή χαλάνε τη διάθεσή μας.
Η ζωή μας είναι σαν ένα καλειδοσκόπιο γεμάτο εικόνες και το χρώμα τους φαίνεται πως κρατά όμηρο τα συναισθήματά μας, επηρεάζοντας ακόμα και τις πράξεις μας. Η επίδραση των χρωμάτων στην ανθρώπινη ψυχολογία που πολλές φορές απορρέουν από προσωπικά βιώματα και συνοδεύονται από δυνατά συναισθηματικά φορτία, παραμένει ακόμα αναπάντητο ερώτημα. Το συγκεκριμένο χρώμα στο μυθιστόρημα είναι λαμπερό, συμβολίζει την αλήθεια. Και την αγνότητα. Αλλά ταυτόχρονα είναι κι ένα σκοτεινό χρώμα που βουτάει σε αλήθειες ψυχής.
Η επίδραση των χρωμάτων στην ψυχολογία, αλλά και στην ίδια τη ζωή των ηρώων του «Τιρκουάζ», είναι καταλυτική. Ο Στέφανος, ο ήρωας του βιβλίου, επιλέγει να χαρίσει ένα τιρκουάζ δαχτυλίδι σε τρεις αδελφές.
Οπότε και ο συγκεκριμένος τίτλος ήταν ο μόνος που ταίριαζε.
Άφησα ελεύθερο τον εαυτό μου να με παρασύρουν τα χρώματα σε αυτό το μυθιστόρημα. Και τα συναισθήματα. Βούτηξα σε μια θάλασσα τιρκουάζ παλεύοντας να ξεσκεπάσω σχέσεις γονέα-παιδιού, να ανιχνεύσω συμπεριφορές, επιπτώσεις, τραύματα. Τα μυστικά και τα ψέματα, τις συναισθηματικές ελλείψεις, την ίδια την αλήθεια που κρυβόταν πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών όπου μεγάλωσαν οι ήρωές μου.

Περιγράφετε πολλές ιστορίες που εμπλέκονται πολλά πρόσωπα και καταστάσεις, πιστεύετε πως τέτοια συμβάντα και γεγονότα συμβαίνουν και στην πραγματική μας ζωή;

Φυσικά και συμβαίνουν ανάμεσά μας, κάθε μέρα, κάθε ώρα και στιγμή. Το «Τιρκουάζ» ανοίγει ένα παράθυρο στην ελληνική κοινωνία, δίνοντας χώρο και χρόνο σε πολλά κοινωνικά θέματα. Και πρώτα απ’ όλα μιλάει για τη σχέση γονέα – παιδιού. Το εμπνεύστηκα από τα πολλά «γράμματα-πληγές» που διαβάζω καθημερινά από τους αναγνώστες μου, που μου ανοίγουν την καρδιά τους, μου μιλούν για τα τραύματα της παιδικής τους ηλικίας τα οποία έπαιξαν εξέχοντα ρόλο στην προσωπικότητά τους. Πολλοί γονείς μεταφέρουν αυτά τα τραύματα, κρύβουν ανείπωτα μυστικά, κουκουλώνουν πληγές της παιδικής τους ηλικίας.
Άλλες επουλώνονται, άλλες όχι…
Ήταν ένας στόχος που με ξετρέλανε, που με προέτρεψε να χωθώ βαθιά στις προσωπικότητες των ηρώων μου. Ήταν ξόδεμα ψυχής για μένα και ευχαριστώ όλους τους φίλους και τις φίλες αναγνώστριες για την απίστευτή αποδοχή του καινούργιου μυθιστορήματός μου.
Είναι ένα βιβλίο που τραγουδάει τον έρωτα, ανιχνεύει την εσωτερική πάλη, τα όνειρα, τα κορμιά που καίγονται, την τρέλα που μας ανεβάζει στα ουράνια. Τον πόνο, τη ζήλια, το πάθος. Τη μάχη που δεν έχει τελειωμό. Την ηδονή, τον πόθο, την ευτυχία, τη δυστυχία.
Οι ήρωές του δε γλιτώνουν από την αγάπη. Κανένας άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του δε γλιτώνει από την αγάπη. Μας βρίσκει όπου κι αν κρυβόμαστε.

Η ζωή είναι μια πορεία που το τυχαίο και το συγκυριακό κρύβονται κάθε στιγμή, η τύχη λειτουργεί ανεπανόρθωτα όπως και η μοίρα. Το πιστεύετε;

Δεν πιστεύω στην τύχη, ούτε στο πεπρωμένο. Αλλά στα λόγια του σπουδαίου, Νίκου Καζαντζάκη: «Ξέρεις πως εσύ, όχι η μοίρα, όχι η τύχη, μήτε οι άνθρωποι γύρω σου, εσύ μονάχα έχεις, ό,τι και αν κάμεις, ό,τι και αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη».
Η ζωή έχει πάντα δύο όψεις. Η ιστορία κάθε ανθρώπου κρύβει πολλές πλευρές και βαθιά χτυποκάρδια. Το μυστικό για να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, είναι να αγαπήσουμε τον εαυτό μας, να τον αποδεχτούμε, να τον σεβαστούμε, αφήνοντας πίσω μας λάθη του παρελθόντος, δικά μας ή των γονέων μας.

Το τιρκουάζ στο τέλος μετατρέπεται σε αχνό γαλάζιο, τι μας διδάσκει αυτή η αλλαγή;

Ένα αχνό γαλάζιο, το γαλάζιο της ελπίδας που προσπαθεί να μας προτρέψει να απαλλαγούμε από τις συναισθηματικές πληγές της παιδικής μας ηλικίας, να σταματήσουμε να καταπιέζουμε όσα νιώθουμε. Κι αυτό θα γίνει όταν αφαιρέσουμε τη μάσκα και παρουσιάσουμε το αληθινό μας πρόσωπο. Δεν πρέπει να καταπιέζουμε όσα νιώθουμε, ούτε να θάβουμε βαθιά μέσα μας τον θυμό και τον φόβο μας,
Κανένας μας δεν είναι παγιδευμένος. Μας αξίζει μια ζωή πλημμυρισμένη ομορφιά κι εσωτερική ισορροπία.
Το «Τιρκουάζ» μας προτρέπει να ακολουθήσουμε το χρώμα της δικής μας καρδιάς. Να γίνουμε πρωταγωνιστές της ζωής μας, να μην αφήσουμε κανέναν άλλο να καταλάβει τη θέση που μας ανήκει.

Σας ευχαριστώ πολύ για τις εξαιρετικές στιγμές που μου προσφέρατε…

Κι εγώ σας ευχαριστώ πολύ για τα τόσο τρυφερά, τα τόσο πολύτιμα για μένα λόγια σας, για τις καίριες ερωτήσεις σας!