Στην πλατεία

της Παναγιώτας Π. Λάμπρη

http://users.sch.gr/panlampri/

Από την εποχή της αρχαίας Αγοράς, οι ανοιχτοί χώροι, αυτοί που πλατείες αποκαλούμε, συνιστούν σημεία συνάντησης, χαλάρωσης, ρεμβασμού και συμβάλλουν στη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων, αλλά και ρήξεων, καθώς και στη διαμόρφωση ποικίλων ιδεολογιών. Επιπρόσθετα, στις σύγχρονες πόλεις αποτελούν και οάσεις, οι οποίες διακόπτουν τις ερήμους των οικοδομικών τετραγώνων, προσφέροντας στους πολίτες την αίσθηση πως δεν έχουν πνιγεί παντελώς στο τσιμέντο.
Στην πόλη της Άρτας, για παράδειγμα, που είναι και η αφορμή για το παρόν άρθρο, υπάρχουν μικρές μεν, αλλά συμπαθητικές πλατείες που η καθεμιά έχει ξεχωριστό ύφος. Κάποιες, μάλιστα, ξαφνιάζουν ευχάριστα τον διαβάτη και τον επισκέπτη, καθώς του προσφέρουν εικόνες φροντίδας και τον ταξιδεύουν μέσω των πέριξ μνημείων στον χρόνο.

Μία εξ αυτών, η Εθνικής Αντιστάσεως -Νομαρχίας, θαρρώ, λεγόταν παλιότερα-, αποτελεί καθημερινά πόλο έλξης πολλών, δημοτών και μη, καθώς, πέραν άλλων, διαθέτει και αρκετό πράσινο. Μόνο, που συμβαίνει κάτι πολύ αρνητικό εκεί για όσους την επιλέγουν, για να πιούν με συντροφιά ή μόνοι τον πρωινό καφέ τους! Τι είναι αυτό; Μα, το ότι αναγκάζονται να βλέπουν οχήματα φορτοεκφόρτωσης να περνούν πάνω κάτω στην πλατεία ή να σταθμεύουν κιόλας, συχνά αφήνοντας ανοιχτή τη μηχανή τους, με αποτέλεσμα το καυσαέριο που αναπνέουν, ούτως ή άλλως, από τη διάβασή τους να πολλαπλασιάζεται με ό,τι αυτό σημαίνει.
Δεν γνωρίζω αν δυσαρεστούν κι άλλους τα ανωτέρω! Είτε συμβαίνει είτε όχι, συνιστούν μια καθόλου ευχάριστη συνθήκη, η οποία πρέπει ν’ αλλάξει προς όφελος της πόλης.
Και πότε θα γίνονται οι αναγκαίες φορτοεκφορτώσεις, ίσως, αναρωτηθούν κάποιοι. Προφανώς, σε ώρες που δεν υπάρχει κόσμος στην πλατεία ή υπάρχουν ελάχιστοι! Και σ’ αυτό το σημείο οφείλουμε να πούμε πως το θέμα λύνεται εύκολα, καθώς υπάρχουν σχετικοί με το θέμα ειδικοί, αλλά και έτοιμες λύσεις, εφαρμοσμένες σ’ άλλες πόλεις, τις οποίες μπορούν ν’ αντιγράψουν οι ιθύνοντες.

Επομένως, για ν’ απαλλαγούμε από τις άσχημες εικόνες και τη ρύπανση στην κεντρική πλατεία της πόλης, δεν απαιτούνται πολλά, παρά μόνο η ισχυρή βούληση των υπευθύνων! Κι αυτή οφείλει επιπλέον ν’ αφορά και στην κατάχρηση κίνησης οχημάτων στους πεζόδρομους και μάλιστα σε ώρες αιχμής! Όλα είναι θέμα θέλησης και απόφασης! Ό,τι άλλο αποτελεί δικαιολογία και η πόλη, ενώ έχει όμορφους πεζόδρομους και πλατείες, αν δεν γίνει κάτι, θα βουλιάζει σε μιας μορφής παρακμή.
Σε αναμονή, λοιπόν!